Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.07.1992, Side 49

BRÉF TIL STEPHANS G. STEPHANSSONAR
49
við mig hér á láglendinu, og lítið útsýni er hér í skóginum. Mikil
prýði er þó að vatninu. Með því ég hefi verið að koma mér fyrir og
haft í mörgu að snúast, hefir dregist hjá mér að skrifa þér og
öðrum og ég þannig látið andlegu störfin sitja á hakanum. Þykir
mönnum, að ég hafi konrið niiklu í verk á stuttum tíma.
Ekki er járnbrautin enn kornin á hér niður að vatninu, en verið
er stöðugt að vinna að henni, og búist er við að hún verði fullgerð í
haust. Sett voru upp hér í vor nokkur hús af járnbrautarfélaginu,
og vann ég að þeim rúman mánaðartíma. Þar á rneðal var
skemmtihöll um 150 á lengd og unr 80 fet á breidd og all-langt
„sædvok“ nreðfram vatnsströndinni. En hitt eru íveruhús, senr leigð
eru ríku fólki, er kemur sér til hressingar niður að vatninu um
hitatímann og er nú farið að lifa í þeinr.
Vætusanrt hefir verið hér nokkuð upp á síðkastið og vatnið
staðið óvanalega hátt í allt sunrar, svo að þeir senr flæðilönd hafa
geta lítið sem ekkert heyjað á þeim.
Kunningjana í kring veit ég lítið um. Eg hef vanrækt að rita þeinr
eins og þér. En svo þarf ég nú að fara að sjá hvernig þeim líður og
forvitnast eitthvað um þá og svara bréfum.
Verðlaunakvæði Winnipegmanna sé ég að Hannes Blöndal
hefir unnið. Hverjir þreytt hafa fleiri veit ég ekki unr. Ekki reyndi
ég mig. Var ég hálfvegis að búast við þér á Islendingadaginn.
Annars sá ég að allt aðrir voru í nefndinni nú en í fyrrasunrar voru.
Ekki bjóst ég við að þú færir að þreyta þig yið kvæði fyrir
verðlaunum þeim sem þeir buðu. Kristján okkar Ásgeir farinn að
hanrast við ljóðin. Sýnist mér á prógramminu að ekkert sérlegt hafi
verið við daginn.
Blað Sigurðar Júlíusar, Dagskrá önnur, sá ég á „Freyju“ að er
skriðið úr hreiðrinu, en hefi eigi enn séð blaðið sjálft. Hann kve,
eins og postulinn Páll, vinna að tjaldasaum í Winnipeg.
Thompson liggur í því dúnalogni norðan við Ginrli, að ég heyri
ekkert á honunr bæra.
Unr kirkjuþingsleytið settu Únítarar hér lás fyrir kirkjuna á
Gimli og enskan bergrisa við, svo til ryskinga horfði og áfloga, en
sem „fyrir náð heilags anda“ útkljáðist á friðsamlegan hátt.
Þú verður nú svo að fyrirgefa rispið, kæri vin, og hefi ég verið að
flýta mér, því ég hefi enn orðið seinn fyrir að skrifa. Þetta risp er
nóg til þess, að þú getir séð, að ég er tórandi og heill á hófi. Biðjum
við Svafa ástúðlega að heilsa. Munda rispaði ég seinnipartinn í
vetur og vona það hafi komið til skila. Þætti mér gaman að fá línu
4