Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1906, Qupperneq 49

Eimreiðin - 01.01.1906, Qupperneq 49
49 Henni varð talsvert léttara, þegar hún sá manninn, svo hún gat dregið andann eðlilega. Svo sá hún líka að þetta var Sveinn, einkabarn hjónanna að Ási, og þótti henni það ekki verra. Pau höfðu altaf verið mestu mátar, Sveinn og hún; jafngömul að aldri og leikið iðuglega saman þegar þau vóru börn. Hún var líka einkabarn hjónanna á Hjalla, og þar eð ekki var ýkja langt á milli bæjanna, fundust þau oft, þó slíkar heimsóknir yrðu ekki eins tíðar eftir að þau vóru fermd, eins og þær höfðu verið áður. Henni var líka strítt á því, að þau Sveinn myndu verða hjón; það væru svo sterkar líkur, sem bentu til þess, að þau ráð tækj- ust. Fyrst fram eftir aldrinum stóð henni á sama hvað talað var, og hló bara þegar á það var minst; en þegar hún eltist meira og vitkaðist, hætti hún að hlæja og gat ekki ráðið við blóðið, sem vildi helzt hlaupa út úr andliti hennar í hvert skifti, sem hún.var nefnd í sambandi við Svein. Einnig fanst henni hún vera farin að hugsa um Svein, meira en góðu hófi gegndi, nú upp á síðkastið, því aldrei gat hún sofnað svo á lcvöldin, að síðustu hugsanir hennar væru ekki eitthvað bundnar við hann; svo dreymdi hana um hann á hverri nóttu, og vóru margir þeir draumar skemtilegir — eftir óskum hennar og skapi. En ósjálfráðar voru hugsanir þessar og áttu rót sína að rekja að einhverri von langt út í fjarska, sem eins mætti trúa að væri hugarburður og vitleysa. En skemtilegur var Sveinn og altaf hafði hún gaman af að tala við hann. »Komdu sæl Rúna!« sagði Sveinn glaðlega og rétti henni höndina »komdu sæll!« »Eg bjóst sízt við að mæta þér sem búsmala,* sagði Sveinn og hló. »Og því síður hafði ég hugsað, að þú værir að sama starfi í kveld,« og svo hlógu bæði. »En hvað eru þeir að gera þessir blessaðir vinnumenn, að þú skulir fara að leita að kúnum?« »Pað er ekki siður þeirra að vera í kúaleit; Jói greyið er vanur að gera það, en ég vorkendi honum svo mikið í þetta skifti, að ég bauðst til að fara.« »Nú, því er svona varið, en ef þú hefir ekkert á móti því, að ég fylgist með þér hér eitthvað út eftir, þá ætla ég að gera það.« 4
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.