Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1906, Qupperneq 53

Eimreiðin - 01.01.1906, Qupperneq 53
53 byrja, eða þá þau hvort í sínu lagi væru að leita að orðunum, sem við ættu. Loks rauf hún þögnina, þrýsti sér fastara að brjósti hans og tók heljartökum um hálsinn. »Sveinn, elsku bezti! Ég get ekki hugsað til þess, að þú farir! fú mátt það ekki — mátt ekki fara frá mér, elsku góði!« Og tárin brennandi, en brimsölt runnu niður kinnar henni. »Elsku Rúna mín! Elsku bezta og einasta vinan mín, vertu róleg! Ég skal aldrei gleyma þér; hvað lengi sem ég verð í burtu skal ég altaf hugsa um þig. En ég verð að fara; það er búið að búa svo um hnútana, að ég get ekki snúið aftur.« »Svo-o, en þú getur ekki trúað, hvað mig tekur sárt að sjá af þér. — Æ, mér finst þessi tími muni aldrei líða.« »Jú, hann líður, ef við verðum róleg; við erum engin börn lengur, og þess vegna ber oss að vera þolinmóð.« »Og þú ætlar altaf að muna eftir mér? Aldrei að gleyma að hugsa um mig?« »Nei, ekki einu sinni. Ég veit mér verður ljúft að minnast þín og allra þeirra sælustunda, er þú hefir búið mér, þegar ég dvel svo fjarri þér, að mér getur ekki komið til hugar að gleyma þér; það verða altaf einhverjar minningar, sem minna á þig, því máttu trúa.« Svo tók hann fastara utan um mitti hennar, beygði sig ofan yfir hana og þrýsti brennheitum kossi á varir hennar. »Og svo verðurðu að muna eftir að skrifa mér — mörg, löng bréf, annars leiðist mér svo mikið.« Já, hvort hann ætlaði ekki að skrifa henni! Með hverri ein- ustu ferð, sem félli, og æfinlega löng bréf; nóg væri bréfsefnið í höfuðstaðnum. En svo varð hún að skrifa líka, og því lofaði hún. Svo kvöddust þau, og þá grétu þau bæði langa stund. Éeim var ljóst hvað skilnaður þessi var sár og; gekk nærri hjörtum þeirra — að fá ekki að sjást né talast við í þrjú ár — að dagar þeir og ár myndu verða óumræðilega kaldir, langir og leiðinlegir. Og alt þetta hvíldi eins og farg yfir hugsunum þeirra meðan gráturinn var að jafna misfellurnar og gera hugsanirnar sjálfstæðar. Svo skildu þau og héldu heim hvort í sínu lagi. Hún gat ekki sofnað einn einasta dúr um nóttina. Hún var altaf að hugsa um burtför Sveins og veru hans í Reykjavík. Ef hann nú sæi fallegri stúlku og betur búna en hana í höfuð-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.