Morgunblaðið - 08.02.2003, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 LAUGARDAGUR 8. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigmundur BirgirPálsson fæddist á
Sauðárkróki 28. nóv-
ember 1932. Hann
lést á Heilbrigðis-
stofnuninni á Sauðár-
króki 29. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Marvin Páll
Þorgrímsson, f. 25.
mars 1893, d. 5. maí
1965, og Pálína
Bergsdóttir, f. 17.
apríl 1902, d. 3. júlí
1985. Systkini Sig-
mundar eru: Ingi-
björg Brynhildur, f.
13. júlí 1928, d. 11. febrúar 1994,
Sigtryggur Bergþór, f. 13. maí
1931, d. 7. janúar 1964, Jóhanna
Sigríður, f. 19. janúar 1935, búsett
í Keflavík, og Þorgrímur Bragi, f.
3. janúar 1937, búsettur í Keflavík.
Hinn 12. ágúst 1963 kvæntist
Sigmundur eftirlifandi eiginkonu
sinni, Guðlaugu Gísladóttur, f. 28.
október 1937 á Ólafsfirði. Foreldr-
ar hennar voru Gísli Ingimundar-
son, f. 2. desember 1909, d. 23.
september 1993, og Sigríður Guð-
rún Sæmundsdóttir, f. 2. desember
1902, d. 12. febrúar 1948. Dætur
Sigmundar og Guðlaugar eru: 1)
4) Inga Jóna, f. 3. nóvember 1970,
búsett á Sauðárkróki, maður
hennar er Jónatan Sævarsson, f.
24. janúar 1968. Börn þeirra eru
Sævar, f. 8. apríl 1997, og Ásrún,
f. 18. september 1998.
Sigmundur ólst upp á Sauð-
árkróki. Hann lauk gagnfræða-
prófi frá Gagnfræðaskóla Sauð-
árkróks. Hann fór síðan að læra
húsgagnasmíði hjá Bygginga-
félaginu Hlyn 1955 og á meðan
tók hann þriggja mánaða nám í
Iðnskólanum. Sveinsprófi lauk
hann 11. ágúst 1959. Sigmundur
vann áfram á Hlyn og varð
seinna einn af eigendunum, hann
hætti þar 1985. Hinn 1. maí það
sama ár hóf hann störf á Sjúkra-
húsi Skagfirðinga sem húsvörður
og vann þar til ágústloka 2002.
Sigmundur var mikill félags-
málamaður og starfaði með hin-
um ýmsu félagasamtökum á
Króknum. Hann var m.a. skáta-
foringi í Skátafélaginu Andvarar,
formaður Ungmennafélagsins
Tindastóls, félagi í Iðnaðar-
mannafélagi Sauðárkróks, for-
maður Lionsklúbbs Sauðárkróks
og mjög virkur félagsmaður þar.
Hann var einn af stofnendum Fé-
lags eldi borgara á Sauðárkróki
og starfaði þar af krafti til dauða-
dags. Sigmundur bjó alla tíð á
Sauðárkróki.
Útför Sigmundar Birgis verður
gerð frá Sauðárkrókskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Sigríður Guðrún, f. 1.
september 1959, bú-
sett í Reykjavík, sam-
býlismaður hennar er
Baldvin Þór Jóhann-
esson, f. 15. apríl
1960. Börn þeirra eru
Daníel Örn, f. 7. jan-
úar 1992, og Marta
Sif, f. 15. júní 1998.
Fyrir á Baldvin Þór
soninn Elías Ásgeir,
f. 14. júlí 1982, og á
hann soninn Guðbjart
Þór, f. 3. mars 2002.
2) Pálína, f. 24. sept-
ember 1961, búsett á
Akranesi, maður hennar er Al-
freð Þór Alfreðsson, f. 23. októ-
ber 1962. Dætur þeirra eru Linda
Ósk og Sandra Ósk, f. 14. maí
1999. Fyrir á Pálína soninn Gísla
Pál, f. 31. desember 1982. Faðir
hans er Ingimundur Ingvarsson.
3) Margrét, f. 19. apríl 1963, bú-
sett á Sauðárkróki, maður hennar
er Skúli Vilhjálmur Jónsson, f. 10.
desember 1960. Synir þeirra eru
Sigmundur Birgir, f. 19. maí
1982, unnusta hans er Elín María
Kjartansdóttir, f. 28. júlí 1984,
Jón Kristinn, f. 14. október 1986,
og Guðlaugur, f. 25. ágúst 1989.
Elsku Simmi minn.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði, –
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgr. Pétursson.)
Ég þakka Guði fyrir að þú fékkst að
kveðja þennan heim eins og þú lifðir,
með gleði í hjarta.
Hafðu kæra þökk fyrir allar okkar
stundir.
Þín eiginkona
Guðlaug (Lauga).
Elsku pabbi. Eins og þér fannst
alltaf þá er erfitt að kveðja þá sem
manni þykir vænt um. En fyrir það
sem þú hefir gefið okkur og allar okk-
ar góðu minningar verðum við ævin-
lega þakklátar.
Þegar við vorum litlar stelpur
fannst okkur alltaf svo gaman að fara
með þér á Hlyn, þar var svo góð við-
arlykt og við fengum að sópa gólfin.
Stundum fórstu með okkur niður í
fjöru og þú kenndir okkur að fleyta
kerlingar, þú varst snillingur í því.
Tíminn í kartöflugarðinum í Sauðár-
gili er okkur ógleymanlegur. Fyrir
litlar stelpur var þetta mikið ferðalag.
Þú varst stoltur af okkur öllum,
konunum þínum. Þegar við svo flutt-
um suður áttir þú erfitt með að skilja
hvers vegna við vildum fara frá
Króknum. Þú vildir helst hafa alla
fjölskylduna nálægt þér. Þegar við
töluðum saman í síma þá fengum við
alltaf að heyra hvað allt væri gott á
Króknum, veðrið var alltaf best þar!
Eftir að þið mamma byggðuð sum-
arbústaðinn Sjónarhól í Hjaltadaln-
um, færðist besta veðrið þangað.
Heimili ykkar mömmu á Smára-
grund stóð okkur alltaf opið, þar var
oftast glatt á hjalla og málin rædd.
Þú varst ekki maður sem kvartaðir
og var það því mikið reiðarslag fyrir
okkur þegar hjartað í þér gaf sig, en
það er okkur huggun hvað við erum
lánsamar að hafa átt þig fyrir föður og
við vitum að þú munt fylgjast vel með
okkur öllum.
Minning þín lifir.
Elsku mamma, megi Guð styðja
þig og styrkja í sorginni.
Þínar dætur,
Sigríður (Sigga) og Pálína.
Elsku pabbi. Þú fórst alltof fljótt
frá okkur. Mér er orða vant yfir því
hvað þetta gerðist hratt. Mér verður
hugsað til baka og þá koma svo marg-
ar minningar. Ég man það svo vel
þegar Guðlaugur minn fæddist. Þá
komst þú til mín áður en þú fórst heim
í mat og ég var búin að fá matinn til
mín en hafði enga lyst, þá spurðir þú
mig hvort ég ætlaði virkilega ekki að
borða þetta. Þegar ég sagði nei þá
gast þú ekki stillt þig um að fá þér
bita því þú sagðir mér að þetta færi
annars bara í ruslið en það vildir þú
ekki. Alltaf gat ég leitað til ykkar
mömmu ef eitthvað bjátaði á hjá mér
og fjölskyldu minni.
Þegar þú varst að vinna á Hlyn
voru það mínar bestu stundir að koma
til þín og fá að sópa kringum vélarnar.
Á meðan þú varst húsvörður á sjúkra-
húsinu og ég var að fara með strákana
mína til læknis fórum við alltaf niður í
kjallara til þín og þú rúntaðir með þá í
lyftunni.
Þú varst alltaf svo hress og glaður
og grínaðist mikið og það gerðir þú al-
veg fram í andlátið. Það er svo sorg-
legt að þú skyldir fara núna þar sem
þú varst nýhættur að vinna og þið
mamma ætluðuð að gera svo margt,
bæði heima í húsinu ykkar og í sum-
arbústaðnum.
Elsku pabbi, við eigum eftir að
sakna þín svo mikið, þetta er stórt
skarð í fjölskylduna og mamma orðin
ein en við pössum hana fyrir þig.
Guð blessi þig, elsku pabbi minn.
Þín dóttir
Margrét (Magga).
Elsku pabbi minn. Þú fórst alltof
fljótt og snöggt.
Ég spyr alltaf sömu spurningarinn-
ar: Af hverju? Ég hugga mig við það
að það hefur vantað einhvern hressan
og skemmtilegan mann upp til Guðs.
Margar góðar minningar koma
upp í hugann, eins og þegar ég var lítil
þá fórum við alltaf í sund á sunnu-
dagsmorgnum meðan mamma eldaði
steikina, um helgar á sumrin var farið
út í sveit með nesti, teppi og auðvitað
fótbolta og skemmt sér mikið. Marg-
ar góðar stundir áttum við öll saman í
sumarbústaðnum. Þar leið ykkur
mömmu svo vel. Áður en ég fór að
læra á bíl fórum við oft saman niður á
flugvöll og þú lést mig keyra rauða
Volvoinn. Stundirnar voru ófáar sem
við áttum við eldhúsborðið. Þar var
margt spjallað. Þar sátum við daginn
áður en þú fórst frá okkur og ekki
grunaði mig að þetta væri síðasta
skiptið. Þú varst alltaf svo hress og
kátur, þú sást alltaf jákvæðar hliðar á
öllu.
Þú varst nýhættur að vinna og þeg-
ar þú varðst sjötugur sl. haust gáfum
við þér hefilbekk og fræsara og þú
varst svo glaður og ánægður.
Þú sóttir alltaf krakkana mína á
leikskólann og þið mamma pössuðuð
þau þar til ég var búin að vinna. Sæv-
ar spurði strax hver ætti nú að sækja
þau og Ásrún hefur áhyggjur af því
hver muni segja þeim sögur. Þegar
við fórum heim stóðuð þið mamma
alltaf í dyrunum og vinkuðuð. Ég veit
að þú verður þar áfram með henni.
Það er sárt að missa þig, pabbi
minn, þú varst svo góður vinur.
Elsku pabbi, ég sakna þín mikið,
við styðjum öll mömmu og hvert ann-
að.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Þín pabbastelpa,
Inga Jóna.
Þig sem í fjarlægð fjöllin bak við dvelur,
og fagrar vonir tengir líf mitt við,
minn hugur þráir, hjartað ákaft saknar,
er horfnum stundum, ljúfum dvel ég hjá.
Heyrirðu ei, þig hjartað kallar á?
Heyrirðu ei storm, er kveðju mína ber?
Þú fagra minning eftir skildir eina, sem
aldrei gleymi, meðan lífs ég er.
(Valdimar H. Hallstað.)
Elsku Simmi. Minningin lifir er ég
hugsa til þín. Allt frá þeim tíma er ég
kynntist þér fyrst, árið 1991, er mér
efst í huga sá kærleikur og hlýja sem
þú sýndir mér alla tíð og er það mér
ómetanlegt. Einnig sú hvatning sem
þú veittir mér þegar ég þurfti á að
halda og hefur gefið mér meira en orð
fá lýst.
Elsku Simmi, megi þér líða sem
best þar sem þú ert staddur núna og
kærar þakkir fyrir allar góðar stund-
ir.
Elsku Lauga mín, megi góður Guð
vera með þér á þessum erfiðu tímum.
Þinn tengdasonur
Baldvin Þór.
Elsku Simmi. Að morgni 29. janúar
var maður minntur harkalega á hvað
lífið getur verið hverfult, þegar hringt
var í mig og mér sögð þau válegu tíð-
indi að ástkær tengdafaðir minn væri
látinn. Maður trúir því varla ennþá að
þú hafir verið kallaður burt svo
snemma því að þú Simmi minn varst
alltaf svo hraustur og glaðvær, en að
því er ekki spurt þegar kallið kemur.
Ég varð þeirrar blessunar aðnjót-
andi að fá að kynnast þér, og betri og
yndislegri manni verður varla lýst
með orðum því aðeins þeir sem
þekktu þig vita hversu yndislegur þú
varst í alla staði. Þú varst mér alltaf
sem annar faðir. Það var sama hvað
bjátaði á ég gat alltaf leitað til þín og
þú bjargaðir málunum.
Ég minnist þess hvað þér þótti
gaman við silungsveiðar og þegar við
fórum samann í Laxá út á Skaga þá
var sama þótt við veiddum ekkert því
að vera með þér við veiðar var upp-
lifun sem aldrei gleymist. Svo gleymi
ég aldrei þeirri stund þegar við hjónin
eignuðumst okkar fyrsta barn sem
var líka þitt fyrsta afabarn, þá mátti
ekki á milli sjá hvor væri stoltari ég
eða þú, því þú ljómaðir allur af gleði
yfir þessum litla dreng sem er skírður
í höfuðið á þér. Ég minnist einnig
gleðinnar og spaugseminnar sem
ríkti alltaf í kringum þig og lýsti upp
líf mitt í veikindum mínum. Nú þegar
þú hefur verið kallaður burt eru það
minningarnar um þig sem munu ylja
mér um hjartarætur um ókomna
framtíð. Far í friði, kæri vinur. Elsku
Lauga, Sigga, Pálína, Magga og Inga
Jóna, megi Guð almáttugur styrkja
ykkur á þessum erfiðu tímum.
Þinn tengdasonur
Skúli.
Elsku Simmi. Þú sem varst mér
svo miklu meira en bara tengdafaðir,
fráfall þitt er mér óskiljanlegt. Sumt
er okkur ekki ætlað að skilja. Þegar
ég hugsa til baka koma margar minn-
ingar upp í hugann. Allar stundirnar
sem fjölskyldan átti saman en þannig
vildir þú helst hafa það, helst allan
hópinn í kringum þig, þannig leið þér
best. Of langt mál væri að telja allt
upp, en þessar minningar geymi ég
vel í huga mínum og mun gera um
aldur og ævi. Minningar um mann
sem vildi allt fyrir alla gera. Áfram-
haldið verður í þínum anda, nú standa
allir saman sem aldrei fyrr. Nú kveð
ég þig, Simmi minn, og ég veit að þú
verður alltaf með okkur.
Þinn tengdasonur,
Jónatan (Jonni).
Elsku afi, þegar pabbi vakti mig að
morgni 29. janúar og sagði að þú vær-
ir dáinn trúði ég því ekki. Við fórum
til ömmu og vorum öll þar saman.
Margt kemur upp í huga minn þegar
ég hugsa til baka. Stundirnar sem ég
átti með þér og ömmu í sumarbú-
staðnum. Þú varst vanur að segja
okkur sögur þegar við strákarnir
gistum á Smáragrund eða í bústaðn-
um hjá ykkur.
Bless, elsku afi.
Þinn
Jón Kristinn.
Elsku besti afi. Þegar pabbi vakti
mig aðfaranótt miðvikudagsins 29.
janúar og sagði við mig: „Afi þinn á
Smáragrund var að deyja,“ þá trúði
ég honum ekki en eftir smástund fór-
um við niður á Smáragrund til afa og
ömmu. Núna var enginn afi en ég
fann fyrir honum og fann lyktina
hans, þessa afalykt sem maður
gleymir seint.
Núna þegar ég skrifa þessi orð þá
er margt í huga mínum, eins og hver á
núna að segja sögur fyrir svefninn
þegar börn gista á Smáragrund. Ég
man mjög vel eftir sögunum sem þú
sagðir mér og bræðrum mínum, þú
fékkst aldrei leiða á þeim og ég
gleymi aldrei þessum stundum hjá
þér og ömmu. Eins og þegar við
bjuggum hjá ykkur þá keyrðir þú
okkur alltaf í skólann og síðan varstu
mjög áhugasamur um fótboltann hjá
mér enda varstu sjálfur í fótbolta þeg-
ar þú varst yngri.
Síðan stundirnar með þér og ömmu
í sumarbústaðnum, við hjálpuðum þér
að byggja hann og hann er nær búinn
og við munum klára það í minningu
þína. Það var alltaf svo gaman í sum-
arbústaðnum. Við bjuggum til mörk
til að fara í fótbolta og þú varst svo oft
að horfa á okkur og hafðir gaman af
því og þetta mun aldrei gleymast.
En það er eitt sem ég er mjög feg-
inn að þú fékkst að gera áður en Guð
ákvað að taka þig frá okkur. Það var
að þú fékkst að kynnast minni fyrstu
ást, henni Elínu Maríu, og ég veit að
þér líkaði mjög vel við hana, ég sá það
á þér þegar þú talaðir við hana og hún
tók þessum fréttum mjög illa eins og
allir en hún mun aldrei gleyma þér,
því skal ég lofa.
Ég mun aldrei gleyma þínum síð-
ustu jólum hérna á Víðigrund 26. Þú
þurftir alltaf þínar grænu baunir með
matnum, annars gastu ekki byrjað að
borða.
En núna mun alltaf verða autt sæti
við endann á borðinu, við vegginn,
þegar öll fjölskyldan hittist um hátíðir
og í matarboðum á Smáragrund.
Þetta eru minnisstæðustu minn-
ingarnar af mörgum um þig í huga
mínum og þær munu varðveitast en
þú munt alltaf skilja eftir tóm í huga
mínum. Ég mun alltaf hugsa um þig í
framtíðinni og ég skal gera mitt besta
til að hjálpa ömmu og öllum öðrum í
gegnum þetta sorgartímabil.
Þú skilur eftir þig stórt skarð í fjöl-
skyldunni og við munum aldrei
gleyma þér, elsku besti afi minn.
Þitt barnabarn
Sigmundur Birgir
(Simmi).
Elsku afi, ég átti erfitt með að trúa
að þú værir farinn frá mér. Ég fór að
hugsa um hver mundi setja kartöflur
niður í vor með okkur ömmu og taka
þær svo upp. Þú varst líka vanur að
hringja til mín og spyrja hvort ég
gæti ekki slegið lóðina á Smáragrund
og líka þegar þurfti að slá grasið hjá
bústaðnum. Afi minn, ég mun halda
því áfram fyrir ömmu.
Bless, elsku afi.
Þinn
Guðlaugur.
Elsku afi, algóður Guð hlýtur að
hafa þurft mikið á þér að halda fyrst
hann kallar þig til sín svo snöggt.
Þegar síminn hringdi heima og
mamma grét í símann vissum við að
eitthvað hræðilegt hefði komið fyrir
en að elsku amma væri að láta okkur
vita um andlát þitt, það gat bara ekki
verið.
Þú varst alltaf í góðu skapi, tilbúinn
að vera með okkur barnabörnunum
þínum, okkur öllum. Þú sagðir svo
skemmtilegar sögur, kenndir okkur
að spila og varst svo þolinmóður.
Það var svo gaman að hitta ykkur
ömmu, hvort sem það var heima hjá
okkur í Reykjavík eða á Króknum.
Það verður skrýtið að koma norður
núna og sjá þig ekki við hlið ömmu,
standandi í dyrunum að taka á móti
okkur. En við vitum að þú verður þar
samt, þú verður alltaf hjá ömmu og
amma veit það líka.
Við erum svo sorgmædd núna en
samt svo glöð yfir því að hafa átt þig
fyrir afa.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku afi, Guð veri með þér.
Þín afabörn
Daníel Örn og Marta Sif.
Elsku afi. Við söknum þín mikið.
Þú varst alltaf svo góður við okkur.
Við spiluðum oft lúdó, veiðimann, ól-
sen ólsen og margt fleira. Margar
ferðir fórum við með ykkur ömmu í
sumarbústaðinn og þar var nú gaman
að vera með ykkur. Það var alltaf
gaman að gista hjá ykkur og heyra
sögurnar þínar, afi. Gaman var að
hjálpa ykkur í kartöflugarðinum og
það var gaman þegar þú sóttir okkur
á leikskólann. Þið amma áttuð alltaf
til ís handa okkur.
Elsku afi, við vitum að þú ert alltaf
hjá okkur.
Við skulum passa ömmu fyrir þig.
SIGMUNDUR
BIRGIR PÁLSSON
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.