Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.07.1992, Side 62

62
JÓN KJÆRNESTED
Þetta held ég verði nú allt og sumt, sem ég rispa þér núna. Ætla
ekkert að minnast á það, sem liðið er. Þar er sumt svo viðkvæmt.
Og þar hefir mér fundist þögnin best eiga við. Tek því líðandi
stund, eins og hún gefst.
Allt hér er fremur dauft og dýrt. Hver hefir nóg með sig.
Allmargir af enskum mönnum farið úr þessu byggðarlagi í stríðið
og svo nokkrir landar, þó þeir hafi verið færri. Systursonur rninn
nýfallinn, Friðfinnur Jóhannsson, barnungur og mannvænlegur.
Kristján bróðir minn þegar gróinn sára sinna á Englandi eftir að
hafa verið yfir tvö ár á vígvelli.
Stjórnarbyltinguna í Rússlandi hefir þú séð um í blöðunum —
og svo hjá Kringlunni!
Brýt svo í blað og bið fyrirgefningar. Með alúðarfyllstu kveðju til
þín og þinna og þökk fyrir allt gott og gamalt.
Virðingarfyllst,
Jón Kernested.
Athugasemdii' og skýringar: Dómarastörfin | Jón var friðdómari í 21 ár. Jóhann okkar á
Tindastól\ Jóhann Björnsson. Einar Hjörleifsson, nú Kvaran\ (1850-1938), höfundur og
ritstjóri ýmissa blaða, fyrst í Winnipeg (Heimskringlu, Lögbergs), síðan í Reykjavík og á
Akureyri, lengst ísafoldar, 1895-1901 og 1909. Dr. Guðm. Finnbogason\ (1873-1944),
prófessor við Háskóla fslands 1918-1924 og landsbókavörður 1924-1943. Kamban \
Gtiðmundur Kamban (1888-1945).
oo
Winnipeg Beach, Man., 4. jan. 1922.
Stephán minn góður.
Þar sem árið er nú að byrja, fínnst mér ég þurfi að taka rögg á
mig og pára þér nokkur orð svona til að óska þér gleðilegs árs og
þakka þér fyrir gamlar stundir. En svo kannské finnist þér þessar
línur komi eins og skollinn úr sauðarleggnum, því svo langt er nú
orðið síðan, að þú hefir fengið miða frá mér. Hvað sem því líður,
ætla ég þó að láta þessar línur fjúka og vona, að þær hitti þig heilan
á húfí og nokkuð líkan því, sem þú áttir að þér að vera, þegar við
vorum nær hver öðrum, nema hvað árin hafa færst yfir — og það
okkur báða.
Þess svo að geta, að okkur hér líður vel; erum við góða heilsu og
höfum notið góðviðris í vetur og njótum þess enn; er það munur
en á kuldanum, sem oft er um þetta leyti. Snjór ekki meiri en svo,
að sleðafæri er að eins. Yfirleitt kyrrlátt og hver að sínu.