Morgunblaðið - 21.03.2002, Síða 51

Morgunblaðið - 21.03.2002, Síða 51
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. MARS 2002 51 Mágur minn, Gunnar Þ. Guð- mundsson, fæddist 2. september 1909 á Breiðabólstað á Skógarströnd. Hann ólst þar upp hjá foreldrum sínum, Guðmundi Halldórssyni og Margréti Björnsdóttur. Margrét og Guðmundur eignuðust 9 börn. Guð- mundur var tvígiftur og átti hann dótturina Aðalheiði með fyrri konu sinni, Sólveigu, sem lést ung að aldri. Guðmundur og Margrét kona hans bjuggu á ýmsum bæjum í sveitinni, m.a. í Ólafsey á Breiðafirði. Til Reykjavíkur fluttust þau 1935 og bjuggu að Þormóðsstöðum fyrstu ár- in. Ég kynntist Gunnari og fjölskyldu hans um svipað leyti. Eftir lát föður síns hélt hann heim- ili með móður sinni og Sólveigu syst- ur sinni alla tíð. Árið 1960 byggðum við saman húsið Hvassaleiti 46 og bar aldrei skugga á. Starfaði hann lengst af sem verk- stjóri hjá fiskvinnslufyrirtækinu All- iance en síðar sem bifreiðarstjóri hjá timburverslun Árna Jónssonar. Aðaláhugamál hans var bú- mennska og hélt hann kindur hér í Reykjavík og síðar í Hvassahrauni á Reykjanesi allt fram til þess að hann fór á elliheimili. Var hann fjárglöggur maður með afbrigðum. Ég minnist þess ávallt er ég fór með honum eitt sinn í réttir. Þar varð ég vitni að því að menn komu til Gunnars og báðu hann að hjálpa sér, því þeir þekktu ekki sínar eigin kindur. Hann gat alltaf sagt þeim hvaða rollu lambið tilheyrði sem spurt var um, hann sagðist sjá það á svipnum á kindinni. Hann var afar hæglátur og skap- góður, minnist ég þessi ekki að hann hafi hallmælt nokkrum manni. Hann var einstaklega hjálpsamur við alla sem honum kynntust og leituðu til hans. Að lokum vil ég kveðja mág minn og góðan vin með versinu sem pabbi hans lauk oft húslestri sínum á: Hver dagur, vika, ár og öld sér á að lokum síðast kvöld. Að settri tölu á sömu lund vor svo mun koma dauðastund. Oss unn þá, Jesú, – ég þess bið – með öruggt geð að skiljumst við. Guðmundur R. Guðmundsson. Látinn er sómamaðurinn Gunnar Guðmundsson í hárri elli, 92 ára að aldri. Gunnar ólst upp á Breiðaból- stað á Skógarströnd í Breiðafirði. Það fór ekki mikið fyrir skólastarfi á þeim tíma er Gunnar óx úr grasi. Hann fékk eins og flestir af hans kyn- slóð einungis barnaskólamenntun og varla það, því lífsbaráttan var hörð, fátækt mikil, barnahópurinn stór og margir munnar að metta hjá foreldr- um hans. Gunnars hóf ungur störf við fjárbúskap og tengdist honum fljótt órjúfanlegum böndum sem fáir skilja, nema þeir sem aldir eru upp við svip- GUNNAR Þ. GUÐMUNDSSON ✝ Gunnar Þ. Guð-mundsson fædd- ist á Breiðabólstað á Skógarströnd 2. sept- ember 1909. Hann lést á Dvalarheim- ilinu Grund 14. mars síðastliðinn. Foreldr- ar hans voru Guð- mundur Halldórsson, bóndi á Breiðaból- stað, á Kljá og í Ólafs- ey og síðar verka- maður í Reykjavík, f. 26. febrúar 1871, d. 23. apríl 1945, og Margrét Björnsdóttir húsmóðir, f. 3. ágúst 1888, d. 7. nóvember 1962. Systkini Gunnars eru: Sólveig, f. 1911, d. 1998, Halldór, f. 1913, d. 1994, Björn Valdimar, f. 1914, d. 1948, Sigríður, f. 1917, Lárus, f. 1919, d. 1992, Elín, f. 1923, Unnur, f. 1925 og Þóra, f. 1928. Gunnar átti einnig hálfsystur, Aðalheiði Guðmundsdóttur, f. 1899, d. 1984. Gunnar var ógiftur og varð ekki barna auðið. Útför Gunnars fer fram frá Grensáskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13.30. að atlæti. Þegar fjöl- skyldan flutti til Reykjavíkur á fjórða áratugnum hélt Gunnar áfram með búskapinn á Þormóðsstöðum við Skerjafjörð. Hann varð síðar einn af síðustu þéttbýlisbændum með fjárrekstur í Hvassa- hrauni, suður af Hafn- arfirði. Hann var einn af þessum rammíslensku bændum sem lifðu tím- ana tvenna í búskapar- háttum, var ætíð mjög jarðbundinn og varkár og lagði alltaf vel fyrir sig hlutina áður en hann tók ákvörðun um breytingar. Þar kom einnig til nýtni og aðhaldssemi sem var svo rík hjá bændafólki, sem lifði af því sem jörðin gaf hverju sinni. Gunnar var einn af þessum harð- duglegu mönnum sem aldrei féll verk úr hendi. Hann þekkti ekki annað en það að vinna og vinna mikið til að hafa ofan í sig og á fyrir sína nánustu. Gunnar var hæglætismaður sem ekki fór mikið fyrir. Hinsvegar var hann umræðugóður og fylgdist vel með í þjóðmálum og hafði fastmót- aðar skoðanir á því hvað færi okkur Íslendingum best í stjórnmálum. Gunnar hélt heimili með móður sinni, Margréti, og Sólveigu systur sinni í mörg ár í Drápuhlíð 8 í Reykja- vík. Þar var ávallt gott að koma í heimsókn. Þarna var miðstöð fjöl- skyldunnar og ávallt glatt á hjalla þegar allir voru saman komnir í af- mælum eða jólaboðum, eða þegar annað markvert skeði í fjölskyldunni. Það má segja að Gunnar hafi verið höfuð fjölskyldunnar um langt árabil og naut hann virðingar meðal allra fyrir hógværð, kurteisi og prúðmann- lega framkomu. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (Vald. Briem.) Unnur, Gunnar og fjölskyldur. Það var þrennt sem kom upp í huga minn þegar ég ákvað að rita nokkur minningarorð um móður- bróður minn Gunnar Guðmundsson. Það voru kindur, Landrover og dill- andi hlátur. Á mínum fyrstu æviárum bjó ég ásamt fjölskyldu minni í sama húsi og Gunnar sem þá var í mínum augum orðinn aldraður maður. Mér fannst Gunnar aldrei eldast neitt eftir það, aðeins við hin. Í þá daga átti hann þó nokkrar kindur sem hann hafði fyrir utan bæinn og sinnti af einstakri alúð og reglusemi eins og öllu öðru sem hann tók sér fyrir hend- ur. Hann ók Landrover jeppa sem var hans aðalsmerki og okkur krökk- unum þótti ótrúlega flottur. Gunnar var afar hæglátur maður og ók í sam- ræmi við það, það var ekki stressinu eða flýtinum fyrir að fara hjá honum. Hann var einstaklega traustur og ljúfur maður sem bjó yfir mikilli greind og einstöku minni og frásagn- arhæfileikum. Það var oft sem maður óskaði þess að geta gefið sér meiri tíma til að spjalla við gamla manninn því hann var hafsjór af fróðleik og minningum um gamla tíma. Gunnar var einn af þeim góðu mönnum sem báru hag annarra fyrir brjósti fremur en sinn eigin. Hann studdi við og að- stoðaði foreldra sína á margan hátt en ekki síst á þeirra efri árum og þeg- ar veikindi steðjuðu að. Hann bjó með móður sinni og systur á meðan þær lifðu og var þeim stoð og stytta. Yngstu systur Gunnars voru ungar þegar faðir þeirra dó og reyndist Gunnar þeim afar vel alla sína tíð og gekk þeim nánast í föðurstað. Það var einnig dæmigert fyrir Gunnar og sýndi traust hans og trygglyndi að hann starfaði nánast alla sína tíð hjá sama fyrirtæki. Gunnar var fórnfús og góður drengur sem mun alltaf eiga stað í hjarta okkar sem eftir lifum. Blessuð sé minning hans. Ástfríður Margrét Sigurðardóttir. Síðasti bóndinn í bænum, Gunnar Guðmundsson móðurbróðir okkar, er látinn. Hann lést á Elli- og hjúkrun- arheimilinu Grund þar sem hann bjó síðustu árin. Hann fæddist að Breiða- bólstað á Skógarströnd 2. september 1909. Þessi hái aldur var farinn að segja til sín eins og við er að búast, líkaminn orðinn lélegur til gangs eftir margra áratuga strit, en handtakið var þétt og hlýtt fram til hins síðasta og höfuðið hafði fáu gleymt. Með Gunnari frænda hverfur mikil þekk- ing á mönnum, málefnum og fróðleik um fólk og búskaparhætti á Snæfells- nesi og Breiðafjarðareyjum, þekking sem ekki finnst í bókum, þekking sem fékkst ekki með því að stoppa stutt. Gunnar hafði sérstaka frásagnar- gáfu sem þurfti góðan tíma til að hlýða á. Hann var einstaklega róleg- ur maður sem fátt haggaði nema þá helst ef einhverjar „ótuktir“ stríddu rollunum hans á Þormóðsstaðartúni í Reykjavík. Þær voru ekki margar „ótuktirnar“ því Gunnar hafði ótrú- legt lag á börnum og unglingum. Hann fékk þeim ýmis ábyrgðarstörf eins og að gefa skepnunum eða ná í vatn í fötu. Við systkinin vorum ekki há í loftinu þegar við fengum að sjá nýfædd lömbin, án þess að verða bíl- veik við að keyra langar leiðir. Við fengum líka að halda á hrífu þegar leið á sumar og þurrk gaf í hey, þótt ekki væri mikil hjálp í okkur og hin- um systkinabörnum hans sem komu í fjörið. Hann leyfði okkur að þvælast í kringum sig þegar hann var að heyja, til að við fengjum smjörþef af sveita- sælunni. Gunnar var sjálfur aðeins barn að aldri þegar hann varð hjálparhella foreldra sinna. Hann stundaði róðra á Breiðafirði með föður sínum, sinnti búverkum og aðstoðaði systkini sín af ósérplægni. Honum þótti afskaplega vænt um þau og það var gagnkvæmt. Gunnar giftist aldrei og eignaðist ekki afkomendur. Hann helgaði líf sitt kindunum sínum. Hann var af- burðaglöggur á fé og hafði sínar skoð- anir á því hvernig bæri að rækta það. Hann vann alla tíð önnur störf með búskapnum. Hann fór sínar eigin leiðir og hélt í gömul gildi þrátt fyrir hraðar breytingar á hans löngu ævi. Hann keyrði Land Roverinn á sínum hraða, og fannst þá hinir fara heldur hratt. Við systkinin kveðjum nú kæran frænda, með þakklæti fyrir að hafa átt hann að. Móðir okkar kveður elskulegan bróður. Við sjáum hann fyrir okkur að heyja grænar grundir handan móðunnar miklu með lömbin skoppandi kringum sig. Kristjana, Margrét, Árni Kristinn, Guðrún og Anna. !      4 %0  I +'2 ! J  I +  "  .    =     .      (  >  .      ()  //    3 31 &7$ %) $'' $ " !"2) $'(   1+ %) $'(   &7$ 3+#''' $ 0 $ %) $'' $ . ('  7,'(    $ %) $'' $ $ #!'(   . (' %) $'(   &7$ @,!$('' $ "    #    .        (    /    /11/  (    0 11?= 31 .    (   @%A;B<<C%A%6#69DDCA  $ (  >.) . .   (  & 11?E 31 1'!+@'$  $ $' 4              *    $   * .     $() K> %L/ B 1" + GJ ',$$!, #"      ((     ( F  , !"! !",!$('(   3'+ -"'' $  + !"$(   % $ (! -"'(   # -"'' $ 3'!+ ; '(   2 $2) $ + 2 $2 $2) $ !        (   (   (   ( = ; 146 /6 $$$ #''  %)$(! " G    (   0   .      (  G ( .   ()   //   - 11  $$ ;+$#'(   1$  !$$ '' $ !" #$ +! " (   =$$! ;M C% $' $ (, % $' $  ''$+ ( ''$+  + 1( !$$ '' $ 1(  ( % +'(   . !$$ $+ &'(   2 $2) $ + 2 $2 $2) $ @        , 3K  N>= 4B3 / & 7  1,, "  .        $ F@*            .      (  # (         /3    0 11  $ + "!  $'(   !",!$(! 4 '' $ &7$ *& '' $ . 7$(! *& '' $ $ (:$ !! *& '' $ 1+ &7$'(   2 + &7$'(  4            *    $   *  .      $()    ()     ()   (   ( =>;=   / B6 & 7 6((  % , 2 !  ',$$!, #"      ((     ( F  , !" #$ +!  $'(   17, !",!$('' $ $$$ % (   /&! !",!$('' $  #!'(   +!  $ !",!$('' $ !"$ !",!$('' $ . ('  " (   + #$ !",!$('(   2 $2) $ + 2 $2 $2 $             ! !"#"$"# "       

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.