Morgunblaðið - 27.04.2001, Qupperneq 14

HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
14 FÖSTUDAGUR 27. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
VERKFRÆÐISTOFAN
Línuhönnun hf hefur lagt
fram skýrslu um umferðar-
skipulag við Vatnsendahvarf
en verkefnið var unnið fyrir
Kópavogsbæ, Reykjavíkur-
borg og Vegagerðina.
Markmið vinnunnar var
að gera tillögur að skipulagi
stofn- og tengibrauta á
svæðinu óháð sveitarfélaga-
mörkum. Ólafur Bjarnason,
yfirverkfræðingur hjá Borg-
arverkfræðingi, segir að
Arnarnesvegur hafi lengi
verið á korti án þess að vera
sérstaklega felldur að landi.
Vinnan hafi miðast við að
horfa ekki aðeins á landa-
merki Reykjavíkur og Kópa-
vogs, sem vegurinn hafi áð-
ur verið dreginn eftir,
heldur aðlaga hann að
Vatnsendahvarfi. Í fram-
haldi er reiknað með því að
landamerki Reykjavíkur og
Kópavogs hliðrist örlítið til
og verði aðlöguð að veglínu
Arnarnesvegar, en það var
forsenda vinnunnar.
Að sögn Ólafs voru teng-
ingar milli hverfa í Reykja-
vík og Kópavogi einnig
skoðaðar. Gerð er tillaga um
vegtengingu milli Sala- og
Seljahverfis en komi sú
tenging til framkvæmda
yrði það ekki fyrr en Arn-
arnesvegur hefur verið lagð-
ur. Nokkrar hugmyndir eru
sýndar um tengingu Vatns-
endahverfis og Norðlinga-
holts sem taka þarf afstöðu
til við skipulag Norðlinga-
holts. Ólafur segir að verið
sé að fara yfir umferðar-
skipulag og þá meira Kópa-
vogsmegin til að festa það
með tilliti til þeirrar upp-
byggingar sem þar sé fyr-
irhuguð.
Í greinargerðinni er
fjallað um hönnunarforsend-
ur gatna og umferðarfor-
sendur. Sýndar eru út-
færslur á mismunandi
umferðarskipulagi og farið
yfir kosti og galla þeirra.
Sýndar eru fyrrnefndar til-
lögur um tengingar, fjallað
um gatnamót stofnvega í
þeim kosti sem vænlegstur
þykir og gerð lausleg kostn-
aðargreining. Í skýrslunni
er sýndur möguleiki á mis-
lægum gatnamótum við
Breiðholtsbraut en núver-
andi tenging, sem er á móts
við Fák, svonefnd Flótta-
mannaleið, verður lögð af
samkvæmt tillögunni.
Framkvæmdir ekki
á tímasettri áætlun
Ekki er um tímasetta
framkvæmdaáætlun að ræða
heldur er fyrst og fremst
verið að festa niður vega-
kerfið svo uppbygging í
Kópavogi geti haldið áfram
en gert er ráð fyrir að
skipulagið verði samþykkt
fljótlega.
Að sögn Ólafs er tilgang-
urinn sá að skipulag við
Vatnsenda geti aðlagað sig
þessu vegakerfi.
Vegakerfi skipulagt
óháð bæjarmörkum
Vatnsendahvarf



 




 















   
NÍTJÁN hressir nemendur 6.
bekkjar S í Laugarnesskóla
voru ánægðir með lífið og til-
veruna er þeir komu til hafn-
ar í Suðurbugt í Reykjavík-
urhöfn eftir vel heppnaða
ferð út undir Engey. Þar
gerðu þeir m.a. vísindalegar
rannsóknir á veðurfari,
ástandi sjávar og lífríki hafs-
ins.
Tildrög ferðarinnar má
rekja til samvinnu Reykjavík-
urhafnar, Fræðslumiðstöðvar
Reykjavíkur og sjávarútvegs-
deildar Háskóla Íslands um
að bjóða öllum 6. bekkingum í
grunnskólum í Reykjavík lif-
andi fræðslu um höfnina og
sjávarlífið á Sundunum.
Sigldu börnin með einni af
Viðeyjarferjunum gömlu,
Skúlaskeið, ásamt kennara
sínum Loga Jónssyni, sjáv-
arlíffræðingi og dósent við
Háskóla Íslands. Farið var út
undir Engey og tók ferðin 1½
klukkustund.
Tilurð verkefnisins má
rekja til þess að Einar Eg-
ilsson, starfsmaður Reykja-
víkurhafnar, hefur í 10 ár
frætt grunnskólanemendur
um hafnarsvæðið og lífríkið
við Sundin. Verkefnið nú er
framhald af því starfi og
greiðir Reykjavíkurhöfn
kostnað við það.
„Það er orðið fátíðara að
börn og unglingar séu í ná-
inni snertingu við sjóinn, eins
og var áður, og þess vegna
erum við að reyna að gera
þeim með þessum hætti grein
fyrir vistkerfi hafsins, til að
mynda þessi tengsl aftur,“
sagði Logi í samtali við Morg-
unblaðið.
„Sæktu ömmu þína“
Kristín Helga Magn-
úsdóttir og Máni Kjartansson
voru í þessum fyrsta hópi sem
lagði úr höfn um morguninn.
Þau kváðust bæði hafa farið á
sjó áður, hann nokkrum sinn-
um með ferju og hún að
veiða. En hvað skyldi þeim
hafa fundist skemmtilegast í
ferðinni út undir Engey?
„Að veiða og skoða sjáv-
ardýrin, krabbana og það,“
sögðu þau bæði, án þess að
hika. „Dýrin komu í gildrur
sem eru þarna úti. Þetta voru
dálítið stórir krabbar; við
skoðuðum þá og hentum þeim
svo í sjóinn aftur.“ Kristín
sagðist einu sinni áður hafa
séð krabba, en það var í sjó-
búri. Í gildrunni voru bæði
kuðungakrabbi og trjónu-
krabbi.
„Svo veiddum við einn mar-
hnút,“ sagði Kristín. „Hann
kom í krabbagildruna,“ bætti
Máni við. „Það var látinn
dauður fiskur í hana til að
laða dýrin að gildrunni. Við
spýttum upp í marhnútinn,
köstuðu honum fyrir borð og
sögðum: „Sæktu ömmu þína.“
Þá á maður að fá kola næst.“
„Og svo tókum við líka
botnsköfu, og þar náðum við í
dýr sem eru í þaranum, s.s.
ígulker, samlokur og kross-
fiska,“ sagði Kristín. Hún
hafði aldrei smakkað á ígul-
keri, en Máni einu sinni; það
var í Danmörku, sagði hann,
og honum fannst það ekki
gott, dálítið saltbragð af því,
að hann minnti.
Einnig sáust í ferðinni
þrjár fuglategundir, sílamáf-
ur, æðarfugl og fýll.
En hvernig skyldi hafa
gengið með mælingar á lofts-
lagi og ástandi sjávar? Fannst
þeim tækin flókin og erfitt að
lesa af þeim?
„Neeei, þetta voru bara
svona net og eins og hitamæl-
ar eða þannig,“ sögðu þau.
Allt var skráð á blað og síðan
verður unnið með upplýsing-
arnar í skólanum.
Hverjar voru helstu nið-
urstöður?
„Það var alskýjað, engin
úrkoma, suðvestanátt, vind-
hraði 0, lofthiti 8° C, hitastig
sjávar 3,5° C, sem er óvenju-
lega heitt miðað við árstíma,
seltan 3,5 promill og sjóndýpi
6,5 metrar,“ lásu þau af blöð-
unum. „Við mældum sjón-
dýpið til að athuga hvað væri
mikið af gróðri,“ sagði Krist-
ín. „Ef það er mikill sjáv-
argróður verður allt dálítið
gruggað og maður sér lítið
niður.“
„Og svo mældum við líka
bátinn sjálfan,“ sagði Máni.
„Hann risti 1 metra og lengd
hans var 10 metrar.“ Og þeim
fannst dálítið merkilegt, að
það væri dýpra í hafn-
armynninu, eða 10–11 metr-
ar, en úti, þar sem dýpið var 3
metrar.
Bæði voru þau sammála
um að svona ferð vekti áhuga
á lífríki sjávarins. „Það væri
allavega mjög gaman að
vinna á náttúrufræðisafni og
hugsa um dýrin þar,“ sagði
Kristín. Og Máni kvaðst alveg
geta hugsað sér að verða
arkitekt og teikna skip.
Ljósmynd/Sigurður Ægisson
Það voru 19 nemendur úr 6. bekk S í Laugarnesskóla í þessari fyrstu sjóferð vorsins.
Morgunblaðið/Ásdís
Kristín Helga Magnúsdóttir og Máni Kjartansson voru sæl
og ánægð eftir lærdómsríka ferð út undir Engey.
Í snertingu
við lífríki
hafsins
Á Sundunum
STARFSMÖNNUM í sér-
deild fyrir einhverfa í Lang-
holtsskóla verður fækkað um
einn á þessu ári samkvæmt
ákvörðun Fræðslumiðstöðvar
Reykjavíkur en í haust fækk-
aði stöðugildum um hálfan
starfsmann. Deildarstjóri
deildarinnar segir ómögulegt
að halda úti því faglega starfi
sem verið hefur verði skerð-
ingin að veruleika.
Sérdeildin í Langholtsskóla
er önnur tveggja slíkra á
Reykjavíkursvæðinu og sækja
sex einhverfir nemendur nám
sitt þangað. Fyrir skerð-
inguna í haust hafði deildin 6,5
stöðugildi en stefnt er að því
að þau verði rúmlega 5 á þessu
ári.
Bjarnveig Bjarnadóttir
deildarstjóri deildarinnar seg-
ir útlit fyrir að skerða verði
þjónustuna verulega komi til
fækkunar stöðugilda eins og
áætlað er.
„Við höfum rökstuðning fyr-
ir því að við þurfum þetta
margar stöður því það er í
rauninni ekki hægt að halda
úti starfinu öðruvísi. Nemend-
ur eru hérna til klukkan þrjú á
daginn en við kennarar erum
stundum komnir í undirbún-
ing á hádegi. Það þurfa að vera
fjórar manneskjur inni með
þessa sex nemendur því
stundum eru þeir að fara út í
bekki og sérgreinatíma eftir
hádegi þannig að það kemur
fyrir að það er bara ein mann-
eskja með fjóra nemendur á
meðan tvær aðrar eru með tvo
úti í bekkjum. Þannig að við
getum ekki séð hvernig við
getum haldið úti því faglega
starfi sem við gerum í dag
þegar svona mikil skerðing
er,“ segir hún.
Nýjar viðmiðunarreglur
Hún segir að í ofanálag
standi til að skipta út einni
stöðunni þannig að í staðinn
fyrir þroskaþjálfa komi stuðn-
ingsfulltrúi sem einnig komi
niður á þjónustunni.
Þessa dagana eru foreldrar
barnanna og kennarar við
deildina að funda með fræðslu-
yfirvöldum til að reyna að fá
þessu hnikað því Bjarnveig
segir að starfsmenn séu ekki
vissir um að treysta sér til að
starfa við deildina vegna auk-
ins vinnuálags sem fylgja
muni skerðingunni.
Arthúr Morthens, forstöðu-
maður á Fræðslumiðstöð
Reykjavíkur, segir að ein-
hverfum nemendum í grunn-
skólum Reykjavíkur hafi fjölg-
að mjög á síðustu fimm árum
eða um 14 og séu núna 20 tals-
ins en rúmlega helmingur
þessara einhverfu barna er ut-
an sérdeilda í almenna skólan-
um með stuðning. Því hafi ver-
ið ákveðið árið 1999 að setja
ákveðnar viðmiðunarreglur
um stuðning við einhverf börn
sem kæmu í grunnskóla
Reykjavíkur. Viðmiðin sögðu
til um að hvert einhverft barn
fengi 0,67 hlutfall úr stöðu með
sér inn í skólann, sem að sögn
Arthúrs þýðir að barnið hafi
stuðning um 30 klukkustundir
á viku.
„Í þessum sérdeildum var
stöðuhlutfallið allmiklu hærra
en þetta og því var ákveðið að
gefa sérdeildunum aðlögunar-
tíma og breyta síðan stöðu-
hlutfallinu til jafns við það sem
er annars staðar. Það var gert
núna við fjárhagsáætlun 2001
en þó var ákveðið að milda til-
færsluna og því mun þessi sér-
deild hafa eina stöðu umfram
viðmiðunarmörkin,“ segir
hann.
Þannig ætti sérdeildin í
Langholtsskóla að hafa rétt
rúmar fjórar stöður sam-
kvæmt viðmiðunarmörkunum.
Ólíkt getustig nemenda
Bjarnveig segist eiga erfitt
með að trúa að einhverfir sem
eru í almennum bekkjum fái
aðeins 0,67 stöðugildi á móti
sér.
„Þó að fjórar stöður á móti
sex nemendum geti litið vel út
á pappírnum þá eru þetta
mjög ólíkir nemendur á mjög
ólíku getustigi. Það er í raun-
inni ekki hægt að kenna þeim
saman nema að mjög litlu leyti
og í stuttan tíma í senn. Sumir
þeirra þurfa alveg mann með
sér þar sem þeir þurfa mikið
eftirlit og mikla örvun en aðrir
þurfa sitt skipulag og til dæm-
is þarf að mestu leyti að búa til
allt námsefni. Þannig að það er
talsverð vinna sem fylgir
hverjum nemanda,“ segir hún.
Stöðugildum við deild einhverfra fækkað
Skerðingin bitnar
á faglegu starfi
Langholtsskóli