Óðinn - 01.01.1928, Side 1

OÐINN
1.-9. BLAÐ JANÚAR—SEPTEMBER 1928 XXIV. ÁR
Hundrað ára afmæli Henriks Ibsens 20. marts 1928.
Norðmenn hjeldu hátiðlegt 100 ára afmæli
Henriks Ibsens með mikilli viðhöfn og rausn,
og voru boðnir til þess full-
trúar frá mörgum þjóðum.
Frá íslandi voru boðr.ir Ind-
riði Einarsson rithöfundur og
Þorsteinn Gíslason ritstjóri,
hinn fyrri sem fulltrúi ísl.
leiklistar, en hinn síðari
sem fulltrúi Blaðamanna-
fjelags íslands. — Hátíða-
höldin stóðu yfir í viku í
Osló, frá 14.—20. marts, og
í tvo daga í Bergen, frá 22.—
23. marts. Hefur I. E. skýit
frá þeim í Vísi og Þ. G. í
Lögrjettu, svo að um þau
má visa til þess, sem þar
hefur verið sagt. En kvæði
það, sem hjer fer á eftir, er
ort i Noregi til minningar
um 100 ára afmælið.
Henrik Ibsen var í lifanda
lifi orðinn heimsfrægur mað-
ur fyrir leikrit sín, og frægð
hans hefur með líðandi tíma
farið vaxandi, með þvi að
leikrit hans eru sífelt þýdd
á fleiri og fleiri mál og
sýnd um öll lönd hins
mentaða heims, en stór rit
hafa verið samin um höfundinn og verk hans.
Ibsen er fæddur í Skien, í suðurhluta Noregs
austanverðum, 20. marts 1828. Faðir hans hafði
verið efnaður, en misti eignir sínar, er Henrik
var á barnsaldri, og átti eftir það við erfið kjör
að búa. 16 ára gamall fór Henrik Ibsen úr for-
eldrahúsum og varð lyfsalasveinn í Grimstad,
sem er smábær á suðausturströndinni. Þar var
hann sex ár, og þar samdi hann fyrsta leikrit
sitt, Catilina, og byrjaði að yrkja. Fór svo til
Kristjaniu, gekk þar i skóla
og náði stúdentsprófi. Síðan
var hann ráðinn að leikhús-
inu í Bergen og var for-
stjóri leiksýninganna þar í
5 ár. Á þeim árum fór hann
fyrstu utanlandsför sína, til
Danmerkur og Býskalands.
Hann samdi nokkur leikrit
á þessum árum, og hafa
tvö af þeim orðið alkunn
síðan, Frú Inger og Veitslan
á Sólhaugum. Er efni allra
þessara leikrita sólt í þjóð-
sögur eða miðaldasögu Nor-
egs. En úr því hneigist hug-
ur hans að fornöldinni;
hann kynnist þá konunga-
sögum Snorra Sturlusonar
og íslendingasögum, og á
næsfu árurn, er hann dvelur
al'tur í Kristjaniu, semur
hann Hermennina á Háloga-
landi og Kongsefnin, og reisir
liann þá, samt Björnsfjerne
Björnson, sem einnig hafði
snúið sjer að fornöldinni,
nýja öldu í skáldskap Norð-
manna. .Á þeim 7 árum, sem
Ibsen dvaldi i Kristjaníu, eftir veruna í Bergen,
orti hann einnig mörg af ágætustu kvæðum
sinum og skrifaði »Kærlighedens Komedie«,
fyndið og smellið ádeilurit. Hann var þá sljórn-
andi »Norska leikhússins« í Kristjaniu. En skáld-
verk hans voru í engum hávegum höfð á þess-
um tímum, hann lifði við megna fátækt og átti
að öllu leyti örðugt uppdráttar. Loks fjekk hann
Henrik Ibsen.