Frjáls verslun - 01.07.1979, Qupperneq 42

koma einkar Ijóslega fram við heimsókn okkar til ís-
lands. Við mælum mjög sterklega með því að nafninu
„íslenzkt" verði unninn viðurkenndur sess fyrir sér-
einkenni í Bandaríkjunum.
Fullunnar ullarvörur — ekki garn
Við teljum, að ríka áherzlu beri að leggja á prjóna-
vörur úr 100% ull andstætt blönduðu hráefni. Það er
góður markaður fyrir 100% ull í Bandaríkjunum og
með þeirri gæðavöru, sem þið framleiðið, ætti ykkur
að takast að komast yfir stóran hluta hans. Um leið og
neytendur kynnast íslenzkri ull betur minnkar hættan
á samkeppni af ódýrum eftirlíkingum. Auk þess álít-
um við, að áherzla skuli lögð á markaðsöflun fyrir
fullunnar vörur en ekki prjónagarn. Eftir því sem
stjórnunin á lokaframleiðslu helzt á íslandi eru
ábatamöguleikarnir meiri og betri tækifæri til að
skapa íslendingum vinnu.
Ókeypis keramikminjagripir
Markaðsöflun fyrir keramikvörur getur verið mjög
flókin og erfið og það er bráðnauðsynlegt að hafa
samstarf við réttan dreifingaraðila, sem getur unnið
það verk fyrir ykkur. Fyrsta verkefni okkar verður að
hefja leit að slíkum aðila. Við höfum allmargar hug-
myndir um hvernig efla má áhugann á þessum vörum
í Bandaríkjunum. Keramíkvörurnar ættu að sjálf-
sögðu að vera með í umfangsmeiri kynningarherferð
fyrir íslenzkar vörur. Að auki eru ýmsir kynningar-
möguleikar tengdir starfsemi Flugleiöa og þeim mikla
fjölda ferðamanna, sem á leið um Keflavíkurflugvöll á
degi hverjum. Ódýra muni, á 25 eða 35 cent, mætti
afhenda ókeypis um borð í flugvélunum ásamt verð-
listum, kynningarbæklingum o.s.frv. Allt þetta verður
þó að bíða þangað til gott dreifingarkerfi hefur verið
skipulagt í Bandaríkjunum.
Uppsprengt verð hjá íslenzkum markaði
Við sjáum okkur knúðatil að gera athugasemdir við
verzlun íslenzks markaðar á Keflavíkurflugvelli. (Flöf-
undar tala um Fríhafnarverzlunina, Duty Free Shop,
en þar er augljóslega um misskilning að ræða.) Þetta
er allt og sumt sem flestir Bandaríkjamenn, er til ís-
lands koma, sjá af landinu. Þess vegna er nauðsyn
að tjalda því bezta sem til er á þessum stað.
Það er hins vegar ekki gert núna. Verðlagning á ull-
arvörum, keramiki og skartgripum, sem við litum á, er
milli 30 og 40% hærra en verðið á sömu vörum í
verzlunum í Reykjavík. Þetta spyrzt út og fólki finnst
vera svindlað á sér. Þó að tekið skuli fram, að við
stóðum stutt við, tókum við eftir því að fólk keypti lítið
vegna þessa háa verðs. Ein vörutegund stóð þarna
greinilega upp úr. Skyrta, sem seld var sem minja-
gripur og myndi kosta um 3 dollara í New York eða á
Bermuda átti að kosta $9,90. Vió sáum enga selda.
Þetta háa verð var umræðuefni flugfarþega á Kefla-
víkurflugvelli, í flugvélinni og í New York. Þetta er
slæm kynning. Ferðaskrifstofufólk í Bandaríkjunum
talar líka frjálslega um þessi mál.
Loðna veidd á (slandsmiðum. Fer hún í kattamat og hrognln í „katta-kavíar“?
42