Dagblaðið Vísir - DV - 17.01.1984, Blaðsíða 6

6
DV. ÞRIÐJUDAGUR17. JANUAR1984.
Neytendur Neytendur Neytendur Neytendur
/ Hafrúnu var fáanleg spriklandi ýsa þegar Ijósmyndarinn brá sér þangað inn rótt fyrir helgina. „Karfinn og blálangan seljast líka vel", að sögn fisk-
Margar
útgáfur
af
ýsunni
— mismunandi verö
Rétt er aö komi fram hér, vegna um-
mæla fisksalanna hér á síöunni, hvert
verö er á hver ju ýsukílói. Þeir segja að
yfirleitt hafi kaupverö þeirra verið á
bilinu 12—17 krónur kg á fiskinum viö
bryggju. En i samkeppninni viö
„gámafiskinn” hafi þeir sumir oröið
að borga um tuttugu krónur fyrir kílóið
og þó ekki haft betur í samkeppninni.
Utsöluverð á ýsu til neytenda er 29 kr.
kg, þaö er heil ýsa meö haus. Þegar
ýsan hefur veriö hausuð og slægö er
kílóverðiö komið í 38,20 kr. Ysuflökin
kosta 65 krónur kg. Fryst ýsuflök eru á
77 krónur kg og nætursöltuð eru flökin
seldá 66,70 kr.
I sumum fiskbúðum eru á boðstólum
ýsuflök skorin í bita og velt upp úr
raspi og kryddi, þá er kílóið komið í 104
krónur. Á 130 krónur kílóið selur einn
fisksalinn kryddlegin ýsuflök og annar
sem er með rækjuostafyllingu á
flökunum selur þau á 162 krónur kílóiö.
-ÞG,
salans þer.
Er neysluf iskurinn að hverfa í gámana?
ÁSTANDK) SLÆMT
—fer alltaf versnandi
— Fisksalar
óánægðir með
samkeppnina við
gámafiskinn
„Ástandið hefur oft veriö slæmt en
fer alltaf versnandi. Ég hef verið í
þessu í rúm þrjátíu ár og hefur dottiö í
hug nú aö hætta,” sagði Kristján
Guðmundsson, fiskkaupmaður í
Sæveri, í viðtali við DV. Viö höfðum
samband við f jóra fisksala í Reykjavík
til aö kanna horfur á neyslufiski á
neytendamarkaði. Auk Kristjáns
ræddum við við Guðmund J. Oskars-
son í Sæbjörgu, Bárð Steingrímsson í
Fiskmiðstööinni og Björgvin Konráös-
son í Hafrúnu. Við neytendur í
Reykjavík og nágrenni erum góðu,
vanir, við höfum labbað í næstu fisk-
búð og keypt okkar soðningu. Að vísu
hefur soðningin veriö misjöfn, úrvalið i
fiskbúöum ekki alls staðar jafnfjöl-
breytt. En sumum hef ur nægt að fá sitt
ýsuflak og látið þar við sitja. En nú
virðist vera að harðna á dalnum —
ýsuflök vart fáanleg. Það sem veldur
er gæftaleysi, minni afli og út-
flutningur á ferskum fiski í gámum á
erlenda markaði.
Gott verð á
erlendum mörkuðum
Vegna gæftaleysis er samkeppni
fisksalanna orðin mikil við gámafisk-
ínn. Þar er um að ræða fisk sem er
slægður, þveginn og ísaður í kassa.
Síðan er kössunum staflað í gáma og
siglt með hann á erlenda fiskmarkaði,
aðallega til Grimsby. Einnig hefur
fiskur verið seldur i Bremenhaven og
fengist gott verð fyrir hann. Sam-
kvæmt nýlegum fréttum hefur fengist
allt að 47 krónum fyrir kílóverð á ýsu
og þorski á þessum erlendu
mörkuðum. Og í harðri samkeppni við
þennan útflutning eru meðal annars
fisksalar sem hafa séð okkur fyrir
neyslufiski.
„Það er engin leið að keppa við
enska markaðinn,” sagði Guðmundur
J. Oskarsson í Sæbjörgu. „Ætli það
endi ekki með því að viö förum aö
flytja inn fryst flök frá Englandi.”
„Það fæst enginn fiskur,” sagöi
Björgvin Konráðsson í Hafrúnu. „Viö
höfum reyndar getað fengið fisk
vestan af Snæfellsnesi en svo varð aflt
ófært.” Þeir voru sammála um þaö
fisksalarnir að þó að þeir sæktu fisk
um langan veg, jafnvel fimm hundruð
kílómetra vegalengd, fengju þeir ekki
að leggja neitt meira á fiskinn. Einn
þeirra benti á að álagningin hjá
fisksölunum væri mjög lítil og það
mætti sjá á fiskbúðunum sem hefðu
dregist aftur úr öðrum verslunum.
Ástandið fer versnandi, örfáir línu-
bátar eru á veiðum og fiskurinn úr
þeim fer í tvær eða þr jár fiskbúðir.
Þeir fiska
sem róa
Dálítið annaö hljóð var í Bárði
Steingrímssyni í Fiskmiðstöðinni.
Hann sagði: „Þeir fiska sem róa. Ég
hef aldrei haft önnur eins ósköp af fiski
og þessa dagana. Ef gefur á sjó þá
fiska þessir harðsæknu sjómenn í
Keflavík, Oddur Sæmundsson skip-
stjóri og hans menn á Stafnesinu en frá
þeim fæ ég allan fisk.”
Sumir viðmælenda okkar sögðust
hafa boöið allt að tuttugu krónur í fisk-
kílóið en samt ekki verið samkeppnis-
færir við „gámafiskinn”. En kílóverð á
fiski hefur veriö frá 12—17 krónur. —
Þegar verðið er komið í um 20 krónur
komum við út sléttir, sagöi einn þeirra.
Hámarksverð er á útsöluverði fisksins,
þannig að bilið á milli kaupverðs og út-
söluverðs til neytenda minnkar mikið.
„Eg skil ekkert í verkalýðsleiðtogun-
um á Suðurnesjum,” sagði einn fisk-
salinn. „Frystihúsin standa auð og
fólkið atvinnulaust á meöan allur þessi
fiskur er seldur úr landinu óunninn.”
Einn hafði á orði að í öörum hvorum
bílskúr á Suðurnesjum væri veriö að
setja fisk í kassa til útflutnings. Einn
fiskverkandi suður með sjó, sem við
ræddum við, taldi aö við gætum snúið
þessum ummælum við, sh'k „skúra-
starfsemi” ætti sér stað á
Reykjavíkursvæðimu „Við reyndum
að fá fisk i síðustu viku úr togara
Bæjarútgeröarinnar sem kom með
smáafla. En fengum neitun. Var ekki
talið forsvaranlegt annað en að setja
allan fiskinn í vinnslu svo að fólkið
heföi atvinnu. En viö vorum tilbúnir
með gott kaupverð á 10—11 tonnum af
aflanum sem fólkiö er eina til tvær
klukkustundir að vinna úr. Þeir hefðu .
getað greitt því iaun fyrir okkar |
kaupverð.” Sá sem hér hefur orðið
benti á það að yfirvöld hefðu vissar
skyldur við neytendur og fisksalana,
sem reyna að halda uppi þjónustu viö
viðskiptavini sína, þetta væru skatt-
greiðendur hér.
Fáum viö ýsu eða fáum viö ekki
ýsu, um þaö snýst máhö. En hvað um
aörar fisktegundir?
„Jú, fólk spyr orðið mikið um aörar
fisktegundir, er orðið viljugt að mat-
reiða, til dæmis úr karfa og blálöngu
en það hefur Uka verið erfitt aö fá
þennan fisk,” sagði fisksaUnn í
Hafrúnu. -ÞG
Nóg er i bökkunum i Fiskmiðstöðinni enda. . .