Dagblaðið Vísir - DV - 24.05.1988, Blaðsíða 37

ÞRIÐJUDAGUR 24. MAl 1988.
53
Lífsstíll
Á hægu svifi yfir Mosfellssveitinni. Fyrir neóan má meðal annars sjá Korpúlfsstaði. DV-myndir ATA
Svifdrekaflug
Iikist helst flugi fuglsins
Kristján Richter og Þorsteinn Marel taka drekana ofan af bílnum uppi
á toppi Úlfarsfells.
Svifdrekaflug er að verða æ al-
gengara hér á landi eins og annars
staðar í heiminum .Þó er fjöldi
virkra svifdrekamanna ekki mikill,
eða um þrjátíu manns á öllu
lapdinu. Mun fleiri svifdrekar eru
til en fjöldi svifdrekamanna segir
til um því margir drekanna eru
sjaldan notaðir og liggja og rykfalla
í geymslum.
Þó má segja að flestir þeirra sem
prófa svifdrekafl'ug fái dellu. Og
þeir sem á annað borð fá bakter-
íuna verða illa haldnir.
Svífa um loftin
Þeir sem reynt hafa svifdreka-
flug, annaðhvort af eigin raun eða
úr nálægð, geta vel skilið þessa
dellu. Það hefur ætíð verið æðsti
draumur mannsins að geta svifið
um loftin blá eins og fuglinn frjáls.
Enn sem komið er hefur engin
íþrótt komist nær flugi fuglsins er
einmitt svifdrekaflugið þó seint
náist alger samjöfnuður. Svif-
drekamenn svífa án vélarafls um
loftin og láta vind og loftstrauma
um það að halda sér á lofti og jafn-
framt til að hækka flugið og ná ein-
hverjum vegalengdum.
Svifdrekamenn nota yfirleitt
hæðir og fjöll til að komast á loft.
Flug svifdrekanna er það eðlilegt
að jafnvel hinir raunverulegu fugl-
ar hta á þessa menn í svifdrekum
sem samkeppnisaðila og jafnvel
óvinsamlega vargfugla. Það er til
dæmis algengt á vorin, þegar svif-
drekamenn fljúga nálægt Úlfars-
felli í Mosfellssveit, að svartbakur-
inn, sem verpir í hlíðum íjallsins,
ráðist að drekamönnunum. Fugl-
inn flýgur að drekunum og gargar,
skellir sér niður á vængina til að
reynaað trufla flug „óvinarins" og
þegar ekkert annað dugar dritar
fuglinn á drekana og mennina sem
í þeim hanga og eiga sér einskis
ills von.
Dýrt sport
Svifdrekaflug er nokkuð dýrt
sport en þó er hægt að fjárfesta í
ódýrum, notuðum byrjendadrek-
um á þetta 35 þúsund krónur. Þeir
sem lengra eru komnir og vilja ein-
ungis það besta þurfa aö kaupa
dreka á 150-200 þúsund krónur.
Drekarnir eru einnig nokkuð fyrir-
ferðarmiklir og til að komast á flug-
stað þarf oftast helst að eiga jeppa.
Á jeppanum þarf að vera sérstök
grind til að flytja drekana. Þá má
þess einnig geta að ekki fer alltaf
saman frítími drekamanna og hag-
stætt flugveður þannig að flug-
drekamennirnir þurfa að sæta lagi
og bregðast skjótt við þegar veöur
gefur til svifdrekaflugs. Þá þarf
helst að vera einhver vindur og
ókyrrð í lofti. Oft þurfa þeir að taka
sér frí úr vinnu upp á það að vinna
fríið af sér síðar.
Eins hættulegt og menn
vilja gera það
Margir eru þeirrar skoðunar að
svifdrekaflug sé mjög hættuleg
íþrótt. Eigi skal lagður á það dómur
hér en að sögn svifdrekamanna
sjálfra eru óhöpp og slys mjög
sjaldgæf. Eitt banaslys varð þó hér
á landi fyrir nokkrum árum en
kunnugir telja að það hafi orðið
vegna runu óhappa og óaðgæslu.
Svifdrekamenn telja að íþróttin sé
ekki hættulegri en hver drékamað-
ur vill gera hana og byrjendur
fljúga sína fyrstu metra nánast á
Dægradvöl
jafnsléttu á meðan þeir eru að átta
sig á eiginleikum drekanna.
Njóta frelsisins
Hvað sem öðru líður er einstak-
lega freistandi að fylgjast með svif-
drekamönnum svífa um loftin blá.
Þar eru þeir aðeins háðir loft-
straumum og vindum en njóta um
leiö frelsisins .Þeir geta flögrað um
eins og fuglinn frjáls og notið um
leið útiverunnar, góða loftsins
og náttúrufegurðarinnar fyrir neð-
an.
-ATA