Morgunblaðið - 19.04.2002, Qupperneq 62

1. Finnst þér stundum eins og þú
ættir að vera farin(n) að gera eitt-
hvað merkilegra við líf þitt?
2. Ertu með ofnæmi fyrir
salsa-tónlist?
3. Finnst þér unga fólkið nýja
íhaldið?
4. Trúirðu enn að róttækar
breytingar geti átt sér stað?
5. Færðu þér stundum göngutúr í
sveitinni allsgáður?
6. Óskarðu þess stundum að hægt
væri að rýma til í minnisbankanum
þínum fyrir nýrri og notadrýgri
vitneskju?
7. Finnst þér erfitt að vera innan
um fólk sem notar eiturlyf en átt
um leið erfitt með að treysta
nokkrum sem aldrei hefur
prófað neitt?
8. Veistu um næsta lystigarð?
9. Grunar þig að andi ársins 1988
svífi einn einhvers staðar
yfir vötnum?
10. Ertu á því að barneignir þurfi
ekkert endilega að eyðileggja
skemmtanalífið þitt?
11. Trúirðu að einn góðan veð-
urdag falli alvöru regn úr lofti?
12. Áttu æfingahjól?
Ert þú örvæntingarfull/ur?
Svarir þú spurningunum játandi ertu nógu örvæntingarfull/ur til
þess að kunna að meta The Desperate Sound System.
FÓLK Í FRÉTTUM
62 FÖSTUDAGUR 19. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ÉG LÍT alls ekki á mig semplötusnúð. Það byrjaðifyrir 5–6 árum að vinir ogvandamenn fóru að biðja
mig um að troða upp í partíum hjá
sér, sjá um fjörið með því að spila vel
valin lög af plötum úr mínu stór-
skringilega safni. Ég var hundlélegur
þá og hefur reyndar lítið farið fram.
En Steve (MacKay bassaleikari Pulp)
hefur staðið með mér í þessu og er
skrambi góður, kann orðið helstu
handtökin í búrinu,“ segir Jarvis
Cocker, best þekktur sem söngvari
og aðallagasmiður bresku hljómsveit-
arinnar Pulp, sem fór mikinn á tímum
„brit-pop“ sveitanna og sótti landann
heim og lék fyrir troðfullri Laug-
ardalshöll árið 1996. Undanfarið hafa
þeir MacKay eytt helgunum í að
halda heljarinnar dansiböll, ekki með
Pulp, heldur sem plötusnúðar! Þeir
kalla fyrirbærið The Desperate
Sound System og eftir að kvisaðist að
þeir hafi einstakt lag á að laða örg-
ustu þursa út á dansgólfið þá hefur
eftirspurnin eftir partíhaldi Pulp-
aranna aukist með hverri helginni
sem líður.
Enginn MC Cocker
Cocker segir The Desperate Sound
System ganga út á að bjóða fólki upp
á góða tónlist svona til tilbreytingar:
„Við erum ekkert að reyna að vera
eitthvað, leika okkur með takt eða
blanda saman lögum heldur spilum
við upp á gamla mátan, klárum næst-
um alveg lögin og allt.“
SG: „Gengurðu undir einhverju
sérstöku nafni þegar þú ert í búrinu?“
JC: „Nei, ég kalla mig ekki MC
Cocker og bý ekki til fíflaleg tákn
með höndunum á meðan ég spila
heldur. En ég á mín eigin heyrn-
artól.“
SG: „Hvernig varð þetta Desper-
ate Sound System-dæmi til?“
JC: „Fyrir ári eða svo var okkur
Steve boðið að sjá um fjörið í ónefnd-
um klúbbi í Lundúnum. Það gekk
svona glimrandi vel að við vildum
meira og greinilega ekki bara við. Það
rann fljótt upp fyrir okkur að það sem
fólk vildi var að dansa við góða tónlist,
því var drullusama þótt við værum
ekki með neina stæla og dælandi út
einhverjum leysisýningum og viðlíka
prjáli.“
Íslensk áramót eru hættuleg
Og nú er komið að Íslandi.
„Ég var síðast á Íslandi yfir ára-
mótin, langaði að upplifa íslensk ára-
mót eftir að hafa heyrt mýmargar og
næsta lygilegar sögur af fjörinu sem
þá ríkir hér,“ segir hinn kurteisi
Cocker þegar blaðamaður spyr hann
út í áhuga hans á Íslandi og hvenær
hann kom síðast. Og hvernig var svo
upplifunin?
JC: „Mjög hættuleg.“
SG: „Nú vegna flugeldanna eða
hvernig Íslendingar skemmta sér?“
JC: „Flugeldanna. Ég var logandi
hræddur við allar þessar spreng-
ingar. Í Englandi eru mjög strangar
reglur um notkun flugelda og svo til
allt sem þið eruð að fikta með um ára-
mótin er kolólöglegt.“
SG: „Íslendingar eru náttúrlega
svo varfærnir.“
JC: „Greinilega, ég sá marga vel
við skál handleika flugelda og þeir
fóru mjög fagmannlega að því og var-
lega.“
SG: „Eflaust áralangri reynslu að
þakka.“
JC: „Ísland er fyrsta landið þar
sem við sláum upp partíi utan Bret-
landseyja, svo er það París, Vín og
okkur hefur verið boðið til Rússlands
líka. Það verður því spennandi að sjá
hvernig aðrir en Bretar taka okkur.“
SG: „Þú hefur engar áhyggjur af
því að þetta sé að fara úr bönd-
unum?“
JC: „Nei, nei, stærsti hópurinn sem
við höfum spilað fyrir hingað til er
kannski svona 800 manns. Höfum lít-
inn áhuga á skemmta þúsundum á
Ministry of Sound.“
Ekkert svalt að vera svalur
Jarvis segir Desperate Sound
System-kvöldin þannig skipulögð að
það er boðið upp á tvö dansrými –
annað rólegra og afslappaðra og hitt
þar sem stuðið verður, þar sem allt
mun verða gert til að drífa fólk út á
gólfið. Á aðalgólfinu verður boðið upp
á danssýningu og svo treður upp ung
hljómsveit frá Sheffield sem leikur
svala tónlist á milli þess sem Jarvis
og Steve spila létt lög af hljómplötum.
Svo gerist það jafnan að hinir og
þessir troða sér í búrið til þeirra og á
Gauknum má m.a. búast við því að á
axlir þeirra tylli sér Parrot nokkur úr
Sheffield-fyrirbærinu All Seeing-I,
sem gerði lögin „Walk Like a Panth-
er“ og „Beat Goes On“ allvinsæl hér
um árið. Jarvis segir að stundum séu
líka í boði samkvæmisleikir, en að-
almarkmiðið sé þó að tónlistin sé öll-
um að skapi, eitthvað nýtt, eitthvað
gamalt, eitthvað þekkt, eitthvað
óþekkt: „Þetta á bara að vera gaman,
án þess að fólk þurfi að velta sér upp-
úr hvernig það lítur út eða dansar.
Það má enginn rembast við að vera
svalur!“
Leggjalangur dansari
SG: „Þú bjóst til nokkurskonar
stefnuskrá, spurningalista sem auð-
velda á fólki að komast að hvort það
sé nægilega örvæntingarfullt til að
hafa gaman að ykkur. Hvað er með
þessa örvæntingu?“
JC: „Ef þú svarar játandi öllum
spurningunum þá ertu klárlega nægi-
lega dapur og örvæntingarfullur til að
kunna að meta okkur. Við búum
þannig til örvæntingarfulla skemmt-
un fyrir örvæntingarfullt fólk. En
sjáðu til, ef maður nær að hóa saman
fullt af örvæntingarfullu fólki á einn
stað þá virkar það ekki lengur eins
örvæntingarfullt – dapurt kannski –
en ekki örvæntingarfullt. Það er dap-
urlegra að vera örvæntingarfullur og
einn en að vera örvæntingarfullur í
góðum félagsskap.“
SG: „Þannig að markmiðið er að
reyna að sameina allt örvænting-
arfulla fólkið?“
JC: „Akkúrat!“
SG: „Af hverju þessi þörf fyrir að
fá það til að dansa?“
JC: „Ég fæ heilmikið út úr því og
mér finnst ég ekki eins örvænting-
arfullur þegar mér tekst það.“
SG: „En hvað drífur þig út á dans-
gólfið?“
JC: „Engin ákveðin tegund tónlist-
ar. Bara eitthvað ögrandi. Eitthvað
sem hreyfir við manni og flytur á ann-
an stað. En ég þoli ekki trans, reif eða
tæknó – vil hafa fjölbreytni í dans-
tónlistinni og svo vil ég líka geta
sungið með.“
SG: „Af lista sem ég hef undir
höndum með tónlist sem þið hafið
leikið undanfarið er áberandi mikil
R&B-tónlist. Er það besta dans-
tónlistin í dag?“
JC: „Steve er á kafi í R&B en ég er
meira fyrir garage, ekki þetta nýja
heldur gamla frumstæða gítardæmið
frá sjöunda áratugnum.“
SG: „Hefurðu alltaf reynt að koma
fólki til að dansa – líka með Pulp?“
JC: „Já. Það er nú eitt sem ég skil
ekki með rokktónleika. Það standa
alltaf allir og góna upp á sviðið. Ég
vildi miklu fremur að það dansaði. En
þetta virðist vera einhver rokkhefð,
að standa bara og í mesta lagi hoppa
upp og niður.“
SG: „Þannig að þú dansar á rokk-
tónleikum.“
JC: „Já, þegar ég er í stuði og það
er eitthvað pláss, ég er nefnilega svo
leggjalangur.“
Tapaði á tónleikunum
SG: „Talandi um Pulp. Þú ert nú
örugglega að spæla einhverja aðdá-
endur sveitarinnar hér á landi með að
mæta á svæðið með plötubunka undir
höndunum í stað gítarsins.“
JC: „Ég vona að svo sé ekki. Það er
bara svo skrambi dýrt að koma til Ís-
lands með hljómsveit. Nú þarf ég
bara að koma með nokkra kassa, sem
ég get meira að segja borið sjálfur
þótt ég hafi nú aldrei talist til sterkari
manna. Þegar við spiluðum á Íslandi
þurftum við heila flugvél undir allt
draslið og töpuðum fullt af peningum
á því.“
SG: „En leiðinlegt – fínir tónleikar
og ennþá ofarlega í minni margra.“
JC: „Ekki misskilja mig. Þetta var
alveg þess virði og mjög gaman. Ég
vildi gjarnan halda aðra tónleika
en...“
SG: „... það er ekki gaman að tapa
peningum.“
JC: „Eiginlega ekki.“
SG: „Þið eruð enn að kynna nýju
plötuna We Love Life er það ekki?“
JC: „Jú, ætli við spilum ekki á ein-
hverjum hátíðum í sumar.“
SG: „Þannig að plötusnúðurinn er
ekkert að kæfa popparann?“
JC: „Nei, það er bara nauðsynlegt
að geta prófað eitthvað nýtt – eina
leiðin til að halda heilastarfseminni í
gangi þegar maður hefur gert sama
hlutinn lengi.“
SG: „Hvað á svo að gera annað á
Íslandi en að sameina alla örvænting-
arfulla landsmenn á Gauknum í kvöld
og á morgun?“
JC: „Við ætlum að stoppa í 3–4
daga og skella okkur í sveitina, skoða
óspjallaða hluta landsins ykkar.
Verður ekki fínt veður?“
SG: „Alltaf fínt veður á Íslandi.“
JC: „Hmm...“
The Desperate Sound System er yfirskrift
stuðkvölda sem haldin verða á Gauki á
Stöng um helgina. Skarphéðinn
Guðmundsson hafði upp á aðalstuðbolt-
anum og fann út að þar fer einn allra helsti
Íslandsvinurinn, Jarvis Cocker úr Pulp.
Jarvis Cocker úr Pulp verður á dansskónum á Gauknum um helgina
„Viltu dansa?“
Vill sameina allt ör-
væntingarfulla fólkið
skarpi@mbl.is