Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Qupperneq 62

118
inu í Vestur-Noregi og svo öruggar vísindalegar niðurstöður
um vöxt skóganna í hinum ýmsu héruðum, að nú er loks
farið að vinna markvisst og eftir áætlun að því að klæða
landshlutann nytjaskógi. Þegar því væri lokið, hefur sér-
fræðingum reiknazt til, að Vesturlandið ætti að geta fram-
leitt árlega um 2.5 millj. teningsmetra viðar til vinnslu. —•
Hvað við það myndi skapast af verðmætum, sést bezt af því,
að undanfarin ár hafa Norðmenn höggvið 6—7 millj. ten-
ingsmetra viðar árlega, en skógarafurðirnar hafa eftir síð-
asta stríð verið stærsti þáttur útflutningsverzlunar Norð-
manna. — Þetta átak er þeim mun mikilvægara fyrir lands-
hlutann, sem sveitirnar eru nú víða að tæmast af fólki, þar
eð landbúnaðurinn hefur ekki skilyrði til að búa mönnum
nægilega góð lífskjör. Til þess er landið of illa fallið til
ræktunar.
3. Svo er nú komið, að norska ríkið styrkir alla gróður-
setningarstarfsemi á Vesturlandinu að helmingi. Sýnir það
bezt, hve ljós landsfeðrunum er orðin nauðsynin á að starf-
inu verði hraðað sem allra mest.
* # *
Hér hefur aðeins verið stiklað á mjög stóru um þessa
eftirminnilegu kynnisför. Hún varð okkur þátttakendun-
um lærdómsrík og ógleymanleg og sterk hvatning til að
vinna enn betur að því að klæða ísland þeim skógi, sem
færir því aukna björg í bú, og ég álít, að förin hafi bætt
drjúgum við þekkingu okkar til þess að geta leyst starfið af
hendi.
Þegar við hinn 5. ágúst sigldum eftir þröngum Norður-
dalsfirði heim á leið, fram hjá hinni brattlendu Hlíðar
byggð, þar sem bú vinar okkar Nils Ringsets stendur, mun-
um við, hver og einn, hafa heitið því, að sýna þakkir okkar
til hans í verki með því að reyna að notfæra það, sem við
lærðum í þessari för sem bezt í starfinu hér heima.