Morgunblaðið - 21.05.2003, Page 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 2003 37
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
bróður, afa og langafa,
PAULS ODDGEIRSSONAR
gullsmiðs,
Goðheimum 10,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfs-
fólki á deildum 11G og 11F Landspítala við Hringbraut og
heimahlynningu Karítasar fyrir góða umönnun og hlýju.
Kristjana Gísela Herbertsdóttir,
Sveinn Oddgeir Paulsson,
Anna Þóra Paulsdóttir, Páll Þór Pálsson,
Páll Ragnar Paulsson, Hjördís Einarsdóttir,
fósturbörn og makar,
Lilja Margrét Oddgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
JÓHANNESAR GARÐARS
JÓHANNESSONAR
harmonikuleikara,
Sogavegi 182,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Landspítala Landkoti, deild L3, fyrir góða
umönnun.
Ingveldur Sigurðardóttir,
Áslaug Jóhannesdóttir, Þorfinnur Þórarinsson,
Thelma Jóhannesdóttir, Ólafur Guðnason,
Ásrún Jóhannesdóttir, Böðvar Þorsteinsson,
Ingveldur B. Jóhannesdóttir, Ingi Þórðarson,
afa- og langafabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við and-
lát og útför eiginkonu minnar, móður, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
HANSÍNU SIGURBJARGAR
HJARTARDÓTTUR,
með nærveru sinni og samúðarkveðjum. Sér-
stakar þakkir færum við öllum vinum hennar
sem aðstoðuðu við að vaka yfir henni síðustu
vikurnar, og öllu starfsfólki á G-2 Hrafnistu í
Reykjavík fyrir frábæra umönnun og alúð.
Eyjólfur Ragnar Eyjólfsson,
Ragnheiður Eyjólfsdóttir,
Guðbjörg Jóna Eyjólfsdóttir, Jón Aðalsteinsson,
Eyjólfur Óskar Eyjólfsson, Birna Guðmundsdóttir,
Guðný Erna Þórarinsdóttir, Hildimundur Björnsson
og aðrir aðstandendur.
✝ Helga Gróa Lár-usdóttir fæddist
í Gröf í Eyrarsveit
22. apríl 1924. Hún
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
11. maí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Lárus
Jónsson, bóndi í
Gröf í Eyrarsveit, f.
1. október 1889, d.
9. mars 1971, og
Halldóra Jóhanns-
dóttir ljósmóðir, f.
27. apríl 1888, d. 16.
febrúar 1974. Systk-
ini Helgu eru Björn Jón, f. 13.
september 1917, d. 7. september
1996, Jóhann, f. 26. ágúst 1920,
Helga Gróa, f. 1922, d. 1924, Sig-
urður, f. 13. janúar 1927, Inga
Hrefna, f. 22. júní 1929, Sverrir,
f. 14. janúar 1931, og fóstursyst-
ir Erla Jónasdóttir, f. 31. októ-
ber 1940. Helga giftist 4. des.
1944 Hannesi Finnbogasyni, f. 5.
mars 1923, d. 16. september
2002. Foreldrar hans voru Ketill
Finnbogi Sigurðsson, sýsluskrif-
ari á Selfossi og Eyrarbakka,
síðar bankafulltrúi í Reykjavík,
f. 7. des. 1898, d. 19. júlí 1959, og
Jóhanna Sigríður Hannesdóttir,
húsfreyja á Eyrarbakka og í
Reykjavík, f. 1896, d. 26. des.
1971. Börn Helgu og Hannesar
eru: 1) Finnbogi vélvirki, fisk-
kaupmaður í Kópavogi, f. 31.
maí 1955, maki Steinunn Þórdís
Maríusdóttir svæfingahjúkrun-
arfræðingur, f. 16. apríl 1957,
börn þeirra eru Hannes, f. 24.
maí 1980, unnusta hans er
Nanna Jónsdóttir, f. 3. sept.
1982, Haukur Þór, f. 2. ágúst
1984, Helgi Mar, f.
20. mars 1987, og
Hekla Mjöll, f. 15.
febrúar 1997. 2)
Birna bankafulltrúi,
f. 22. okt. 1962,
maki Kjartan Gúst-
avsson, f. 29. des.
1962, þau skildu,
dóttir þeirra er
Guðrún, f. 10. febr-
úar 1985.
Helga ólst upp í
Grundarfirði, 11
ára gömul fór hún
til Reykjavíkur til
náms og dvaldist þá
hjá föðursystur sinn Laufeyju
Jónsdóttur og Kristni Sigurðs-
syni, gekk í Miðbæjarskólann og
útskrifaðist síðan frá Kvenna-
skólanum árið 1942. Gegndi
ýmsum störfum m.a. við skógerð
hjá frænda sínum Bergi Krist-
inssyni, skrifstofuvinnu hjá Öl-
gerðinni. Árin 1950–1951 voru
þau hjón á Húsavík, Hannes sem
héraðslæknir fyrir Húsavíkur-
hérað. Árið 1952 fluttu þau til
Svíþjóðar þar sem Hannes
stundaði nám í handlækningum.
Árið 1955 fluttu þau til Patreks-
fjaðar þar sem Hannes varð hér-
aðslæknir. Helga aðstoðaði
Hannes við rekstur apóteksins á
Patreksfirði meðan þau bjuggu
þar. Þaðan fóru þau til Blöndu-
óss og frá Blöndósi fluttu þau til
Reykjavíkur og síðan í Garðabæ
þar sem þau bjuggu til æviloka.
Helga sinnti ýmsum félagsstörf-
um, s.s. fyrir Rauða krossinn og
Blindrafélagið.
Útför Helgu verður gerð frá
Vídalínskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku amma, ég á svo óteljandi
minningar um þig, Það er varla
hægt að lýsa því hvað þú varst mér
góð og hlý, þú tókst mig undir
verndarvæng þinn á mínum fyrstu
árum og hefði ég ekki getað alist
upp með betri og hjartrahlýrri
manneskju. Amma hækkaði aldrei
róminn við mig, ekki einu sinni þeg-
ar ég tók allar dúkkurnar heima
hjá henni og klippti allt hárið af
þeim. Þá brosti amma bara og sagði
að ég ætti eftir að verða hár-
greiðslukona. Alltaf voru dyrnar
opnar hjá ömmu og afa og ekki
voru þau fá skiptin sem ég stoppaði
hjá þeim eftir skóla og beið mín
ætíð eitthvað í gogginn, ristað
brauð eða einhverjar aðrar kræs-
ingar, þannig að aldrei fór ég svöng
heim. Það er ekki hægt að finna
jafn umhyggjusama manneskju en
ömmu, ef eitthvað bjátaði á gat ég
ávallt treyst á hana, hún var mín
stoð og stytta gegnum æskuárinn
mín og er ég henni alltaf þakklát
fyrir það.
Elsku amma, ég vona að þér líði
betur þar sem þú ert núna og sért
búin að hitta afa, sem þú hefur svo
sárt saknað. Ég kveð þig með þessu
versi sem þú kenndir mér lítilli.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Kveðja, þín
Guðrún.
Við andlátsfregn þína
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn
tjáð var í bænunum mínum,
en guð vildi fá þig
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því,
sem frelsarinn hefur að segja,
um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög, sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár
og erfitt sé við hana að una,
við verðum að skilja
og alltaf við verðum að muna,
að guð, hann er góður
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért
og horfin burt þessum heimi.
Ég minningu þína
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína ég bið síðan
guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Jónsdóttir.)
Megi minningin um Gógó frænku
lifa um ókomna tíð.
Halldóra Jóhannsdóttir.
HELGA GRÓA
LÁRUSDÓTTIR
✝ Guðmundur Sig-fússon Öfjörð
fæddist í Fossnesi í
Gnúpverjahreppi 5.
júlí 1923. Hann lést á
sjúkrahúsi Selfoss
laugardaginn 3. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Sigfús
Þórarinsson Öfjörð,
vélamaður og bóndi
á Lækjamóti í Flóa,
f. 13.2. 1892, d. 23.2.
1963, og Lára Guð-
mundsdóttir, f. 15.9.
1898, d. 12.6. 1968.
Systkini Guðmundar
eru: Guðrún, f. 11.12. 1919, Krist-
ín, f. 20.12. 1920, látin, Guðný, f.
31.3. 1922, látin, Þórarinn, f. 3.1.
1926, Sveinn, f. 23.3. 1928, látinn,
og Guðjón, f. 18.9. 1929, látinn.
Sigfús og Lára tóku að sér fóst-
urson, þá sex ára að aldri, Guð-
mann Alex Guðmannsson, f. 17.2.
1940.
Guðmundur kvæntist hinn
26.9. 1953 eftirlifandi eiginkonu
sinni Jóhönnu Ósk Halldórsdótt-
ur frá Gunnarshólma á Eyrar-
bakka, f. 26.9. 1936. Þau eiga
átta börn, þau eru: 1) Sigfús, f.
16.5. 1954, kvæntur Lilju Braga-
dóttur, þau eru búsett á Selfossi
og eiga tvö börn, Ragnhildi El-
ísabetu og Guðmund Garðar. 2)
Ari, f. 18.12. 1955, kvæntur Sól-
rúnu Sverrisdóttur, þau eru bú-
sett í Lækjargarði í Flóa, og eiga
fimm börn, Jóhönnu Ósk, Guð-
mund Lárus, Sigurð Hans, Haf-
stein Birgi og Ásgeir. 3) Lára, f.
3.5. 1957, gift Ólafi S. Bjarna-
syni, þau eru búsett í Hafnarfirði
og eiga tvær dætur, Hrund og
Þóreyju. 4) Eiríkur Rúnar, f.
12.4. 1960, kvæntur Björgu Sig-
hvatsdóttur, þau eru búsett á
Lækjamóti í Flóa og eiga fjögur
börn, Sighvat, Guðjón Ólaf,
Hönnu Rún og Halldóru Ósk. 5)
Þorsteinn, f. 2.10.
1961, kvæntur
Lindu Steingríms-
dóttur, þau eru bú-
sett á Ketilsstöðum í
Hjaltastaðaþingá og
eiga fjögur börn, Jó-
hann Má, Ernu Guð-
rúnu, Brynju og
Steingrím Örn. 6)
Guðrún Ása, f.
30.11. 1962, búsett á
Selfossi, hún á einn
son, Hannes Óskar
Viðarsson. 7) Ingi-
gerður, f. 27.1.
1964, búsett á Sel-
fossi, hún á einn son, Guðna Frey
Úlfarsson. 6) Guðmundur Jó-
hann, f. 2.7. 1966, kvæntur Þór-
unni Jónsdóttir, þau eru búsett á
Hjaltastöðum í Hjaltastaðaþingá
og eiga tvö börn, Atla Ægi og
Hörpu Eik.
Guðmundur var bóndi með
blandaðan búskap, auk þess sem
hann var sjálfstætt starfandi með
vörubíla í fyrstu og svo eingöngu
með jarðýtur, sá sjálfur um allt
viðhald og viðgerðir á sínum vél-
um og hjálpaði oft öðrum með
viðgerðir, Guðmundur var greið-
vikinn maður, áreiðanlegur til
orðs og verka. Á fermingaraldri
fór hann að vinna við vélar hjá
föður sínum, fyrst á Fordson
hjólatraktor og svo á jarðýtum.
Faðir hans varð umboðsmaður
fyrir Paul Smith í Reykjavík og
flutti inn vindmyllur sem þeir
feðgar sáu um að setja upp í Fló-
anum og víðar og lögðu í öll hús.
Guðmundur og Jóhanna bjuggu
allan sinn búskap á Lækjamóti í
Flóa eða þar til ársins 2000, að
þau fluttu á Kirkjuveg 13 á Sel-
fossi.
Útför Guðmundar var gerð frá
Selfosskirkju 10. maí, í kyrrþey
að ósk hins látna. Jarðsett var í
Laugardælakirkjugarði.
Okkur langar að minnast föður
okkar, tengdaföður og afa sem and-
aðist á sjúkrahúsi Selfoss hinn 3.
maí síðastliðinn. Hann hafði alla tíð
verið mjög heilsuhraustur maður
eða þar til ársins 1997 að heilsu
hans fór að hraka. Hann sætti sig
aldrei við það í sínum veikindum að
geta ekki fengið heilsu aftur og
geta farið og sinnt sínum störfum
eins og áður og unnið fyrir sér og
sínum, vinnan við og á jarðýtunum
var hans líf. Okkur fannst eftirfar-
andi erindi úr Höfðingi smiðjunnar,
ljóði Davíðs Stefánssonar frá
Fagraskógi, lýsa honum nokkuð
vel.
Hann stingur stálinu í eldinn.
Hann stendur við aflinn og blæs.
Það brakar í brennandi kolum.
Í belgnum er stormahvæs.
Í smiðjunni er ryk og reykur
og ríki hans talið snautt.
Hann stendur við steðjann og lemur
stálið glóandi rautt.
Hér er voldugur maður að verki,
með vit og skapandi mátt.
Af stálinu stjörnur hrökkva.
Í steðjanum glymur hátt.
Málmgnýinn mikla heyrir
hver maður, sem veginn fer.
Höndin, sem hamrinum lyftir,
er hörð og æðaber.
Hann réð sínum ráðum sjálfur.
Hann rækir sín skyldustörf.
Þótt líkaminn sortni af sóti,
er sálin hrein og djörf.
Fast er um tangirnar tekið
en tungunni lítið beitt.
Hart dynja höggin á steðjann,
uns höndin er dauðaþreytt.
Hann vinnur myrkranna milli.
Hann mótar glóandi stál.
Það lýtur hans vilja og valdi,
hans voldugu, þöglu sál.
Sú hönd vinnur heilagan starfa,
sú hugsun er máttug og sterk,
sem meitlar og mótar stálið,
sinn manndóm – sín kraftaverk.
Hvíl í friði, hafðu þökk fyrir allt
og allt, við styðjum og styrkjum
mömmu öll sem eitt.
Þín
börn, tengdabörn og
barnabörn.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Þeir menn sem geta sér gott orð
og eru auðmjúkir í framkomu sinni
við aðra eru þeir sem lifa lengi í
brjósti fólks, líka eftir sinn dag. Afi
okkar var einn af þessum einstöku
mönnum sem enginn mun nokkurn
tíman gleyma og hann mun ávallt
eiga stað í okkar hjarta. Í minningu
hans getum við alltaf sótt traust og
hugrekki.
Kveðja,
Ragnhildur Elísabet
Sigfúsdóttir og Guð-
mundur Garðar Sigfússon.
GUÐMUNDUR S.
ÖFJÖRÐ