Morgunblaðið - 16.02.2003, Blaðsíða 28

LISTIR
28 SUNNUDAGUR 16. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÓLÍKAR ÞARFIR FYRIRTÆKISINS
Microsoft Business
Solutions–Axapta
„Starfsemi HEKLU er afar fjölbreytt og
hvort sem um er að ræða þjónustu og
sölu á fólksbílum, jeppum, vöru- og
fólksflutningabílum, heimilistækjum,
þungavinnuvélum, lækningatækjum
eða virkjanabúnaði, leikur upplýsinga-
tæknin lykilhlutverk. Með Axapta
mætum við mörgum ólíkum þörfum
innan og utan fyrirtækisins í einu
upplýsingakerfi. Með nýjustu tækni
nýtum við tækifæri til aukinnar
hagræðingar í rekstri og á sama tíma
stóraukum við þjónustugetu. Svo hefur
það ekki skaðað að þjónustuaðili okkar
hefur á að skipa ráðgjöfum sem
fyllilega standast væntingar okkar,
bæði hvað varðar þekkingu á rekstri og
tæknilegum málefnum.“
Sigurþór Jónsson,
forstöðumaður
upplýsingatæknideildar HEKLU
uppfyllir
HINN einstaki Halaleikhópur er
tíu ára um þessar mundir, sem er
nokkuð hár aldur fyrir áhugaleik-
hóp í Reykjavík. Starfsemin virðist
standa með blóma, Halinn leggur
metnað, líf og sál, í hvert einasta
verkefni og lætur ekki líkamlegar
hindranir sumra félaganna aftra
sér að ráðast í þau verkefni sem
hugur stendur til, en fyrir þá sem
ekki vita er Halaleikhópurinn leik-
félag fatlaðra og ófatlaðra og hefur
kjörorðin „Leiklist fyrir alla“. Á af-
rekalistanum má sjá verk á borð
við Túskildingsóperuna og Gullna
hliðið, sem er sú sýning sem er
mér eftirminnilegust hjá Halaleik-
hópnum, ekki síst fyrir ógleym-
anlega frammistöðu Ómars Wald-
erhaug í hlutverki kerlingar. Þá
hefur Halinn í þrígang frumflutt
verk sem skrifuð hafa verið fyrir
hópinn og bætist nú Unnur María
Sólmundardóttir í hóp Þorsteins
Guðmundssonar og Eddu V. Guð-
mundsdóttur sem Halahöfundur
með frumraun sinni á sviði leikrit-
unar.
Viðfangsefni Á fjölum félagsins
er einkar nærtækt á afmæli leik-
félags. Það fjallar um hin aðskilj-
anlegu vandamál sem mæta fólki
sem hefur fengið þá undarlegu
flugu í höfuðið að stofna áhuga-
leikhóp. Rammi sýningarinnar er
fyrirlestur sem Frú Þorgerður
Kvaran leikhússpekúlant flytur um
efnið, en máli sínu til stuðnings og
áréttingar sýnir hún atriði úr
stofnun slíks félags og viðburði á
fyrsta starfsári þess. Þá bresta
bæði hún og „leikhópurinn“ í söng
með reglulegu millibili og leggja út
af reynslu sinni í bundnu máli.
Unnur María er lunkinn höfund-
ur og getur greinilega komið efni
sínu í leikrænt form. Persónurnar í
leikhópnum voru vel mótaðar og
fengu örugga meðferð hjá nokkr-
um helstu sprautum félagsins,
þeim Árna Salomonssyni, Jóni Þór
Ólafssyni, Jóni Stefánssyni, Hönnu
Margréti Kristleifsdóttur og Ásdísi
Úlfarsdóttur. Höfundi hættir dálít-
ið til að festast í aukaatriðum og
eyða í þau löngu máli. Dæmi um
þetta er mikil áhersla sem hún
leggur á smásmyglisleg atriði varð-
andi fundarsköp og félagslög.
Þetta var fyndið í upphafsatriðinu
þar sem stofnun félags virðist nán-
ast vonlaus vegna formgalla, en
fær á endanum of mikið vægi á
kostnað annarra þátta starfsins.
Samdráttur tveggja félagsmanna
var skemmtilega kortlagður og
dekstur leikstjóra við dyntótta
leikara sömuleiðis. Fyrirlestur Frú
Þorgerðar þótti mér hins vegar
ekki góð hugmynd og bæta litlu við
hið eiginlega leikverk.
Frábær frammistaða Kolbrúnar
D. Kristinsdóttur í hlutverki henn-
ar var samt nokkuð sem ég hefði
síður viljað missa af. Söngtextar
eru margir lipurlega gerðir en
urðu nokkuð lotulangir og erindin
mörg án þess að verið væri að
segja eitthvað nýtt. Margar snjall-
ar hugmyndir krydda verkið og
skemmtilega er leikið á áhorfend-
ur. Sviðsetning Eddu V. Guð-
mundsdóttur er ágæt í erfiðu rými
Halans, húsnæði leikhópsins.
Það eru hinar leiknu svipmyndir
af því hindrunarhlaupi sem stofnun
leikhóps og uppsetning leikrits get-
ur verið sem er sterkasti hluti leik-
ritsins og gerir ásamt frammistöðu
leikaranna sýninguna að ágætri
skemmtun. Unni Maríu hvet ég til
að halda áfram við lyklaborðið.
Halaleikhópnum óska ég til ham-
ingju með afmælið og langra líf-
daga.
Frá myrkri til ljóss
Verkið Frá myrkri til ljóss er
samkvæmt leikskrá höfundarverk
tveggja stúlkna úr hópnum, þeirra
Rakelar Brynjólfsdóttur og Þóru
Jennýar Benónýsdóttur. Hvort
þær hafa verið í forystu hópsins
frá upphafi veit ég ekki, né hvort
fyrri verk eru einnig frá þeim kom-
in. Einnig er ómögulegt að vita
hvort hópurinn hafi notið leiðsagn-
ar kunnáttufólks um leiklist nú eða
fyrr. Ef ekki, verður að taka ofan
fyrir þeim stallsystrum og hópnum
í heild fyrir djörfung, að ekki sé
sagt fífldirfsku.
Sagan er ekki ýkja flókin. Þegar
hinn frelsaði Breki deyr reynir
hann með öllum ráðum að gera
Sóleyju kærustu sína hólpna. Hún
er hins vegar ekki meira en svo
móttækileg fyrir Orðinu, og það
sem meira er, laðast að skuggaleg-
um náunga, Heiðari, sem reynist
vera á vegum hins illa. Baráttan er
tvísýn, en best að láta lesendum
eftir að geta sér til um hvort aflið
hefur sigur að lokum. Þó fyrr-
nefndar stúlkur séu nefndir höf-
undar verksins ber textinn það
með sér að vera að miklu leyti
spunninn. Þá er sýningin krydduð
með sönglögum úr ýmsum áttum.
Það sem fyrst og síðast er hríf-
andi við sýningu Platitude er hin
augljósa knýjandi þörf til að koma
boðskap á framfæri. Hér er svo
sannarlega á ferðinni ungt fólk
sem hefur eitthvað að segja. Það
vinnur síðan á móti áhrifamætt-
inum hvað mikið skortir á reynslu
og kunnáttu, sem vonlegt er.
Kemur þetta bæði fram í fram-
vindu sögunnar sem hefði mátt
vera skýrari og sviðsetningunni,
sem ekki var sérlega markviss. Að-
stæður og búnaður í sal KFUM
voru líka með frumstæðasta móti,
og tæknistjórn óþarflega óná-
kvæm.
Í ljósi þessa er varla sanngjarnt
að leggja dóm á frammistöðu ein-
stakra leikara, en tveggja verður
þó að geta. Þorkell Gunnar Sig-
urbjörnsson var spaugilegur Aron,
einhverskonar starfsmannastjóri
englaskarans á himnum og Tinna
Rós Steinsdóttir var yndisleg sem
ein af þessum ljóskum sem vita
ekki hvað þær hugsa fyrr en þær
heyra hvað þær segja.
Það búa hæfileikar í leikfélaginu
Platitude, að ógleymdum eldmóðn-
um. En til að virkja möguleika
leikhússins þarf reynslu og kunn-
áttu. Hana öðlast menn smám sam-
an, og þessi sýning er áfangi á
þeirri leið ef hópnum endist áhug-
inn.
LEIKLIST
Halaleikhópurinn
Höfundur: Unnur María Sólmundardóttir,
leikstjóri Edda V. Guðmundsdóttir. Lýs-
ing: Vilhjálmur Hjálmarsson. Búningar
Bára Jónsdóttir. Halinn 8. febrúar 2003.
Á FJÖLUM FÉLAGSINS
Barist um sálir
Þorgeir Tryggvason
Leikfélagið Platitude
Höfundar og leikstjórar: Rakel Brynjólfs-
dóttir og Þóra Jenný Benónýsdóttir. Sal
KFUM og K við Holtaveg sunnudaginn
26. janúar 2003.
FRÁ MYRKRI TIL LJÓSS
MENNINGARSAMTÖK
Norðlendinga (Menor) og tíma-
ritið Heima er best efna til
samkeppni í gerð smásagna á
þessum vetri.
Skila þarf inn handritum
undir dulnefni en nafn höfund-
ar, heimilisfang og sími fylgi
með í lokuðu umslagi: Heima er
best, Athygli ehf., Suðurlands-
braut 14, 108 Reykjavík. Skila-
frestur er til 15. maí.
Þriggja manna dómnefnd til-
nefnd af Menor og tímaritinu
Heima er best mun velja þrjár
bestu sögurnar til verðlauna og
veitt verða vegleg bókaverð-
laun.
Smásagna-
samkeppni