Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Blaðsíða 11

11
Nokkru eptir að Páll var kominn heim til Anliokkíu
úr liinni fyrstu kristniboðsferð sinni, komu þangað
kristnaðir Gyðingar frá Jmísalem og vöktu hina mestu
deilu; kváðu þeir það vera nauðsynlegt heiðnum mönn-
um til sáluhjálpar, að þeir yrðu Gyðingar og fylgdu
öllum setningum og siðareglum Móselaga, en mótmæltu
þeirri kenningu Páls, að Iíristur hafi í s.ínu holdi af-
tnáð boðorðalögmálið, sem var f setningum, og að vér
yrðum réttlættir einungis af Guðs náð fyrir trúna á
Jesúm Krist. Hefðu þeir komið skoðun sinni fram,
niundi krislin trú eigi hafa orðið annað en ný mynd á
Gyðingatrúnni; heiðingjarnir hefðu orðið henni fráhverfir
og sjálfsþótti Gyðinganna, er hrósuðu sér fyrir Guði af
verkum sínum, mundi hafa orðið ríkjandi í kristilegri
kirkju. Spfnuðurinn í Antiokkíu sá, hve þýðingarmikill
ágreiningur þessi var, og réð.i þvi af, að senda þ.á Pál
og Iíarnabas til postulanua í Jerúsalem, til að útvega
úrskurð þeirra á málinu. Er þeir komu til Jerúsalem,
var þeim vel fagnað af postulunum; því næst var fund-
ur haldinn til að ræða málið, og va.r sá úrskurður lagð-
ur á það, að eigi skyldi ofþyngja krist.num mönnum
með þu' að bjóða þeim að halda hjnar ytri setningar
Móselaga; við það tækifæri .kváðu liinir eldri postular
svo á með handabandi, að Páll og Barnahas skyldu
vera postular heiðinua manna, ejns og þeir postular
Gyðinga. Páll og llarnabas fóru aptnr til Antiokkiu með
úrskurð fundarins, og varð söfnuðurinn feginn slíkum
málalokum; en mikill hluti af Gyðingum þeim, er
kristni höfðu tekið, undu því illa, að setningar Mósis
skyldu þannig vera úr lögum n.umdar, og að heiðingj-
arnir fengju sömu hlutdeild i Guðs ríki seni Abrahanw
hörn; fylgdu þeir svo fast fram pkoðun sinni, að jafn-