Morgunblaðið - 24.02.2001, Qupperneq 74

72 LAUGARDAGUR 24. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞEGAR við kaupum okkur nýtt
rafmagnstæki fylgir handbók með,
nákvæmar leiðbeiningar á mörgum
tungumálum. Það veitir ekki af, öll
þessi tæki sem við getum ekki ver-
ið án verða sífellt fullkomnari og
flóknari stillingar á þeim. Samt er
það tilfellið að við lítum ekki í
þessa handbók fyrr en við erum
orðin geggjuð á því að fikta okkur
áfram. Þá fyrst er bókin rifin fram
til að klóra sig fram úr þessu. Við
ætluðum ekki að lesa hana til að
spara tíma, en í raun var tímanum
sóað í fikt og kannski var það
heppni að maður eyðilagði ekkert.
Við göslumst áfram með mikið
fleiri hluti en rafmagnstækin, og
ætlum að spara okkur tíma og fyr-
irhöfn. Við fáum leiðbeiningar,
samt verðum við að reka okkur á
sjálf. Mistökin eru okkur misjafn-
lega dýr. Handbækurnar ásamt
tækjunum úreldast og er hent. Ein
handbók hefur þó verið gefin út
öldum saman og er alltaf í fullu
gildi. Hún er til á flestum heim-
ilum. Það er svipað um hana og
aðrar handbækur, annaðhvort er
hún alls ekki opnuð eða hún er
ekki opnuð fyrr en í óefni er kom-
ið. Kannski er ætlunin að kíkja í
hana einhverntíma seinna. Þessi
handbók er biblían okkar og á að
vera okkur til fræðslu og uppörv-
unar alla ævi.
Barnatrú?
„Ég hef mína barnatrú og það
nægir mér!“ segir fólk. Af hverju
ætti barnatrúin vera nóg, ekki
duga okkur gömlu barnabækurnar,
leikföngin eða barnafötin, hvað þá
barnamaturinn. Barnatrú er fyrir
börn. Við vöxum og þroskumst og
þurfum annars konar fræðslu sem
fullorðnir einstaklingar. Fræðsla
er ekki sett eins fram fyrir börn og
fullorðna, þótt það sé verið að
fjalla um sama málið. Því miður er
það oftar en ekki að fólk fjarlægist
trúna og jafnvel forðast að vera
bendlað við trúmál á fullorðinsár-
um. Mörgum finnst biblían vera
torskilin og ætla að láta sér nægja
fræðsluna sem þeir fengu í barna-
skóla eða fyrir ferminguna. Ef
málið fjallaði um eitthvað annað en
trúmál myndum við telja það
barnalegt að hugsa svona. Höfum
við ekki gleymt einhverju af því
sem við lærðum í barnaskóla?
Hvernig er það annars í dag, er
kennd kristinfræði í grunnskólum
og þurfa fermingarbörnin nokkuð
að hafa fyrir því að opna biblíuna?
Hvernig verður barnatrúin eftir 20
ár, hjá þeim sem lærðu ekki krist-
infræði og opnuðu ekki biblíuna
heldur fengu fermingarfræðsluna á
útprentuðum blöðum?
Baráttan
Óháð trú eru allir sammála um,
að í þessum heimi er bæði „gott og
illt“. Gömlu ævintýrin voru miklu
grimmari en sögur barnanna í dag.
Bíómyndir, leikrit og skáldsögur
barna og fullorðinna, sama í hvaða
búning þau eru sett, þegar allt
kemur til alls, snýst það oftast nær
um baráttu góðs og ills. Ævintýrin
og bíómyndirnar hafa alltaf góðan
endi, hið góða vinnur hið illa. Eng-
inn heldur með vonda kallinum og
hann á allt vont skilið, enda er
hann vondur sjálfur. Í veru-
leikanum er endirinn ekki alltaf
góður. Fiktið í okkur þegar við
héldum að við værum svo klár hef-
ur stundum skemmt fyrir okkur.
Spurningin er líka, hvar og hvernig
er hinn raunverulegi og endanlegi
endir? Kemur „endir“ þegar þessu
lífi lýkur, eins og þegar myndin
endar í bíóinu? Er þá allt búið eða
er annað líf? Þessu er öllu svarað í
handbókinni, en þá þarftu að lesa,
sækja þér fræðslu. Baráttan um
mannfólkið hér á jörðu er ekki
augljós. Öfugt við það sem flestir
halda snýst barátta hins illa ekki
um að fá þig til að vera vond
manneskja eða að fremja illvirki.
Hún snýst um blekkingu og
stærsta blekkingin er að fá þig til
að trúa því sem er ekki satt. Á
meðan þú hefur einungis barnatrú
til að byggja líf þitt á er auðvelt að
blekkja þig. Það er hægt að segja
þér hvað sem er, vegna þess að þú
veist ekki sannleikann.
Dauðans alvara
Við viljum vera góð. Það er ekki
nóg, eins og margir halda, að vera
góð manneskja til að öðlast eilíft
líf. Þér er gefið svo mikið frjáls-
ræði að Guð leyfir þér að hafna
Honum. Það er fullt af góðu fólki
sem er gersamlega trúlaust. Það
fer ekki í upprisunni til himnaríkis
sem það trúir ekki á, til Guðs sem
það trúir ekki á, einfaldlega vegna
þess að það kaus að hafna Honum.
Blekkingin, að allir fari í dýrð og
dásemd strax eftir dauðann, er
þannig að þig bæði langar og finnst
fallegt að trúa að þetta sé heilagur
sannleikur. Óafvitandi tekurðu af-
stöðu, það er svo þægilegt að trúa
þessu en er það sannleikur eða
lygi, ertu með eða á móti? Það er
ekki um neitt hlutleysi að ræða.
(Matt. 12;30) „Hver sem er ekki
með mér er á móti mér og hver
sem safnar ekki saman með mér,
hann sundur dreifir,“ sagði Krist-
ur. En hvernig áttu að vita það ef
þú lest ekki handbókina? Hvernig
áttu líka að vita að þú hefur aðeins
val í þessu lífi, en þú getur kosið
hvenær sem er? Það er aldrei of
seint. Marga hluti ætlum við að
gera seinna, en erum við örugg um
að það verði nógur tími eða heilsa
til að framkvæma hlutina seinna?
Misstu ekki af tækifærinu, það get-
ur enginn valið fyrir þig, þú verður
að velja sjálfur.
BRYNDÍS SVAVARSDÓTTIR,
Hlíðasmára 9,
Kópavogi.
Fylgjum við
leiðbeiningum?
Frá Bryndísi Svavarsdóttur: