Morgunblaðið - 16.09.2001, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 16. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Hafsteinn Bland-on fæddist 9. feb.
1946. Hann lést 28.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar Hafsteins
voru Hulda Hjálm-
arsdóttir, f. 19.11.
1926, d. 21.7. 2001,
og Þorsteinn Bland-
on, f. 27.4. 1920, d.
29.11. 1997. Haf-
steinn var elstur
þriggja systkina, hin
eru Björn Finnsson,
f. 7.11. 1949, sam-
mæðra, og Ragn-
heiður Blandon f.
12.11. 1951.
Hafsteinn kvæntist Lissu Mary
Jensen árið 1972. Þau eiga tvö
börn: Önnu Karínu, f. 1.5. 1972,
sambýlismaður hennar er Þor-
steinn Magnússon, dóttir hennar
er Marín Dögg, f. 14.6. 1991; og
Jónas Kára, f. 18.9. 1976, hann er
ókvæntur og barnlaus.
Hafsteinn var góður námsmað-
ur og hlaut háar einkunnir á
skólagöngu sinni. Fullnaðarprófi
lauk hann frá Langholtsskóla,
unglingaprófi og landsprófi frá
Vogaskóla. Hann lauk stúdents-
prófi frá MR 1966, nam verkfræði
í Háskóla Íslands og
Den Tekniske Høj-
skole í Kaupmanna-
höfn, útskrifaðist
þaðan með meist-
aragráðu í vélaverk-
fræði 1972. Hann
vann við verkfræði-
störf og var virtur
og framsýnn á því
sviði sem hann sér-
hæfði sig í, sem voru
lagna- og loftræsti-
kerfi. Árið 1975
stofnaði hann verk-
fræðistofuna Kvasa
með Árna Konráðs-
syni, Stefáni Ingólfssyni, Gunnari
Haraldssyni og Páli Jenssyni.
1978 stofnaði hann heildversl-
unina Yltækni með bróður sínum
Birni og Birgi Backmann. Haf-
steinn var liðtækur skákmaður,
unnandi sígildrar tónlistar og
myndlistar. Hann starfaði í skáta-
hreyfingunni í æsku og stundaði
útivist. Hafsteinn veiktist af al-
varlegum sjúkdómi sem að lokum
dró hann til dauða.
Útför Hafsteins fer fram frá
Grafarvogskirkju á morgun,
mánudaginn 17. september, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Fallinn er frá langt um aldur fram
skólabróðir minn og vinur til margra
ára, Hafsteinn Blandon. Kynni okkar
Hafsteins hófust haustið 1962 er við
byrjuðum saman nám við Mennta-
skólann í Reykjavík. Við vorum ná-
grannar í Norðurmýrinni og heima-
gangar hvor hjá öðrum og vörðum
tíma okkar mikið saman bæði við
nám og leik.
Eftir á að hyggja og í minningunni
var allt sem við tókum okkur fyrir
hendur leikur – líka námið. Við gáf-
um því þó ekki nema allra naumasta
tíma en sátum aftur á móti löngum
stundum að tafli. Þá list iðkuðum við
stíft og settumst aldrei niður til að
tefla færri en tugi skáka í einu – og
allar með miklum hraða. Ég segi nú
ekki að stórmeistarar í greininni hafi
allir legið kylliflatir fyrir okkur en
nokkrir urðu þó að láta í minni pok-
ann fyrir okkur félögunum.
Ein var þó sú námsgrein sem við
gáfum eðlilegan tíma en það var
stærðfræði. Hún féll nánast undir
tómstundaiðkun. Við stunduðum
hana raunar af sama kappi og skák-
ina. Reiknuðum dæmi ekki bara úr
kennslubókum MR heldur keyptum
við allar tiltækar stærðfræðibækur
úr vestri og austri og reiknuðum
myrkranna á milli. Okkur sóttist
námið nægjanlega vel. Hafsteinn var
reyndar afburða námsmaður alla tíð.
Við sátum í MR í bekk með félögum
okkar og stofnuðum þar allir til lífs-
tíðarvináttu. Er nú höggvið fyrsta
skarðið í þann hóp. Eftir stúdents-
próf árið 1966 héldum við báðir í Há-
skóla Íslands og lukum þaðan fyrri-
hlutaprófi í verkfræði þremur árum
síðar.
Þetta voru afbragðsgóðir tímar.
Námið og félagarnir og andrúmið –
allt lagðist þar á eitt. Saman héldum
við til Kaupmannahafnar og lukum
meistaraprófi í verkfræði frá
Tækniháskóla Danmerkur árið 1972.
Og saman héldum við svo heim aftur.
Hófum störf hjá virtum verkfræði-
stofum.
Hafsteinn lauk námi í vélaverk-
fræði og sérgrein hans var upphitun
og loftræsting húsa og vann hann við
það alla tíð meðan heilsa leyfði. Fljót-
lega kom í ljós að það hentaði Haf-
steini betur að vinna einn en með öðr-
um. Það átti betur við persónu hans
og lyndiseinkunn að fara eigin leiðir
en að feta troðna slóð annarra. Hann
réri því lengst af einn á báti. Hann
var og maður til þess að stýra sjálfum
sér í þeim efnum enda verkfræðingur
fram í fingurgóma og kunni með
ágætum skil á öllu því sem til þurfti.
Það fer þó gjarnan þannig fyrir
þeim sem einir róa að minna verður
um hjálp þegar gefur á bátinn. Smám
saman fékk vinur minn stríðari vinda
í fangið en við hefði mátt búast. Lífs-
baráttan reyndist erfið og þegar
veikindi hans sjálfs komu síðan til
varð róðurinn einstaklega erfiður og
skuggarnir í lífinu tóku að lengjast.
Það var sérlega sárt að þurfa að
horfa upp á þá ójöfnu glímu sem
hann háði við illvígan sjúkdóm. Sú
barátta var því miður dæmd til að
tapast.
Enda þótt andlát vinar míns sé ald-
eilis ótímabært ber þó að þakka fyrir
að hann er nú laus undan þeim þungu
þrautum sem á hann voru lagðar.
Ég votta þeim samúð mína sem nú
syrgja Hafstein Blandon og bið þess
að sá sem öllu ræður veiti vini mínum
góða heimkomu og langþráða hvíld.
Þorgeir J. Andrésson.
Hafsteinn Blandon verkfræðingur
er látinn, langt um aldur fram, gáf-
aður, góður og heiðarlegur maður.
Hann hafði átt við veikindi að stríða
hin síðustu ár, sem ágerðust hratt á
tveimur árum og slökktu á þrótti
hans og lífsvilja.
Við sátum hlið við hlið í sjö ára
bekk Langholtsskóla. Hann var ekki
sterkbyggður, en góður að beita
huga og ímyndunarafli, fluglæs þeg-
ar í skóla kom. Vináttan stóð í nær
hálfa öld. Vogahverfið var góður leik-
vangur á þeim árum, með nægu
plássi allt um kring, á og utan við
ómalbikaðar göturnar. Heima hjá
honum, oft í eldhúsinu hjá Huldu
móður hans, var gott að vera. Áhuga-
málin breyttust með árunum, en allt-
af hélst vinskapur hinna bestu vina.
Þegar á skólaárunum í MR varð Haf-
steinn afbragðs skákmaður og sinnti
því áhugamáli alla tíð. Því fylgdi
áhugi á verkfræðilegum úrlausnum.
Eftir verkfræðinám við Háskóla Ís-
lands var haldið til Kaupmannahafn-
ar þaðan sem hann útskrifaðist sem
vélaverkfræðingur, með næsthæstu
einkunn skólans það árið. Í Kaup-
mannahöfn kynntist hann glaðlegri
danskri stúlku sem kom með honum
til Íslands sem eiginkona hans. Þau
eignuðust saman tvö börn, Önnu
Karinu og Jónas Kára.
Hafsteinn hóf vinnu sem vélaverk-
fræðingur og stofnaði með gömlum
verkfræðifélögum fyrirtæki, sem
hann rak seinna einn. Hann var fær
fagmaður á sínu sérsviði, lagnahönn-
un. Víða um land standa verk hans í
skólum og íþróttamannvirkjum. Þá
vann hann í innflutningi. Í raun lét
honum þó kannski síður að vinna
sjálfstæð störf af þessu tagi, þar sem
hann var í eðli sínu hlédrægur, þótt
hann gæti verið fastur fyrir. Hann
hafði góða kímni og átti auðvelt með
að gleðjast í hópi vina.
Þótt margt gengi í haginn á fyrstu
árunum eftir að heim kom, varð lífið
honum ekki auðvelt. Veikindi og erf-
iðleikar tóku toll í fjölskyldulífinu og
rekstur fyrirtækisins gekk verr. Fyr-
ir nokkrum árum ákvað hann að
freista þess að byggja upp nýtt líf í
Noregi. Dvölin erlendis gekk ekki að
óskum. Hann varð að komast aftur
heim. Þá var augljóst að hann átti við
veikindi að stríða sem ekki gáfu
mikla von um bata. Sennilega skynj-
aði hann það sjálfur og við sáum lífs-
þróttinn hverfa. Úrræði vantaði í
heilbrigðiskerfinu til að veita honum
heppilega aðhlynningu þar sem
sjálfsvirðing manns á miðjum aldri
væri ekki skert.
Ég kveð gamla æskuvininn með
söknuði. Samveran átti að verða
lengri. Missirinn fyrir börn hans, afa-
barnið og systkinin tvö er sár, en ef
líf er eftir þetta, þá er víst að hann á
góða heimvon.
Reynir Tómas Geirsson.
Það kom okkur bekkjarfélögunum
ekki á óvart að heyra af láti vinar
okkar og bekkjarfélaga Hafsteins
Blandon verkfræðings. Hann hafði í
nokkur ár átt við erfið veikindi að
stríða og þrek hans minnkaði stöð-
ugt. Þrátt fyrir fyrirvarann kemur
dauðinn alltaf á óvart.
Í Menntaskólanum í Reykjavík
fylgdumst við að, sami hópurinn,
mest allan skólatímann. Þessi hópur
hefur haldið vel saman, þannig að
sambandið hefur aldrei rofnað. Í T-
bekknum átti Hafsteinn sinn
ákveðna sess. Hann var hljóðlátur og
hægur og tranaði sér ekki fram.
Hann var með þeim allra bestu í
raungreinum og menn sóttu til hans
til að fá aðstoð við að skilja og leysa
torskilin stærðfræðidæmi. Á þessum
árum naut Hafsteinn sín til fullnustu.
Hann var léttur og kíminn og hafði
gott auga fyrir hinum skoplegu hlið-
um lífsins. Hann naut mikillar virð-
ingar fyrir kunnáttu sína og færni. Í
4. bekk stofnuðum við bekkjarfélag-
arnir kaffifélag og fjárfestum í
stórum hraðsuðukatli til þess að geta
hitað okkur kaffi á skólatíma. Þetta
tiltæki átti drjúgan þátt í því að þétta
hópinn. Í stað þess að ramba á sjopp-
ur í frímínútum sátum við yfir kaffi-
bollum og nesti og spjölluðum saman.
Menn kynntust betur og þetta varð
grundvöllur að góðri vináttu okkar,
sem enst hefur ævilangt.
Nokkrir bekkjarfélaganna höfðu
verið samtíða Hafsteini allt frá 8 ára
bekk í Langholtsskóla og síðan Voga-
skóla. Á þeim tíma var Hafsteinn
stundum fjarverandi vegna veikinda
og hann var með vottorð í leikfimi.
Hafsteinn var afar hlédrægur en
segja má að hagur hans hafi vænkast
eftir því sem námið þyngdist og fór
að gera meiri kröfur til gáfna og
skerpu hugans, sem hann átti nóg af.
Eftir menntaskólann skildu leiðir
bekkjarfélaganna. Flestir fóru til
frekara náms. Hafsteinn fór í verk-
fræði og lauk fyrrihlutaprófi frá Há-
skóla Íslands. Hann hélt svo til fram-
haldsnáms við
Kaupmannahafnarháskóla og lauk
þaðan prófi árið 1972. Eftir heim-
komuna vann hann á verkfræðistof-
um, en stofnaði sitt eigið fyrirtæki,
verkfræðistofuna Kvasir, árið 1975
og starfrækti hana næstu 20 árin.
Hann gat sér mjög gott orð sem
verkfræðingur, var vandvirkur og
samviskusamur og kunnáttu hans
var við brugðið. Á námsárum sínum í
Kaupmannahöfn kynntist Hafsteinn
Lissu Mary Jensen og stofnuðu þau
heimili í Reykjavík og eignuðust tvö
börn Önnu Karinu og Jónas Kára
sem bæði eru uppkomin. Síðar skildu
þau Hafsteinn og Lissa.
Eftir að við bekkjarfélagarnir
snerum frá námi hittumst við reglu-
lega. Hafsteinn lét sig ekki vanta á
skemmtanir okkar og stóð sjálfur
fyrir slíkum boðum. Smátt og smátt
varð okkur ljóst að líf Hafsteins var
oft erfitt. Fyrir um sjö til átta árum
fór svo að bera á veikindum hjá hon-
um sem mögnuðust og urðu til þess
að hann varð óvinnufær. Samheldni
þeirra sem kynnast í námi er mik-
ilvæg og er öllum mikill styrkur. Við
bekkjarfélagarnir þökkum fyrir sam-
fylgdina og sendum börnum Haf-
steins og öðrum aðstandendum okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Bekkjarfélagar í 6.-T, Mennta-
skólanum í Reykjavík 1966.
HAFSTEINN
BLANDON


 

 

 
 
   
  
    


 

     !
" 
 
   
# $   $   
 "
 %
  !  
&%
 ! $

    !!"#
$ !%#&'& !(
%% 
 )#&'& !(
%% '



   

 





 



   
 
 
  
 

  

  
   ! " 
  
 #$#

  ! " #  "$# $% 
  
  & ! '($    ( 
) %* 
  & ! !%$#$
 $ !%$#
%+  +, -

  

 

 
  
 
  

  

 
   
  

 



 
  
 

     
!"  

 
 

    

 #
  

$%#% 

  !  " 
#  $# 
%  &
' $  $
%  "  ( 
 &
 

%  &
 () $    " 
* +
%  &
&$  ) !




   

 

 





   

       
 !
 
"
  #$ 
 %&&$

   ! 
"#$% %

& # "#%

% # ' "#! 
()
*+ #%

 # "#%

,-# "#%

# # . /#0! 

"#
! ()! *



 
  
 

 


 

 
 
 

  
   

   !""

    ! 
" " 
#  $ 

  % &
#  !  ' 
     $ 
   ( $&
#  $ 
)*
" "  ! 
+, " "  ! 
$&  * -