Morgunblaðið - 22.11.2002, Síða 76
FÓLK Í FRÉTTUM
76 FÖSTUDAGUR 22. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
FERÐALAG velsku sveitarinnar
Manic Street Preachers, frá tættu og
tryllingslegu ræflarokki til íhugulli
svæða; þar sem áleitnar, „stórar“ og
melódískar smíðar eru í forgrunni er
með þeim athyglisverðari í rokkland-
inu góða. Allt síðan sveitin var stofn-
sett árið 1988 hefur gustað um hana
og einn af stóru leyndardómum rokk-
sögunnar varð til þegar gítarleikari
sveitarinnar, hinn dulúðugi Richey
James, hvarf sporlaust árið 1995.
Ekkert hefur spurst til hans síðan.
Hljómsveitin reis upp ári síðar, bæði
úr volæði og til nýs, tónlistarlegs
metnaðar með plötunni Everything
Must Go. Sigling sveitarinnar hefur
verið farsæl síðan, þó flestir séu á því
að dampurinn hafi dottið dálítið niður
á plötu þeirra frá því í fyrra, Know
Your Enemy.
Safnplatan nýja hristir saman, í
engri sérstakri röð, nokkra af þekkt-
ustu slögurunum frá ferli sveitarinn-
ar. Einnig fylgir aukadiskur með, þar
sem hinir og þessir endurhljóðbland-
arar fara höndum um nokkur af þess-
um lögum.
– Segðu mér nú, Nicky, hvað finnst
þér almennt um svona safnplötur?
„Ja ... mér finnst þetta bara hið
besta mál. Hérna getur fólk nálgast
sögu sveitarinnar á aðgengilegan
hátt.“
– En hver ákveður svona lagað?
Eruð það þið eða fyrirtækið?
„Ef ég á að vera hreinskilinn þá
fannst okkur bara kominn tími á
þetta. Ég ólst upp við „rauðu“ og
„bláu“ safnplöturnar með Bítlunum
og Greatest Hits með Abba. Mér
hafa alltaf fundist safnplötur vera
stórsniðugur hlutur.“
– Manic Street Preachers hefur
alltaf verið mjög pólitískt band en svo
virðist sem lítið sé um þannig sveitir í
dag, þ.e. sveitir sem eru pólitískar
um leið og þær eru „útvarpsvænar“?
„Jú, það er rétt og ég held að sjald-
an sé þörfin meiri en einmitt núna.
Manni finnst svona að eftir 12 ár
ættu fleiri að vera komnir á sjónar-
sviðið en við og Primal Scream
(hlær).“
– Í dag virðast hljómsveitir sem
njóta hylli almennings líka ragari við
að vera með stóryrtar yfirlýsingar,
öfugt við það sem tíðkaðist á níunda
áratugnum t.d.?
„Já, þá virtust hljómsveitir hafa
svo mikið að segja, utan við sjálfa
tónlistina. Kannski eru menn orðnir
settlegri í starfi núna...“
Albini á óskalista
– Hvað finnst þér um þessa renni-
reið ykkar þegar þú horfir til baka,
úr ruslrokki yfir í epískar ballöður og
aftur til baka?
„Þegar ég hugsa um það þá er mik-
ið af uppáhaldstónlistinni minni
þannig. David Bowie sneri sér að sál-
artónlist á tíma, Clash fóru yfir í
reggí og döb o.s.frv. Ef þú ert skap-
andi listamaður verður þú að leita
nýrra leiða. Sumar sveitir get ég ekki
hlustað á lengur því þetta er alltaf
sama dæmið.“
– En hversu erfitt er það eiginlega
að halda í listræna staðla, þegar unn-
ið er innan markaðskerfis eins og þið
gerið?
„Við höfum alltaf verið frekar
harðir á okkar, alveg frá því við byrj-
uðum. Við höfum jafnframt alltaf
verið meðvitaðir um hætturnar sem
fylgja því að vera band á stóru merki,
og reyna um leið að halda í hugsjón-
irnar.“
– Hvað er svo framundan?
„Við ætlum að túra plötuna aðeins,
við erum farnir að sakna þess dálítið
og við hlökkum til að spila þessi lög
fyrir fólkið. Þessi lög væru ekki á
plötunni væri það ekki fyrir fólkið.
Hvað nýja plötu varðar er efst á
óskalistanum að fara til Bandaríkj-
anna og vinna plötu með Steve Albini
(Pixies, Nirvana). Hvort af því verð-
ur kemur svo bara í ljós.“
Safnplata með Manic Street Preachers
Horft niður
Brjálstræti
Manic Street Preachers. Nicky
Wire er lengst til hægri.
Manic Street Preachers er efalaust ein af athygl-
isverðari rokksveitum sem tíundi áratugurinn ól.
Arnar Eggert Thoroddsen horfði stuttlega um öxl
með Nicky Wire, bassaleikara sveitarinnar.
Safnplata Manic Street Preachers,
Forever Delayed, er komin í verslanir.
arnart@mbl.is
!
"#
$
%&
'
('#
)
! # "
*#
'#+,#
-$
,
'#+
. / 0
1
2
- '
/ .#$
* 0
2 3+
#
!
#
,
)
"10
!4#
*
5
64
76 89
4
) *(
#:;;<=&<<<
>
#
,
"
)
??+5 ! 4
)
6 '#+,#
#
*
+ 4
2
* (
ABCD
.# *#
%
+
C
"$$ )
#
*(
-#
65
&;
*+E## # + "
0
,#
!
$
F
'
G
#
0 * H *
D
+
ID # # J
&
&
K
&
F
&
&
F
K
:
L
&
:F
&&
&
&
&<
M
:
:
L
:&
J
:
F&
L
F
&
L
!
!
!
!
!
%
%
!
!
!
N
!$#
!
%
!
!
:<<:
!#
-#
65
)DA
D,
!#
)DA
N
%
&
M
L
I
F
J
:&
:
K
:<
2
::
;
&L
:F
&;
&&
:I
:L
2
2
:M
&K
:J
2
&:
&F
:K
KJ
&M
O
$
# 4#
P
4Q
AD
.#
! (
+ !
+$
4
#
D#
44
4
C * R
R" $RD7# D
DR!
S
R0 # !
R
D1
#
<
<
%; 5 =
BUBBI Morthens er
búinn að endurheimta
toppsæti Tónlistans!
Írsku ofurrokkararnir í
U2 stálu sætinu af
kónginum í síðustu
viku en sem fyrr sýnir
Bubbi að hann er ekk-
ert lamb að leika við
og tryggir sér fyrsta
sætið á nýjan leik.
Þeim fer þannig stöð-
ugt fækkandi sem ekki hafa tekið góðan
göngutúr út á Gróttu í fylgd Bubba, en „Við
Gróttu“ er eitt þeirra tólf laga sem prýða plöt-
una Sól að morgni, plata sem hefur fengið fá-
dæma góðar viðtökur, jafnt hjá gagnrýnendum
sem hinum almenna hlustanda.
Sólin gægist!
PEARL Jam er
mætt á nýjan leik
með plötu, sem
kallast Riot Act og
er sjöunda
hljóðversplata
sveitarinnar. Áður
hafa komið út Ten
(’91), Vs (’93),
Vitalogy (’94), No
Code (’96), Yield
(’98) og Binaural
(’00). Lagið „I am mine“ hefur hljómað nokkuð
í útvarpi undanfarið og þar má heyra hinn ein-
stæða fléttuhljóm gítarleikaranna Mike
McCready og Stone Gossard. Pearl Jam-liðar
hyggjast leggjast í ferðalag til að kynna plötuna
á næsta ári og ætla að gefa alla tónleikana út
líkt og gert var árið 2000 en þá komu út tugir
ofan á tugi hljómleikaplatna.
Perlusulta!
JÁ, hverjir geta nú ekki sungið með í einu eða
tveimur lögum með gæðasveitinni Nýdönsk
(„Hjálpaðu mér upp“ t.d.?). Platan Freistingar
inniheldur 15 lög í tilefni 15 ára afmælis hljóm-
sveitarinnar og ákváðu Jón Ólafsson og félagar
að krukka aðeins í arfleifðina og leika sér með
smellina – en einnig lög sem fóru kannski ekki
hátt á sínum tíma. Einnig eru hér ný flunkuný
lög og Daníel Ágúst, fyrrum meginsöngspíra
sveitarinnar, syngur með í þremur lögum. Ein-
hverjir hafa greinilega látið freistast af þessari
plötu og þar með fleytt henni inn á Tónlistann
góða eins og sjá má.
Ný Nýdönsk!
EYJÓLFUR Krist-
jánsson hefur um
árabil verið einn af
ástsælustu dæg-
urlagasöngvurum
Frónbúans. Á dög-
unum ákvað Eyfi,
eins og hann er
jafnan kallaður, að
halda upp á 20 ára
farsælt starfs-
afmæli með al-
mennilegum stór-
tónleikum í Borgarleikhúsinu. Sem betur fer
fyrir okkur sem af misstum voru upptökugræjur
í gangi og efni tónleikanna gefið út á plötunni
Engan jazz hér! Þar nýtur Eyfi aðstoðar margra
þekktra dægurtónlistarmanna og lög eins
„Dagar“, „Danska lagið“ og „Draumur um
Nínu“ hljóma glatt ásamt þrettán öðrum.
Engan jazz!
EFTIR því sem næst verður
komist eru liðsmenn Smack komn-
ir úr annarri hljómsveit sem hafði
að atvinnu að leika lög eftir aðra.
Þeir hafa greinilega alið með sér
þann draum að
geta gefið út skíf-
ur með eigin efni
eins og sjá má á
plötunni Number
One sem kom út
fyrir stuttu. Það
er og gott og blessað, flestir hefja
sinn rokktónlistarferil á því að
stæla aðra en þróa síðan með sér
eigin stíl. Hljómsveitin Smack á
enn nokkuð í land með að teljast
frumleg, en þó að Number One
standist ekki ströngustu gæða-
kröfur og tónlistin sé ekki ýkja
frumleg er margt gott að finna á
henni og ástæða til að gefa diskinn
út.
Líklegt verður að telja að söng-
spíra Smack, Þorsteinn G. Bjarna-
son, sé fremstur meðal jafningja í
sveitinni, því hann semur öll lög
hennar nema tvö sem eru skrifuð á
hann og aðra, sem eru þó ekki liðs-
menn Smack að því best verður
séð. Hann er og prýðilegur laga-
smiður, sjá til að mynda lög eins
og „Emotion“, titillag plötunnar,
sem Þorsteinn á með Magnúsi
Einarssyni, og „Stuck in the
Nude“, líklega besta lag skífunnar
sem Þorsteinn syngur mjög vel.
Helsti galli plötunar er hljómur
á henni sem er langt í frá góður.
Víst er allt vel upptekið, en útflatt
og dauft, spilað undan værðarvoð.
Aðallega er gítarhjómurinn dauf-
ur; í svona tónlist eiga gítarar að
vera beittir og kraftmiklir, ekki
deigir og loðmollulegir. Víða eru
útsetningar líka fullléttar og fyr-
irtaks rokkarar, á pappírnum að
minnsta kosti, verða eiginlega
hvorki fugl né fiskur. Gott dæmi
um þetta er þegar gítarkafli sem
kemur um miðbik „1.000 years“,
eftir þokkalega stígandi býst
hlustandinn við kraftmiklum gít-
arkafla en fær dauflegt miðjumoð.
Umslag plötunnar er afleitt og
sérkennileg sú högun að prenta
texta og upplýsingar með svörtu
letri á dökkan bakgrunn.
Tónlist
Undan værðarvoð
Smack
Number One
Smack
Number One, fyrsti geisladiskur
hljómsveitarinnar Smack sem
hljómsveitin gefur sjálf út.
Hljómsveitina skipa Þorsteinn
G. Bjarnason sem syngur, Ingvar
Valgeirsson gítarleikari, Jörgen
Jörgensen bassaleikari og Gísli
Elíasson trommuleikari. Þor-
steinn semur öll lög og alla
texta, tvö laganna þó með öðr-
um. Jón Ólafsson tók megnið af
plötunni upp í hljóðveri sínu, en
eitthvað var tekið upp í Stúdíói
September undir stjórn Hafþórs
Guðmundssonar.
Árni Matthíasson
Number One er fyrsta plata hljómsveit-
arinnar Smack.