Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Qupperneq 4

60
vangi íslenzkra þjóðmála. Lídll vafi er á, að hinn mikli
áhugi Páls síðar á landbúnaðar- og menntamálum á veru-
lega rót sína að rekja til æskuheimilis hans, sem alkunn-
ugt var sem menningar- og framfaraheimili, eins og þau
þekktust þá bezt á landi voru.
Páll fór í skóla 1873, lauk stúdentsprófi 1878 og embættis-
prófi í lögum við Kaupmannahafnarháskóla 1884. Næstu
tvö árin var hann á lausum kili. Var hann þá skrifstofu-
stjóri Alþingis 1855, en fékk þá styrk nokkurn til þess að
kynna sér íslenzka löggjöf að fornu og nýju. Dvaldist hann
því í Kaupmannahöfn við þær rannsóknir, en ritaði jafn-
framt nokkuð, m. a. ritgerð um Grágás og þýddi fyrsta
heftið af Dýravininum.
Árið 1886 varð Páll sýslumaður í Dalasýslu, en lét af
því embætti 1897 og gerðist þá málflutningsmaður við
Landsyfirréttinn í Reykjavík til 1890, er hann var skipaður
sýslumaður Rangæinga, en þar sat hann til 1894. Reyndist
hann þegar röggsamt yfirvald, enda átti hann erilssamt í
sýslumannsembættinu. Allmikil óöld um þjófnað og grip-
deildir hafði þá haldizt lengi í einni sveit þar syðra, en
honum tókst að hnekkja þeim ófögnuði. Einnig lét hann
sér annt um atvinnumál sýslunnar. Bjó hann myndarbúi í
Árbæ, og lét sér umhugað um hverskonar framkvæmdir í
búnaði. Jafnframt hafði hann forgöngu um að bæta verzlun
i héraðinu með stofnun kaupfélags, sem hafði aðsetur sitt
á Stokkseyri. Markar sú félagsstofnun stórt spor í félags-
mála- og verzlunarsögu Sunnlendinga.
Árið 1894 var Páll Briem skipaður amtmaður í Norður-
og Austuramtinu, og gegndi hann því embætti, unz það
var niður lagt 1904. Sat hann þessi ár á Akureyri. Þegar
hann lét af því embætti, var hann skipaður 3. forstjóri
íslandsbanka, og skyldi hann vera lögfræðilegur ráðunautur
bankans. En ekki naut hans þar lengi við, því að hann and-
aðist 17. des. 1904.