Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1912, Side 3

Eimreiðin - 01.01.1912, Side 3
3 umsvifamikil og var að mörgu leyti meira ráðandi í ýmsum grein- um en konungur sjálfur. Var hún skrautgjörn mjög og gefin fyrir skemtanir, og hóf þá, sem henni geðjaðist að, til metorða og valda, en þeir, sem urðu fyrir ónáð hennar, fengu oft á hörðu að kenna. Pað var því ekki lítils vert, að komast inn undir hjá henni. Vér skulum nú láta Espólín segja sögu hans áfram, með eigin orðum: »Guðmundur Guðmundarson prests, Jónssonar lærða, hafði nú (o: 1673) verið 14 eða 15 vetur utan, og í veg miklum með Soíifíu Amalíu drotningu; hann fékk þá leyfi að finna foreldra sína, og sendi drotningin Guðmundi presti föður hans hökul dýr- an. Guðmundur kom út, og að Hjaltastað til sunnudagsmessu, öllum óvart og ókendur, og duldi þess alla, hver hann var; lézt hafa skylduerindi til alþingis og Bessastaða, og vilja fara sem fljótast. Faðir hans vildi fá tíðindi, og bað hinn ókunna mann mjög að gjöra sér þann veg, að þiggja að sér máltíð eða annan greiða og spurði að Guðmundi syni sinum. Hann kvað hann lifa og vera gott af hans ráði að segja; og|slíkur væri hann nú orð- inn, að prestur mundi eigi kenna hann, þó hann sæi. Prestur lézt víst hyggja, að hann mundi kenna hann, og spurði, hvern vöxt eða þroska hann hefði. Guðmundur mælti alt á dönsku, kvaðst eigi annað segja kunna sannara, en að hann væri mjög líkur sér að vexti og áliti. Ekki var Guðmundur prestur haldinn glettingar- barn, og er þess nokkuð getið fyrri, en þó varð hann eigi að vísari, og hélt Guðmundur honum uppi með þessu fram á aftan, og lézt þá vilja brottu. En síðan sagði hann foreldrum sínum með fyrirgefningarbón, hver hann var; urðu þau þá mjög fegin, og þóttust hafa heimt hann úr helju. Var hann um vetur í landi, og fór utan síðan í sömu þjónustu.« ^Pað hafði fyr orðið um Guðmund Guðmundarson, er hann var með Soffíu Amalíu drotningu, að þá er meistari Jón Vigfús- son vígðist til vísibiskups (o: 1674), tók hann bréf fyrir allri Borgarfjarðarsýslu, og ætlaði út. Pað mislíkaði drotningu og kvað hann fá annað betra hjá sér; og þorði hann eigi að neita boði hennar, og hafði gjörst fógeti hennar á Láglandi, því að þau smálöndin hafa drotningar í Danmörku til uppeldis sér í ekkju- dómi. Gekk hann að eiga þernu eina þýzka, þó ættaða vel, og var um hríð í allgóðum veg, þar til er bændur nokkrir kærðu 1

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.