Frjáls verslun - 01.12.1962, Side 34

Magnús Ólafsson ljósmyndari, ó miðjum aldri
Ilerdísar og Ólínu Andrésdætra. Magnús kvænt-
ist ungur Guðrúnu Jónsdóttur Thorstensen bók-
bindara Thorstensens sýslumanns. Eignuðust þau
sjö börn, en þau voru: Ásta ríkisféhirðir, Ólafur
ljósmyridari, Karl læknir, Pétur bankaritari,
Tryggvi verzlunarstjóri Edinborgar og leikari, og
Karólína skrifstofustúlka. Aðeins tvö eru á lífi,
Pétur og Karólína. Magnús hóf verzlunarstörf í
Stykkishólmi en fluttist 23 ára til Akrancss og tók
að sér verzlunarstjórn hjá Th. Thomsen, sem rak
Jjar um skeið umfangsmikla verzlun. Gegndi Alagn-
ús því starfi unz Thomsen lagði verzlun sína á
Akrancsi niður 1901. Magnús tók þátt í ýmsum
félagsstörfum, stofnaði söngfélag í bænum og beitti
sér fyrir stofnun bindindisfélags þar áður en til var
nokkur góðtemplarastúka hér. Um tíma var Magn-
ús oddviti Akraneshrepps og gegndi ýmsum trún-
aðarstörfum í byggðarlaginu.
Fáir voru bjartsýnir á það, er Magnús fluttist
með fjölskylduna til Reykjavíkur og flest börn í
ómegð, að hann fór að leggja fyrir sig ljósmvnda-
smíði. Hann fór utan og fullnumaði sig í henni hjá
einum bezta ljósmyndara í Kaupmannahöfn, keypti
síðan fullkomin tæki eftir því sem þá tíðkaðist,
kom með þau heim og setti upp Ijósmyndastofu í
Reykjavík, rak liana áratugum saman. Ekki lét
hann sér það þó nægja, heldur tók hann að ferðast
um landið og taka landslagsmyndir. Gerði hann það
sumar eftir sumar í fylgd sonar síns Ólafs, sem
lærði myndasmíði hjá föður sínum og tók síðar
við stofu hans. Magnús var eiginlega brautryðjandi
í töku landslagsmynda á íslandi. Þeir fluttu tækin
á klyfjahcstum um landið, notuðu glerplötur, en úr
þessu vann hann svo stereóskóp-myndir, er lengi
voru vinsælar og útbreiddar bæði hérlendis og er-
lcndis. Þetta varð til að vekja áhuga margra á
landslagi og náttúrufegurð íslands. Fyrstur varð
Magnús til að lita stækkaðar ljósmyndir, og notaði
hann til þess vatnsliti. Benda þær myndir til þess,
að hann hefði orðið góður málari, hefði hann lagt
það fyrir sig.
En skemmst er af að segja, að allt lék í höndum
lians, og var hann fjölhæfur með afbrigðum. Hann
var trésmiður góður og hugvitsmaður, söngnæmur
og yfirleitt tónhneigður. Undirstöður söngfræðinn-
ar lærði hann tilsagnarlaust, hann lék vel á orgel
frá unga aldri og á efri árum gerði hann mikið af
því að leika á fiðlu. Síðustu árin dró Magnús sig
mikið í hlé sökum heyrnarbilunar. Ilann var ann-
ars heilsuhraustur lengst ævinnar, þangað til hann
kenndi hjartasjúkdóms, sem varð hans banamein.
Magnús var orðlagt prúðmenni, yfirlætislaus og
hugljúfur á heimili og utan. Honum virtist jafn-
sýnt að fást við tækniuppfinningar og listir.
Feðgamir Magnús Ólafsson og Ólafur staddir í Öxnadal ú
myndatökuferðalagi um landið
34
FRJÁLS VERZLUN