Frjáls verslun - 01.03.1998, Page 59

ListirC^mennin?
Þjóðleikhús
Óskastjarnan * * 1/2 Það hefði sannarlega verið gaman að
sjá Birgi Sigurðsson snúa aftur til leikhússins eftir tíu ára hlé með
sterkara verki en þessu. Þó að leikritið sé skrifað af kunnáttu, er
persónusköpun of klisjukennd og grunn til að vekja verulegan
áhuga. Sviðsetning er snyrtileg, en leikmynd stillega á skjön við
verkið. (Sjá leikdóm bls. 64).
Meiri gauragangur. * * Það er gömul reynsla, að önnur út-
gáfa vinsælla leikverka og bíómynda stendur sjaldan þeirri fyrstu
jafnfætis. Gauragangur II er engin undantekning frá þeirri reglu,
en Olafur Haukur þekkir leiðina að hjörtum áhorfenda sinna og
ratar hana sjálfsagt engu síður nú en löngum áður. (Sjá Frjáls
verslun, 2. tbl. 1998).
Poppkorn. * * Það er meiri hætta á, að viðkvæmum mög-
um verði bumbult af því sem fram fer í leikriti Ben Eltons um sið-
ferðislega ábyrgð kvikmyndaiðnaðarins. Sjálfur verður Elton
naumast sýknaður af þeirri skinhelgi að gera sér mat úr því, sem
hann þykist vera að prédika gegn. Sýningin er litrík og lífleg og
dregur síst úr óbragðinu sem verkið skilur eftir. (Sjá Frjáls versl-
un, 2. tbl. 1998).
Fiðlarinn á þakinu. * *l/2 Þó að aðalleikararnir séu full-
ungir og tónlistarflutningur minni í sniðum en á fyrri sýningu
verksins, njóta sagan og söngvarnir sín svo vel, að áhorfendur
hafa streymt í leikhúsið frá því í vor. (Sjá Frjáls verslun, 1. tbl.
1998).
Grandavegur 7. * * Snotur umgerð og tónlist, sem er á
köflum áhrifasterk, breyta ekki því, að það er einhver holur tónn
í öllu saman og hringlið á milli lífs og dauða orkar þreytandi til
lengdar. Ætli Kjartan Ragnarsson hafi nokkuð gert upp við sig,
hvað hann vildi segja með sýningunni? (Sjá Fijáls verslun, 1. tbl.
1998).
Borgarleikhúsið
Sumarið '37 *** 1/2 Listrænn stórviðburður. Eitt af
merkustu leikritum íslenskra bókmennta, sem féll i Iðnó fyrir
þijátíu árum, hlýtur loksins uppreisn æru í glæsilegri sýningu.
Húrra fyrir Kristínu Jóhannesdóttur og leikurum Borgarleik-
hússins! (Sjá leikdóm bls. 60).
Sex í sveit * * * Enn ein hlátramaskínan er komin af stað
í Borgarleikhúsinu og ólíklegt að þessi bregðist. Þó að Gísli Rún-
ar ofleiki í aðalhlutverkinu, leikarar séu ekki allir jafn pottþéttir
og staðfærsla leiksins óþörf, nær sýningin þeirri sveiflu sem dug-
Jóns Viðars
ir til að trekkja áhorfendur í leikhúsið. Og til þess var leikurinn
væntanlega gerður. (Sjá leikdóm bls. 63).
Loftkastalinn
„Trainspotting“ * Þetta er sýning sem rétt er að vara fólk
við. Ekki vegna viðbjóðsins, sem allt veður þarna í, heldur vegna
leikritsins sjálfs sem er innihaldsrýrt, óskemmtilegt og illa skrif-
að. Ingvar E. og Þröstur Leó skipta einni stjörnu á milli sín. (Sjá
leikdóm bls. 63).
Fjögur hjörtu. * * Sálfræðin ristir ekki djúpt í frumraun
Olafs Jóhanns Olafssonar fyrir leiksvið og stílblanda verksins á
raunsæi og fantasíu nær ekki að verða trúverðug. En textinn er
lipurlega saminn og leikararnir fjórir skila sínu nokkurn veginn
eins vel og frekast er kostur. Dágóð kvöldskemmtun. (Sjá Fijáls
verslun, 1. tbl. 1998).
Bugsy Malone. Við sleppum stjörnugjöf fyrir sýningu sem
er borin uppi af börnum og unglingum, en fagmannlega unnin að
öðru leyti en því, að margir leikenda hefðu þurft að fá tilsögn í
framsögn og textameðferð. (Sjá Fijáls verslun, 1. tbl. 1998).
Hermóður og Háðvör
Síðasti bærinn í dalnum. * * * Hinn kröftugi hafnfirski
leikhópur rær á þjóðleg mið í fyrstu barnasýningu sinni með
ágætum árangri. Frá því er víst gengið, að hann fær haldið starfi
sínu áfram enn um sinn. (Sjá Fijáls verslun, 1. tbl. 1998).
Kaffileikhúsið
Svikamylla. * * 1/2 Urvalstryllir, sem enginn spennufík-
ill má missa af. Arnari hefur farið mikið fram frá frumsýningunni
og sýnir nú ágæt tilþrif. En mótleikarinn hefúr því miður staðið í
stað, svo að leikurinn verður harla ójafh. (Sjá Fijáls verslun, 2. tbl.
1998).
Ix'ikfélag Akureyrar
Söngvaseiður * * 1/2 L.A. ræður ekki yfir þeim kröftum
sem þarf til að skila fullkomlega fagmannlegri sýningu á verki
sem þessu og leikstjórn gætí verið betri. En tónlistín stendur
alltaf fyrir sínu og Þóra Einarsdóttir á skilið hvert orð af því lofi
sem á hana hefur verið borið fyrir meðferð hennar á Maríu. (Sjá
leikdóm bls. 63).
Stjörnugjöfjóns Viðars Jónssonar
59