Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1969, Qupperneq 3

5
hann féll frá langt um aldur fram nú fyrir fáum árum. Grét-
ar stundaði garðyrkjufræði við Landbúnaðarháskólann í
Kaupmannahöfn og lauk þaðan prófi Í966. Segja má að það
sé vonum seinna að Arsrit Ræktunarfélags Norðurlands
birti frásögn af þeim skóla, hér á landi, þar sem kennd er
garðyrkja, ein af þeim greinum, sem var í hávegum höfð og
kennd á vegum Ræktunarfélags Norðurlands í mörg ár. Þó
tímarnir breytist og önnur viðhorf gildi í dag, um skóla hér
Norðanlands í garðyrkju, en fyrir 40 árum, þá er garðyrkja
bæði í gróðurhúsum en einnig sem útiræktun, óneitanlega
mikil framtíðaratvinnugrein hér á íslandi, atvinnugrein,
sem krefst menntunar, þekkingar og reynslu. Því er það von
okkar að grein þessi megi vekja unga menn hér Norðanlands
og víðar til umhugsunar um garðyrkju og garðyrkjunám.
Hjá Veðurstofu íslands hefur verið hafizt handa við rann-
sóknir í biiveðurfræði. Er nú fyrir skömmu ráðinn þar til
starfa sérstakur maður er öðru fremur einbeitir sér að þessu
verkefni. Heitir hann Markús A. Einarsson. Markús lauk
prófi í veðurfræði frá Noregi en hefur auk þess kynnt sér
búveðurrannsóknir í fleiri löndum. I þetta hefti ritar Mark-
ús tvær greinar. Sú fyrri fjallar aðallega um búveðurfræði
almennt en hin síðari um nokkrar niðurstöður rannsókna
er búveðurfræðideild Veðurstofunnar hefur framkvæmt.
Arni G. Eylands er ekki nýr á höfundalista Arsritsins, en
hann ritar nú grein er hann nefnir „Eftirmæli um Skerpi-
plóginn". Árni hefur barizt fyrir því lengi í ræðu og einkan-
lega riti, að bættir verði ræktunarhættir íslenzkra bænda.
Plógurinn verði metinn meir en nú er, og sú staðreynd höfð
í liuga, að með jarðvinnslunni er verið að biia jurtunum
sem bezt lífsskilyrði en ekki eingöngu að fá sem sléttasta
nýrækt.
Þá ritar Theodór Gunnlaugsson frá Bjarmalandi grein
um laufhey og laufheyskap í Norður-Þingeyjarsýslu. Fyrir
þrem árum var þess farið á leit við lesendur Ársritsins, að
þeir, sem til þekktu, segðu nokkuð frá þessum sérkennilegu
heyskaparháttum, er tíðkazt hafa í nokkrum héruðum lands-
ins. Hefur Theodór nú, fyrstur manna, orðið til þess að