Morgunblaðið - 16.01.2001, Blaðsíða 73

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. JANÚAR 2001 73
VÁKORT
Eftirlýst kort nr.
4543-3700-0029-4648
4543-3700-0036-1934
4543-3700-0034-8865
4507-4100-0006-6325
4548-9000-0056-2480
4543-3700-0027-8278
4507-4500-0028-0625
4507-2800-0004-9377


 
      
 
  
   

  




         
  ! "#

"$% &'
  ()( )$$$
Acidophilus
FRÁ
Bjóðum upp á 3 tegundir:
2 billj., 4 billj. og 8 billj.
APÓTEKIN
FRÍHÖFNIN
Uppl. í síma 567 3534
Í BORGARLEIKHÚSINU eru það
lög frumskógarins sem ráða ríkjum
þessa dagana. Ekki einungis lög og
regla hinna frjálsu úlfa heldur líka
þau lög sem eru leikin og sungin af
dýrunum sem búa í frumskóginum
sem plantað hefur verið niður á Stóra
sviðinu.
Barnaleikritið Móglí er íslensk
leikgerð Illuga Jökulssonar eftir
Skógarlífi, sögu Rudyards Kiplings
um munaðarlausa mannsbarnið sem
alið er upp af úlfum. Þau eru eflaust
fá barnaleikritin sem eru lagalaus og
Móglí er þar engin undantekning.
Tónlistin er íslensk, skrifuð og unnin
af Óskari Einarssyni í samvinnu við
Berg Þór Ingólfsson, leikstjóra sýn-
ingarinnar.
Af öpum og Quarashi
Óskar hefur verið viðloðinn Borg-
arleikhúsið í nokkur ár og er sönnun
þess að það margborgar sig að vera
þolinmóður.
„Hann byrjaði nú hér frammi í and-
dyri að spila á píanó,“ segir Bergur og
hallar höfðinu í átt til félaga síns.
„Já, ég byrjaði hér á því að leika
fyrir leikhúsgesti fyrir sýningar
frammi í anddyri,“ útskýrir Óskar.
„Þá var ég einhvers konar leikhús-
rotta. Svo fékk ég það hlutverk að
leika undir fyrir leikara, kenna og æfa
með þeim lög og annað. Smám saman
þróaðist það út í það að halda utan um
tónlist í leikritum. Þannig að ég
komst út frá anddyrinu og inn í leik-
salinn.“
Eitt leiddi sem sagt af öðru og oft
er víst betra að leita ekki of langt yfir
skammt og því var engin ástæða fyrir
Berg að hefja leitina að lagahöfundi
fyrir utan veggi Borgarleikhússins.
„Ég byrjaði á hugmyndavinnunni
alveg hálfu ári áður en við byrjuðum
að æfa,“ útskýrir Bergur. „Við völd-
um þá leið sem við vildum fara og svo
sendi ég hljóðheim, unninn af diskum
sem ég átti heima, til Óskars og hann
áttaði sig á því hvað ég átti við og
hvaða kraft ég vildi í tónlistina á
hverjum stað. Þannig vinnum við
saman. Svo mætti hann bara með lög
og í öllum tilfellum samþykkti ég þau.
Ég hefði alveg getað afþakkað en
þurfti þess aldrei.“
„Hann vildi fá ýmsar stemmningar,
indverska, sígauna og jafnvel rapp,“
bætir Óskar við. „Þessi tónlist sem
hann lét mig fá var mjög spennandi.“
Þetta er eflaust í fyrsta skiptið sem
dýrin í Skógarlífi taka upp á því að
„láta rímið flæða“, eins og þeir orða
það Rottweiler-hundarnir í Árbæn-
um. Hvað skyldi hafa komið þeim á
bragðið?
„Ja, „hvernig eru apar?“ hugsar
maður. Þá eru það bara Quarashi sem
passa,“ útskýrir Bergur og brosir
sínu breiðasta. „Þess vegna eru ap-
arnir í rappi. Maður reynir bara að ná
fram stemmningum. Eitthvað sem
þjónar sögunni og því sem er í gangi á
sviðinu. Þess vegna er tónlistin úr
ýmsum áttum.“
Snilld að stela
Margir kannast eflaust við út-
færslu Disney’s á ævintýrinu sígilda í
hinni klassísku teiknimynd Jungle
Book og muna jafnvel eftir tónlistinni
úr henni. Það hlýtur að teljast virð-
ingarvert að aðstandendur sýningar-
innar ákváðu frekar að fara ótroðnar
slóðir í stað þess að styðjast við þá
tónlist sem þegar var til staðar.
„Við fengum synjun frá Disney að
nota þá tónlist,“ útskýrir Óskar. „Þá
var bara ákveðið að gera nýja tón-
list.“
„Ég segi nú eiginlega bara sem
betur fer,“ segir Bergur stoltur.
„Það sem tókst svo vel við þessa
sýningu var að búa til útsetningu sem
hentaði hverju dýri fyrir sig,“ útskýr-
ir Óskar. „Ég hafði textana fyrir
framan mig og var alltaf að hugsa út í
það hvort dýrið sem ætti að syngja
lagið væri vont, gott, skemmtilegt eða
alvarlegt. Ég á þrjú lítil börn og ég
prófaði þetta á þeim tveimur eldri til
þess að sjá hvort þau gripu laglínuna.
Ef svo var fannst mér ég vera á réttri
leið. Núna kunna þau þetta allt saman
utan að.“
Óskar er lítið fyrir það að draga dul
á hverjir áhrifavaldar hans eru.
„Ég fór aðeins í smiðju til Andrews
Lloyds Webbers og skoðaði mig þar
um,“ viðurkennir Óskar. „Maður stel-
ur að sjálfsögðu ekki en maður fær
hugmyndir. Til dæmis varðandi upp-
byggingu og annað.“
„Það er bara snilld að stela og gera
það að sínu. Það segir Atli Heimir,“
segir Bergur og báðir hlæja léttilega.
„Auðvitað gera þetta allir,“ bætir
Óskar við og blaðamaður velti því fyr-
ir sér hvort þar hafi hann verið að
koma upp um sig. „Flestar hljóm-
sveitir í dag eru að stela Beethoven-
stefjunum fram og til baka.“
„Það er ekkert nýtt undir sólinni,“
heldur Bergur blygðunarlaus áfram.
„Þetta er bara hráefni alls staðar í
kringum okkur og svo bara tekur
maður. Ef maður er snillingur þá
kemst maður upp með það.“
„Það eru náttúrlega bara tólf nótur
í skalanum þannig að það hlýtur að
vera búið að raða þeim upp í dag á alla
mögulega vegu. Þá ætti þetta að vera
byrjað að endurtaka sig.“
Útgáfa í febrúar
Geisladiskurinn Móglí er svo vænt-
anlegur í búðir í byrjun febrúar. Á
honum verða öll níu lögin og leikið
efni á milli þeirra. „Sagan verður sem
sagt sögð eins og útvarpsleikrit
ásamt þeirri tónlist sem er í bak-
grunninum,“ segir Bergur.
„Bara eins og Dýrin í Hálsaskógi,“
bætir Óskar við.
„Ég ætla að reyna komast hjá því
að hafa sögumann,“ útskýrir Bergur
nánar. „Frekar vil ég bara styðjast
við leikarana og þeirra texta.“
Þeir félagar segja allan metnað
vera lagðan í það að njóta megi geisla-
disksins óháð því hvort hlustendur
hafi séð sýninguna eða ekki. Þetta sé
gert í þeim tilgangi að platan eigi
möguleika á því að vera sígild barna-
plata sem standist tímans tönn.
„Þetta hefur alla burði til þess,“
segir Óskar.
„Ég veit að tónlistin er bæði fjöl-
breytt og heilsteypt þannig að hlust-
andinn verður ekkert leiður á því að
hlusta í gegn,“ segir Bergur að lok-
um.
Geisladiskur með tónlistinni úr Móglí er væntanlegur
Íslensk tónlist
í frumskóginum
Apar sem rappa, slöngur sem raula ítalskar
aríur og úlfar sem spangóla um réttlætið.
Allt þetta er að finna í barnaleikritinu
Móglí. Birgir Örn Steinarsson hitti þá Berg
Þór Ingólfsson og Óskar Einarsson, menn-
ina sem kenndu dýrunum að syngja.
Morgunblaðið/Golli
„Hvar er myndavélin?“ Bergur Þór og Óskar í rólegheitum.
Morgunblaðið/Jim Smart
Friðrik Friðriksson leikur Móglí.
Afneitun
(Denial)
G a m a n / D r a m a
Leikstjórn og handrit Adam Rifkin.
Aðalhlutverk Jonathan Silverman,
Jason Alexander, Patrick Dempsey.
(89 mín.) Bandaríkin 1998. Há-
skólabíó. Bönnuð innan 16 ára.
ÞESSI tveggja ára gamla mynd
smellpassar inn í þann hóp mynda
sem komið hafa út á myndbandi und-
anfarið og fjalla á áleitinn máta um
hjónabandið og skuldbindingar þess
eins og t.d. að helga ástarlíf sitt einni
manneskju. Í upphafi myndarinnar
sitja sjö vinir að snæðingi, þrjú pör
og einn piparsveinn. Sá einhleypi
hefur æði ögrandi hugmyndir um
samband milli tveggja einstaklinga
og heldur því fram að það vari engan
veginn án lyga og undirferlis upp að
vissu marki – enginn geti m.ö.o. ver-
ið í eðli sínu fullkomlega trúr annarri
manneskju uns dauðinn skilur þau
að. Pörin taka misjafnlega í þessar
fullyrðingar, sér-
staklega konurnar
en þegar fram líða
stundir kemur í
ljós að pipar-
sveinninn virðist
hafa eitthvað til
síns máls – í það
minnsta í tilfelli
paranna þriggja.
Það eru æði
vafasöm fræði sem
Rifkin höfundur og leikstjóri predik-
ar og næsta víst að flestir séu þeim
andsnúnir. Sæmileg afþreying en
leikurinn þó upp og ofan, Silverman
og Dempsey afleitir en Alexander
(George úr Seinfeld) fínn.
Skarphéðinn Guðmundsson
MYNDBÖND
Ást og lygar