Frjáls verslun - 01.10.1995, Blaðsíða 56

EFNAHAGSMÁL
13 ÞÚSUND NÝ OPINBER STÖRF
Skyldi ein ástæðan geta verið sú að störfum í iðnaði hefur fækkað
um rúmlega 4 þúsund síðan árið 1987 en störfum hjá hinu opinbera hefur hins
vegar fjölgað um 13 þúsund á síðustu tveimur áratugum?
□ standið í atvinnulífi okkar ís-
lendinga er langt frá því að
vera ásættanlegt. Tökum
nokkur dæmi: Hagvöxtur er lítill,
mun minni en hjá öðrum OECD-ríkj-
um. Sá litli hagvöxtur, sem þó er,
hefur byggst á Smuguveiðum og
karfaveiðum á Reykjaneshrygg. At-
vinnuleysi hefur ekki verið meira allt
frá því í kreppunni miklu á millistríðs-
árunum og svo virðist sem engin
lausn sé í sjónmáli að óbreyttu. Og
síðast en ekki síst streymir inn á
vinnumarkaðinn, þúsundum saman á
hverju ári, ungt vel menntað fólk sem
vill fá starf við sitt hæfí. Abyrgir menn
halda því fram að 20 þúsund ný störf
verði að skapa í landinu til aldamóta,
það er á næstu fimm árum, því fái
þetta unga fólk enga vinnu við sitt
hæfi hérlendis blasi við sú ógnun að
ijóminn af því fari úr landi í atvinnuleit
og það finnst mér skelfileg tilhugsun.
LANGT Á EFTIR ÖDRUM ÞJÓÐUM í
GJALDEYRISÖFLUN
Skuldastaða ríkisins er vægast
sagt hrikaleg, bæði innanlands og ut-
an, og ekki er skuldastaða undir-
stöðuatvinnuvegarins betri, eða þá
SKILABOÐ
TIL STJÓRNVALDA
Davíð Scheving Thorsteinsson
heimilanna. Á áratugnum 1980 til
1990 vantaði okkur 45 milljarða króna
í gjaldeyrisöflun til að halda í við þró-
unina í öðrum OECD-ríkjum og haldi
þessi þróun áfram til aldamóta mun
okkur vanta um 118 milljarða króna.
Eitt hundrað og átján þúsund milljónir
króna vantar, í beinhörðum gjaldeyri,
til þess eins að standa í sömu sporum
og fyrir 20 árum! ísland er lítið land,
með lítinn heimamarkað, og vöxtur af
þeirri stærðargráðu, sem við þurfum
á að halda til þess eins að standa í
stað, hvað þá að auka velsæld á ís-
landi, verður því að koma að utan,
þ.e. að skapast af auknum útflutningi
og þar stendur hnífurinn einmitt í
kúnni.
En hvað veldur þessum ósköpum?
Hví stöndum við í nánast sömu spor-
um og árið 1889 (sjá skýringamynd),
og það þrátt fyrir álver, járnblendi,
kísiliðju, inngöngu í EFTA, EES-
samninginn og svo framvegis? Skyldi
ein ástæðan geta verið sú að störfum í
iðnaði hefur fækkað um rúmlega 4000
síðan 1987 en störfum hjá hinu opin-
bera hinsvegar fjölgað um 13 þúsund á
síðustu tveimur áratugum?
ARÐLAUS SÓUN FJÁRMUNA
HAMLAR KJARABÓTUM
Ég er sammála Jóni Sigurðssyni,
forstjóra á Grundartanga sem sagði í
grein í Morgunblaðinu í fyrra að há
verðbólga á árunum eftir 1970 og sú
sífellda tilhneiging að íslenska krónan
hafi lengst af verið mikið yfirskráð
væri algerlega banvæn fyrir allar hug-
myndir um þróun útflutningsiðnaðar.
Jón sagði að það hafi lengi verið til-
hneiging í þjóðfélaginu að meta fram-
farir eftir þeim fjármunum sem þær
taki til sín fremur en árangrinum sem
þær skili. Við höfum til dæmis á und-
anfömum tuttugu árum tvöfaldað
sóknargetu fiskiskipaflotans en á
sama tímabili hefur þorskaflinn
minnkað um helming.
Jón sagði að þessi aðferð hafi bein-
hnis komið í veg fyrir alla möguleika til
bættra kjara fyrir fólkið í landinu því
Takið eftir! Þetta er ekki prentvilla:
STÖNDUM í SÖMU
SP0RUM 0G1889!
Þrátt fyrir álver, járnblendi, kisiliðju, inngöngu íEFTA, EES-samninginn ogsvo
framvegis, segirDavíð Scheving, athafnamaður og fyrrum formaður iðnrekenda
MYNDIR: KRISTJÁN EINARSS0N.
56