Dagur - 29.08.1962, Blaðsíða 19
Úr gömlu Gróör.arstöðinni. Eldri trén vcita hinum ungu gott skjól. Til elztu trjánna var sáð um aldamótin.
geta, að eitthvað hefur vantað á æfð handtök hjá
mörgu þessu fólki. En iþeir sem þarna unnu, munu
gleðjast í hvert sinn og þeir eiga leið eftir þjóðveg-
inum þarna fram hjá, því að plönturnar lifðu flest-
ar, eru nú vaxnar úr grasi og eru hinar fegurstu.
Naumast er hægt að hugsa sér meiri fegrun lands en
þá, að gróðursetja tré í brekkuna alla suður frá bæn-
um meðfram þjóðveginum. l>etta land verður naum-
ast til annarra nota.
En hvað á Skógræktarfélag Akureyrar stórt land
(Það á 86 hektara, einnig hér í Kjarnalandi. Það
félag var stofnað eftir skipulagsbreytinguna á Skóg-
ræktarfélagi Eyjafjarðar, eins og svo mörg önnur
skógræktarfélög sýslunnar. Skógræktarfélag Akur-
eyrar er stærsta deildin í Skógræktarfélagi Eyjafjarð-
ar. Land þess hérna nær frá Eyjafjarðarbraut og upp
í fjall.
Hér munu flestar þær plöntur skjóta fyrstu rót-
um, sem þessi árin eru gróðursettar víðs vegar um
héraðið?
Já, úr þessari stöð voru látnar um 100 þús. trjá-
plöntur í ár, og á næsta ári verða um 150 þús. plönt-
ur ti'lbúnar til gróðursetningar.
Hvaða tegundir eru mest keyptar?
Grenitegundirnar eru mest ræktaðar nú og má
þar nefna rauðgreni, blágreni, sitkagreni, hvítgreni,
broddgreni og nokkrar tegundir af þin. Þá eru furu-
tegundirnar, stafafura og bergfura mikið ræktaðar.
Af lauftrjám eru birki, elri, ösp og reynir, auk
margra runnategunda.
Svo á Skógræktarfélag Eyfirðinga 50 hektara skóg-
arreit fyrir handan fjörðinn. Þar er búið að gróður-
setja feiknamikið, segirÁrmann og bendir yfir fjörð-
inn. Þar vex skógurinn ört. Fyrsta fjárframlag til
þess að hrinda fram hugmyndinni um skógrækt á
þessum stað, kom frá Ólafi Thorarensen, fyrrverandi
bankastjóra á Akureyri. Þetta skógræktarland var
friðað árið 1937.
Hvað eru margar plöntur í uppvexti hér í stöð-
inni?
Nokkur hundruð þúsund, segir skógarvörðurinn
og sýnir okkur sáðreitina frá í vor, með agnarlitl-
um plöntum. Fræskurnin liggur sums staðar ofan á
moldinni og minnir á hreiður, þar sem ungar eru
nýskriðnir úr eggjum. En þessar plöntur, sem enn
eru ekki nema eitt eða tvö örsmá laufblöð eða mjúk-
ar nálar, eiga eflaust eftir að verða gróskumikil og
fögur tré við hús bæjarmanna, bænda eða annarra
í héraðinu, segir Ármann að lokum.
Bæjarbúar munu fæstir hafa séð uppeldisstöð
Skógræktarfélags Eyjafjarðar í Kjarnalandi og enn
færri ferðamenn. Þangað er ómaksins vert að koma.
DAGUR 17