Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1969, Side 28

30
Nú er um að gera að flaustra ræktuninni — sem kölluð er —
af, á einu vori, ef miigulegt er.
Þannig er um beina afturför í ræktunarháttum að ræða,
frá því sem bezt var í sáðslétturæktun fyrir 15—20 árum,
þá voru bændur vissulega á vænlegri braut í þessum málum.
Hjá bændum virðast hinar nýju græðisléttu-kenningar
þannig falla í góðan jarðveg. Þeir benda á afhroð sem sáð-
sléttutúnin hafa beðið víða á undanförnum árum, en
gleyma því, eða athuga það ekki, hve illa þar er í pottinn
búið, hverjir harkahættir eru yfirleitt viðhafðir við sáð-
slétturæktunina nú orðið víðast hvar. Þannig er lítið orðið
eftir af þeirri sáðslétturæktun sem bezt var áður. Þar við
bætist óhæfumeðferð á nýræktartúnum (sáðsléttum), svo
sem rakið var í grein minni: Kalinu boðið heim, svo sem
óheppileg beit, óhófsnotkun köfnunarefnisáburðar o. s. frv.
Vonin sem brdst. —
Þegar Skerpiplógurinn kom til sögunnar 1953, var það
ennþá von mín og trú, að sáðsléttunnar væru sigurinn og
framtíðin í ræktuninni. Og þá taldi ég og þeir mörgu, sem
voru þannig þenkjandi, að djúpplæging mýra ætti mjög
víða við, sem fyrsta verk og frumatriði við síbatnandi ný-
ræktun sáðtúna, með góðri forræktun.*
En hér hefir allt farið á annan veg, en við vonuðum og
trúðum. Bændur fóru einmitt upp úr þessu að afrœkja alla
forræktun. Við slíka ræktunarháttu á Skerpiplógurinn ekk-
ert erindi til bænda. Ef græðisléttan, sem nú er boðuð, er
* Er ég ræði um mýrar og mýrlendi í þessu sambandi, á ég fyrst og fremst
við þær mýrar, af ýmsum gcrðum, sem algengastar eru víða um land, svo
sem um Suðurland, þar mpð taldar Skaftafellssýslur, um Suðvesturland, í
Húnavatnssýslum, Skagafirði, Eyjafirði og víðar. Hins vegar hefi ég ekki í
huga íshafsmýrarnar, er ég nefni svo, sem ég hefi kynnzt nokkuð á Norð-
austurlandi, t. d. í Borgarfirði eystra, Bakkafirði og á Langanesströndum, í
Siglufirði, svo dæmi séu nefnd. Enn mun algerlega óráðin gáta hvernig bezt
verði staðið að ræktun slíkra mýra. Má vera, að djúpplæging komi þar alls
ekki til greina, vcra má að hún, notuð á réttan hátt, leysi vandann, um það
skal ég engu spá, að svo stöddu.