Frjáls verslun - 01.04.1975, Qupperneq 35

Vegamálastjóri: Heimamönnum ber stundum illa saman um beztu leiðina, þegar þeir eru spurðir
ráða um lagningu vega í héruð.um landsins. Mismunandi hagsmunir eru oft undirrótin að skiptum
skoðunum.
S. Jóh.: — Kostnaður við
opnun leiðarinnar er ákaflega
mishár. Stundum þarf ekki að
moka nema lítinn hluta hennar,
en þegar tíðarfar er rysjótt, get-
ur kostnaðurinn orðið mjög
mikill. S. 1. janúarmánuður var
tvímælalaust einn snjóþyngsti
mánuður á þessari leið undan-
farin ár. Var meðalkostnaður
við hverja opnun um 800 þús.
kr.
F.V.: — Nokkurrar gagnrýni
hefur gætt í garð Vegagerðar-
innar fyrir að hún taki of lítið
tillit til heimamanna í héruðum
landsins þegar verið er að velja
ný vegastæði, og bjóði þetta
heim hættu á að vegir lokist
oftar en eðlilegt sé vegna þess
að lega þeirra sé óheppileg. Vill
Vegagerðin halda sínu striki
eða teljið þér heppilegt, að
meira verði um tengsl hennar
við íbúa landshlutanna? Hvað
um útibú frá aöalskrifstof'unni
úti um land?
S. Jóh.: — Ég hygg, að meira
sé gert úr þessu en efni standa
til. Ástæðan er sú, að þegar
velja skal leið fyrir nýjan veg
um byggðarlag, eru oftast
margir spurðir, en heimamönn-
um ber stundum illa saman um
beztu leiðina. Eru mismunandi
hagsmunir oft undirrótin að
skiptum skoðunum. Er þá í
þessu efni eins og öðrum eigi
unnt að gera öllum til hæfis.
Verða þá þeir, sem ekki er tek-
ið tillit til, óánægðir og kvarta
yfir því, að ráð þeirra séu að
engu höfð.
Fleira kemur og til í þessu
sambandi. Sú leið, sem kann að
vera snjóléttust, er stundum ó-
heppileg af öðrum sökum og
verður því ekki fyrir valinu.
Vegagerðin hefur það síður en
svo á stefnuskrá sinni „að halda
sínu striki“ hvað sem tautar og
raular, og hefur í mörgum til-
vikum tekizt ágæt samvinna
með heimamönnum, náttúru-
verndarsamtökum og fleiri að-
ilum. Einn þáttur í þessari við-
leitni var að flytja mikinn hluta
tæknideildarinnar út á land og
koma upp bækistöðvum þar,
eins og vikið var að hér að
framan. Umdæmisverkfræðing-
ar allra landshluta nema
Reykjaneskjördæmis eru nú bú-
settir hver í sínu umdæmi í
stað þess, að þeir áttu áður
allir heima í Reykjavík, og
komu aðeins sem gestir í um-
dæmin og þá mest á sumrin. Er
þess vænzt, að þetta eigi eftir
að treysta enn betur en aður
sambandið milli heimamanna
og Vegagerðarinnar.
F.V.: — Stórir vöruflutninga-
bílar valda talsverðum
skcmmdum á vegunum eins og
ástand þeirra er nú. Eru horfur
á að þcssu álagi verði eitthvað
dreift t. d. með sumarvegi yfir
hálendið norður í land?
S. Jóh.: — Stórir vöruflutn-
ingabílar valda skemmdum á
vegakerfinu á vorin, þegar
frost er að fara úr jörð. Á þeim
tíma kæmi sumarvegur yfir há-
lendið ekki að gagni vegna
snjóa. Sæmilegir sumarvegir
um Kjöl og Sprengisand geta
þó átt fuilan rétt á sér, þó að
þeir muni ekki létta neinni
teljandi þungaumferð af aðal-
leiðinni.
F.V.: — Bílacign landsmanna
hefur farið ört vaxandi og allt-
af eru gerðar auknar kröfur til
veganna. Teljið þér eðlilegt, að
landsmcnn fjárfesti einvörð-
ungu í betri vegum fyrir bíla
til flutninga á landi, eða er
kannski tímabært orðið að huga
að öðrum möguleikum í sam-
göngutækni á landi t. d. raf-
knúnum járnbrautum af ein-
hverju tagi?
S. Jóh.: — Svar við þessari
spurningu hef ég að nokkru
leyti þegar gefiði. Hin gífurlega
hækkun á olíu seinustu tvö ár-
in hefur viða um heim leitt til
þess, að menn hafa tekið að
endurmeta flutningakerfið. Slík
endurskoðun er vafalaust orðin
tímabær í okkar strjálbýla
landi.
FV 4 1975
35