Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Side 13

69
til þess, hver áhrif hann hafði til vakningar á unga menn,
er honum kynntust. Varð hann þeim flestum ógleyman-
legur, og má enn hitta roskna menn, sem minnast hans með
hrifningu. Sjálfur var Páll bardagamaður og svo skap-
ríkur, að oft mun það hafa torveldað honum sóknina.
Gekk hann mjög fram um skjöldu, er hann barðist fyrir
áhugamálum sínum, og skorti þá eigi þung högg og stór,
enda fór hann ekki varhluta af hnútukasti og árásum sam-
tíðarmanna sinna. Blés því oft kalt um hann. Að því víkur
Ólöf á Hlöðum í kvæði til hans á þessa lund:
Æ, er þér kalt þarna uppi
í amtmanna sætinu prúða?
Hvort vantar þann velvildarylinn,
sem valdmanna situr í skrúða.
En deilurnar eru nú löngu gleymdar. Enda var því svo
háttað, að þótt ádeilur hans væru harðar, var honum ekk-
ert fjær en vera niðurrifsmaður. Hann bar ætíð græði-
smyrsl nýrra hugmynda, nýrra ráða og nýrra framkvæmda
í sárin, og því greri ætíð undan, þar sem hann fór. Og að
sannmæli hafa þau orðið ummælin í kvæði Ólafar, sem
áður var til vitað,
að ófæddu börnin þig blessa.
Þau blessa, að þú hefur lifað.
Steindór Steindórsson frá Hlöðum.