Eimreiðin - 01.01.1912, Qupperneq 57

57
rita æfisögu hans, En oss hefir verið sent númer af ameríska
blaðinu »VILLISTON WEEKLY STATE« frá 28. júlí 1910 með
grein um fráfall Magnúsar, sem vel sýnir, hvert álit hann hafði
áunnið sér hjá enskum þjóðum. Og hana álítum vér rétt að taka
upp í íslenzkri þýðingu, svo að Islendingar fái að sjá, hvernig
litið hefir verið á þennan landa þeirra. Eví sannarlega er það vert,
að' halda minningu þeirra manna á lofti, sem orðið hafa þjóð
vorri til sóma og með
því aukið henni allri álit,
—ekki aðeinssjálfraþeirra
vegna, heldur engu síður
okkar vegna, sem eftir
lifum, til kenningar og
eftirbreytni.
Greinin í »Williston
Weekley State« hljóðar
svo:
»Magnús Brynjólfsson
er dáinn. Norðvesturland-
ið hefir mist einn af sín-
um mestú mönnum. Frá
því hann fyrst komst til
fullorðins ára var hann
jafnan frömuður alls hins
bezta í þjóðlífi voru. Bæði
með kenningu sinni og
fyrirmynd gerði hann sig
verðugan þeirrar forustu,
sem menn tróðu upp á
hann.
íslenzki þjóðflokkur-
inn er dásamlegur. Hann hefir í mörgum héruðum Vesturheims
átt svo mikinn þátt í andlegum og efnalegum framförum, að
ýmsir íslendingar hafa margsinnis orðið viðurkendir sem velgjörða-
menn ríkisins eða þjóðfélagsins. Einn þessara manna var Magnús
Brynjólfsson. Og hann varð nafnkunnur fyrir það, hvílíkur afbragðs
borgari og embættismaður hann var. En hann varð ekki nafn-
kunnur af því, að hann væri að reyna að trana sér fram og blasa
við lýðnum á miðju sjónarsviði, heldur fyrir háttprýði sína og