Frjáls verslun - 01.01.1975, Qupperneq 46

í skrifstofu forsætisráðherra í Stjórnarráðshúsinu. Geir Hallgrímsson svara spurningum ritstjóra
Frjálsrar verzlunar.
F.V.: — Teljið þér nokkra
hættu á nýjum vandamálum á
vinnumarkaði hérlendis vegna
hugsanlegs aðflutnings vinnu-
afls frá Danmörku t. d. í kjöl-
far vaxandi atvinnuleysis þar?
Erum við skulbundnir frænd-
þjóðum okkar í þessu efni?
Forsætisráðherra: — ísland
er ekki aðili að samkomulagi
um sameiginlegan vinnumark-
að Norðurlanda meðal annars
vegna ótta um, að það ástand
kynni að skapast, sem lýst er
í spurningunni.
Eg tel ekki hættu á nýjum
vandamálum vegna þess að
vinnuafl berist hingað frá öðr-
um Norðurlöndum vegna at-
vinnuleysis þar, þegar af þeirri
ástæðu, að allir erlendir ríkis-
borgarar verða að fá hér at-
vinnuleyfi og það er ekki
veitt, ef hætta er á atvinnu-
leysi meðal íslendinga sjálfra.
F.V. — Hafið þér enn trú
á, að slík tök náist á verð-
bólguþróuninni, að verðbólga
verði við 15% markið um
næstu áramót eins og vonir
hafa staðið til? Hvaða ytri
skilyrði þurfa. að ríkja, svo
að þessu marki verði náð?
Forsætisráðherra: — Margt
hefur að vísu gengið okkur á
móti, sérstaklega þróun við-
skiptakjara út á viði. Ég geri
mér þó enn vonir um, að unnt
sé að draga mjög verulega úr
verðbólguvextinum. Það verð-
ur þó ekki nema allir lands-
menn gæti verulegs hófs og
margir, ef ekki flestir, verða
að þola kjaraskerðingu, ef mið-
að er við þann falska kaup-
mátt, sem var nokkra mánuði
á síðasta ári. Markmiðið er,
að kaupmáttur launa þeirra,
sem minnst bera úr býtum,
haldist óbreyttur miðað við ár-
in 1972 og 1973. Hins vegar
næst það ekki, ef viðskipta-
kjörin verða lakari en þá. Ég
tel, að verðlag á útflutningsaf-
urðum okkar og innflutnings-
vörurn þurfi þess vegna að
vera sæmilega hagkvæmt. Eft-
irspurnin eftir vinnuafli verð-
ur að haldast í því marki, sem
afkoma útflutningsatvinnu-
veganna og raunar allra at-
vinnugreina segir til um. Út-
gjaldaáform opinberra aðila
mega ekki verða til þess að
skapa spennu. Bæði einstak-
lingar, sveitarfélög og ríkið
verða að vera sammála um að
hægja á ferðinni.
F.V.: — Hvaða nýjar álög-
ur er sennilegt að þjóðin
verði að taka á sig vegna
snjóflóðanna í Neskaupstað?
Hvert verður hlutverk Viðlaga-
sjóðs í framtíðinni og a5 hve
miklu leyti verður hann lát-
inn bæta tjón af völdum nátt-
úruhamfara, t. d. á einstök-
um bæjum í sveit?
Forsætisráðherra: — Enn er
ekki séð fyrir endann á því,
hvert tjónið í Neskaupstað
verður. Matsmenn hafa farið á
staðinn en ekki lokið fullnað-
arkönnun. Því er ekki fyllilega
ljóst á þessu stigi, hvað tjóna-
bætur munu nema háum upp-
hæðum. Ekki er heldur unnt
ennþá að meta í einstaka at-
riðum, hvaða reglum á að
fylgja við uppgjör tjónsins
vegna snjóflóðanna. Þessi
mynd mun skýrast á næstu
vikum, þótt endanleg niður-
staða fáist væntanlega ekki
fyrr en með vorinu.
Við höfum rætt um það,
að Viðlagasjóður verði varan-
legur, að til hans mætti grípa
i framtíðinni ef stórfellt tjón
verður af völdum náttúruham-
fara. Einnig kemur til mála að
efla Bjargráðasjóð í þessum til-
gangi. Bjargráðasjóður hefur
það hlutverk að koma lands-
mönnum til hjálpar í hallæri,
til að koma í veg fyrir bjarg-
arskort og til að bæta úr stór-
tjóni á mannvirkjum og búfé
af völdum náttúruhamfara og
sjúkdóma. Sjóðurinn er ekki
rnikill að vöxtum og hefur
ekki haft bolmagn til að bæta
annað en minniháttar tjón, ef
svo má að orði komast, þegar
hugsað er til Vestmannaeyja-
gossins annars vegar og snjó-
flóðanna í Neskaupstað hins
vegar. Bjargráðasjóður sinnti
til dæmis bótagreiðslum vegna
tjónsins á höfuðborgarsvæðjnu
1973 vegna ofsaveðursins, sem
þá gekk yfir.
Skoða verður hagkvæmasta
fyrirkomulag þessara mála, og
m. a. í þeim tilgangi hefur
46
FV 1 1975