Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Blaðsíða 60

stigu hér fæti á land, og festu hér bú; í þ ú s u n d á r
heflr Droltins volduga hönd verndað hina fúmennu þjóð,
sem þetta land byggir, frá því að línast úr sögu þjóð-
anna; þ ú s u n d v e t u r hafa liðið yfir þetta land,
síðan það var numið, og margir þeirra katdir og harðir;
í þúsund ár hafa íbúar þessa lands átt [ margvis-
legri baráltu við óblíðu náltúrnnnar, og margar hörm-
ungar hafa yfir þá liðið, en fyrir Drotlins náð hefir
þó landið aldrei eyðst, heldur rétt við á ný eptir hverja
plágu; í þ ú s u n d á r hefur þetta kalda og hrjóslruga
land vort alið börn sín, að vísu eigi við auölegð og alls-
nægtir, eigi við hóglífi og munað, en opt við skorin
skamt, þó svo nægjanlega, að þau fyrir þá sök eigi hafa
þurft að lenda í anðlegum eða líkamlegum vanþrifum;
— að vér í framkvæmdum, framtakssemi og mörgum
verklegum efnum, erlil menningar horfa, enn þá stönd-
um svo mjög á baki annara þjóða, getum vér engan-
vegin eingöngu kent því, að fósturmóðir vor hafi verið
og sé svo fáskrúðug, hafi veitt oss svo fátæklegt upp-
eldi, og látið oss jafnan búa við þröngau kosl. Til lít-
illa framfara vorra í margri þjóðmenningu liggja önnur
rök; ( þúsund ár hefir hið volduga haf laugað
sterndur eylands vors, opt valdað oss tjóni, en einnig
opt fært oss ríkulega blessun úr slnu auðuga forðabúri;
í þúsund ár hafa hin tignarlegu svipmiklu fjöll
prýtt aðsetur vort, og bent hugsjón vorri til hæðanna;
í þúsund ár hefir Drottinn látið oss auðnast
að varðveita hér þjóðerni vort, og hið fagra mál, sem
forfeður vorir töluðu, lifir enn á tungu vorri; þeir
komu hingað með heiðin átrúnað, og margir þeirra
festu sér bústaði eptir bendingum, sem þeir eignnðu hin-
um dauðu skurðgoðum sínum; en Ijósið rann upp, og