Vísbending - 18.12.2004, Blaðsíða 45

útskýra mín sjónarmið. Markmiðið var auðvitað að spaia ríkinu peninga
en ekki klekkja á neinum. Þess vegna var mMvægt að persónugera ekki
deilumar.
Undirbúningsfélagið óskaði eftir fúndi með ráðherra og var þar sagt að
ekki væri gert ráð fyrir ríkisstyrk á fjárlögum. Félagið lagði engu að síður
fram tilboð í eignir og bauðst til þess að kaupa þær á rúmlega400 milfjónir,
sem fól í sér nokkum afslátt, en óskaði jafhffamt eftir þjónusmsamningi
þar sem rlkið greiddi félaginu um 160 milfjónir árlega í sex ár. Tilboðið
var óundirritað.
Ég núvirti þetta tilboð og fékk út að kostnaður ríkissjóðs við það yrði um
milljarður. Mér var seinna sagt að það hefði komið mönnum á óvart þegar
tilboði í eignir var tekið en þjónustuhlutanum hafttað. Alþingismaðurinn
í undirbúningshópnum mun hafa talið að ríkið ætlaði að halda áfinm nið-
urgreiðslum á flutningum. Það var áhugavert að hópurinn hafði komist
að sömu niðurstöðu og ég um að ekki væri hægt að reka fyrirtækið
hallalaust.
Hjólin fara að snúast
Um miðjan desember virtist sala á eignum dl Samskipa eina vitræna
lausnin. Ég hitú Geir Gunnarsson í afmæli um það leyti og hann hvatti
mig eindregið til dáða, en sagði að það þýddi ekki að ana af stað án þess
að vita hvert við ætluðum. Ég sagði honum þá að spjali við Samskip hefði
vakið góðar vonir. Honum leist vel á það.
Milli jóla og nýárs boðaði ég úl fúndar í stjómamefhdinni og lagði fram
úllögur um mikinn niðurskurð á starfseminni. Krisúnn H. bjó á Bolungar-
vík og átú ekki heimangengt yfir háúðimar en lét þess geúð þegar ég las
úllögumar fyrir hann í símann að hann sæú hjá við afgreiðslu þeirra. I þeim
fólst að einu skipi yrði þegar lagt, þriðjungur af stöðum lagður niður, yfir-
vinnusamningum sagt upp og allur kosúiaður minnkaður sem mest mátú
vera. Reynt yrði að selja allar eignir og í stuttu máli væri hafinn undirbún-
ingur að því að leggja fyrirtækið niður. Komið var úlboð í eitt skipanna þá
þegar. Þessar úllögur vom afgreiddar frá stjóminni efúr að þær höfðu verið
kynntarráðherra.
Ég held að það hafi verið fyrst þama sem forráðamenn fyrirtækisins sáu að
það var fúll alvara á bakvið áform stjómvalda og þetta var ekki bara enn
ein úttekún sem leiddi ekki úl neins. Það vakú menn að vísu úl umhugs-
unar þegar ráðuneyúð neitaði að samþykkja ferðaheimifd fyrir einn starfs-
mann skömmu áður, en það hafði áður verið sjálfkrafa afgreiðsla.
Undirbúningshópurinn var þó ekki af baki dottinn og lagði fram nýtt úlboð,
undirritað í þetta sinn. Þeir sögðust í stuttu máli standa við fyrra kaupúfboð
en gátu þegar úl átú að taka ekki lagt fram neinar tryggingar fyrir greiðslum
eða rekstraráæúun. Ég held að þeir hafi aldrei fengið nein hlutaljárloforð
nema þetta frá Stöðvarfirði, sem um þetta leyú var í greiðsluerfiðleikum, ef
ég man rétL Kannski hafa þeir talið að ráðherrann nyú ekki nægs stuðnings
við sín áform. Margir landsbyggðarmenn í öllum flokkum viidu gjaman
að Skipaútgerðin héldi áfram og engjr súgu fram í fjölmiðlum úl þess að
styðja ráðherrann. Auk þess var Framsóknarflokkurinn haiður gegn mál-
inu. En skyndilega geiðist nokkúð sem gerbreytú því.
Ómar í Samskipum hafði enn mikinn áhuga en við sögðumst ekki geta
talað við hann meðan viðræður væm í gangi við undirbúningshópinn. Án
samráðs við okkur lagði hann frarn úlboð í Esjuna þann 7. janúar. Þetta
kom yfir flesta eins og þmma úr heiðskím lofú. S vo oft hafði verið tönnlast
á því að við æúuðum að færa Eimskipafélaginu Skipaútgeiðina að enginn
átú von á þessu. Tilboðið var að vísu allt of lágt en það var ekki hægt að
lá mönnum að þeir vildu fá hluúna á tombóluprís fra rfldnu. Okkar var að
gæta þess að svo yrði ekki.
Einn þeirra sem hafði gagnrýnt skýrslu endurskoðendanna harðlega var
Einar Hermannsson skipaverkffæðingur. Einar þekkú ég ekkert, en vissi
að hann var skipamiðlari. Skipaútgerðin hafði oft noúð þjónustu hans og
hann hafði trúnað æðstu manna. Ég ákvað þess vegna að óska efúr aðstoð
Einars við mat á úlboði Samskipa og samninga í framhaldinu. Hann var
augljóslega ekki í „okkar liði“ þannig að mat hans yiði ekki vefengL
Stjómamefnd Skipaútgerðarinnar hitúst daginn efúr og bókað var að úl-
boð hefði borist ffá Samskipum og jafnframt að stjómvöld ættu að marka
stefnu í þessu máli. Enginn mælú þessu mót.
Tilboð Samskipa kom hreyfingu á hluúna. Við vorum enn að tala við und-
irbúningshópinn en það var ómögulegt að standa í tvennum viðræðum
samúmis. Við höfnuðum úlboði Samskipa samdægurs, en daginn efúr
kom ffam betra úlboð ffá þeim. Ráðherra vildi að fúllreynt yrði hvort eitt-
hvað stæði á bakvið úlboð undirbúningshópsins og fékk Samskip úl þess
að ffamlengja frest í úlboði sínu. Hópurinn ræddi svo við Samskip, en það
leiddi ekki úl neins og um miðjan mánuðinn var ljóst að hefja bæri sam-
ningaviðræður við Samskip.
Þær gengu vel, svo vel að í umræðum á Alþingi þann 15. janúar leiddi
Krisúnn H. Gunnarsson utandagskrarumræðu um Skipaútgerðina. Krist-
inn sagði að í ljósi síðustu atburða væri það einkennileg einkavæðing að
Drekkur þú í vinnunni ?
Drykkjavélar fyrir vinnustaðí.
Heitir og kaldir drykkir.
selecta III
Sími 5 85 85 85 • www.selecta.is