Morgunblaðið - 17.10.2002, Page 39

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. OKTÓBER 2002 39
AÐ vakna upp við svo vondan
draum að maður finni sig knúinn til
að senda Morgunblaðinu grein er
sem betur fer sjaldgæft. Nægu bleki
er samt sullað á síður þess ágæta
heimilisvinar. Það gerðist þó í nýlið-
inni viku að ég gat ekki orða bundist
þegar dómsmálaráðherra ljóstraði
því upp fyrir gjörvallri þjóðinni að
hann hefði gengið af göflunum.
Hyggst ráðherra ganga þvert á til-
gang eigin embættis og skera niður
fjárveitingu til lögregluembættisins
í Reykjavík á næsta ári um 5,6 millj-
ónir króna. Lögregluyfirvöld í borg-
inni hafa þannig aðeins 1.917 millj-
ónir til ráðstöfunar á sama tíma og
verkefni þeirra hafa margfaldast á
undanförnum árum með stækkun
borgarinnar, fjölgun borgarbúa og
auknu ofbeldi því samfara.
Ekki er lengra síðan en örfáir dag-
ar að fréttir bárust af því í fjölmiðl-
um að fjöldi skemmtistaða í Reykja-
vík hafi rösklega tvöfaldast á einum
áratug, bæði í miðbænum og út-
hverfunum, og hafa talnaglöggir
menn áætlað að gestir staðanna, sem
eru að lágmarki um 5 þúsund á
venjulegu föstudagskvöldi og 7–10
þúsund á laugadagskvöldi, innbyrði
u.þ.b. 204 þúsund lítra af áfengi í
hverjum mánuði. Hluti þessa mann-
fjölda stenst ekki þá freistingu að
komast í vímu af öðrum fíkniefnum.
Það er lögreglan í Reykjavík sem
þarf að glíma við þetta fólk sem hef-
ur hvergi nærri eðlilega dómgreind
og er skemmst að minnast ástands-
ins á menningarnótt þegar lá við
uppþotum, skemmdarverkum, mis-
þyrmingum eða ýmsu verra. Eiga
lögreglumenn hrós skilið fyrir að
gegna erfiðu starfi, iðulega við ólýs-
anlegar aðstæður þar sem þeir þurfa
að fást við ofbeldismenn og geðsjúk-
linga, átakanleg slys og dauðsföll,
dapurlega fjölskylduharmleiki og
mannlega eymd í sinni dekkstu
mynd, og þurfa í þokkabót oft á tíð-
um að sætta sig við skilningsleysi al-
mennings og yfirvalda.
Lögreglan í Reykjavík er feiknar-
stórt embætti á íslenskan mæli-
kvarða og þjónar ekki aðeins
Reykjavík heldur einnig Mosfellsbæ
og Seltjarnarnesi. Jafnframt aukn-
um byrðum undanfarinna ára er
hverjum manni ljóst að framtíðin
mun bera í skauti sínu frekari skyld-
ur. En í stað þess að styrkja emb-
ættið til muna, efla löggæsluna og
auka öryggi borgarbúa, tekur Sól-
veig Pétursdóttir þá óskiljanlegu
ákvörðun að þrengja að löggæslunni.
Hér er ráðherra á villigötum og nýt-
ur bersýnilega afar slæmrar ráðgjaf-
ar. Vonandi snýst ráðherra hugur
hið fyrsta. Hún má ekki gleyma að
það eru lögreglumenn sem koma
okkur borgurunum til aðstoðar,
hvort sem fyllibyttur abbast upp á
börnin okkar í verslunarmiðstöðvum
og bjóða þeim hlutverk í klámmynd-
um, brotist er inn á skrifstofur okkar
eða heimili og þau tæmd af tölvum
og öðrum verðmætum, eða finna
þurfi þrjóta sem ráðast á okkur á
friðsælli göngu. Æðsta hlutverk lög-
reglu er einmitt að tryggja öryggi
borgara og til að gera henni kleift að
rækta það hlutverk þarf ráðherra og
ríkisvaldið allt að leggja sitt af mörk-
um.
Sumum finnst eflaust um háar
fjárhæðir að ræða, þ.e. að tæplega
tveir milljarðir renni til embættis
lögreglunnar í Reykjavík, en þeir
ættu að hafa hugfast til samanburð-
ar að nýlegar áætlanir gera ráð fyrir
að fíkniefni að andvirði 2–4 milljarða
fari um íslenskan fíkniefnamarkað-
inn á ári. En þrátt fyrir að yfirvöld
kappkosti að klófesta sem mest af
þeim eiturlyfjum sem streyma inn
fyrir landsteinana er miðað við að
hún nái aðeins að leggja hald á innan
við tíu prósent af heildarinnflutingi.
Ekki vegna þess að lögreglan sé svo
veikburða í eðli sínu, heldur skortir
hana fjármagn og mannafla til að
bregðast við sífellt harðari og út-
smognari klækjum þeirra sem
standa að smygli eiturlyfja hingað til
lands og sölu á íslenskum markaði.
Ekki er úr vegi að minna á í því sam-
bandi að þorri þeirra sem sæta fang-
elsisvist hérlendis gera það vegna
tengsla við fíkniefni með einum eða
öðrum hætti. Enginn er þó í vafa um
að lögreglan næði margfalt betri ár-
angri gegn eiturlyfjum ef hún fengi
meira fjármagn til að efla baráttuna.
Ráðherra verður að sýna dug og
leysa úr þessu brýna úrlausnarefni
hið fyrsta í stað þess að fara í þver-
öfuga átt og skera niður. Öryggi
Reykvíkinga og gesta þeirra er í
húfi.
Ráðherra
á villigötum
Eftir Sindra
Freysson
Höfundur er rithöfundur
og blaðamaður.
„Dóms-
málaráð-
herra hyggst
ganga þvert
á tilgang
eigin embættis og
skera niður fjárveitingu
til lögregluembættisins
í Reykjavík á næsta ári
um 5,6 milljónir króna.“
HIGH AND MIGHTY