Morgunblaðið - 27.07.2003, Side 42

42 SUNNUDAGUR 27. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
VIÐ hjónin fórum tvo góðviðris-
daga í ferðalag um Strandir og
Snæfjallaströnd nú í sumar. Byrjað
var á að stoppa á Borðeyri en þar er
lítil kjörbúð sem er vel upp sett og
þar fæst flest sem ferðamanninn
vantar á góðu verði,þar er einnig
verslað með ýmsar rekstrarvörur
bænda. Á Ennishöfða er frábært út-
sýni um Strandir, Húnaflóa og fram
til jökla og heiða í björtu veðri. Það
fannst mér undarlegt að ekki skuli
vera komið bundið slitlag alla leið-
ina til Hólmavíkur því jafnframt er
þetta aðalleiðin til norðanverðra
Vestfjarða .Víða sér maður bundið
slitlag á vegum þar sem minni um-
ferð er og sumir heimta jarðgöng
líka ef það styttir leiðina eitthvað.
Leið okkar lá um svo kallaða Bala
sem eru á leiðinni á milli Bjarna-
fjarðar og Kaldbakshorns þar fynd-
ist mér að væri pláss fyrir nokkur
malarhlöss því stórgrýtið stendur
víða upp úr veginum.
Ekki vil ég nú samt hræða fólk
frá að fara þessa leið því hún er fær
öllum bílum ef farið er rólega og
með aðgæslu, útsýnið er þess virði,
sérstaklega þegar komið er norður í
Árneshrepp þar sem fjöllin eru
margbreytileg sum hrikaleg en
undirlendi talsvert og búsældarlegt
en erfitt hlýtur að vera að ná saman
fé úr þessum fjöllum og víðáttu.
Á Gjögri er hægt að kaupa sér
harðfisk og hákarl í nestið sem
bragðast mjög vel.
Allir ættu að stoppa á Hótel
Djúpavík sem leið eiga um, þar er
hægt að fá góðan mat á hagstæðu
verði og í matsal sem á fáa sína líka,
þjónusta var í alla staði mjög góð,
það er merkilegt að geta rekið hótel
á þessum stað en þarna voru milli
20 og 30 manns í kvöldmat meðan
við stoppuðum, allir á einkabílum.
Við gistum á ferðaþjónustubýlinu
Bæ sem er rétt hjá Drangsnesi, þar
var gott að vera, en ég vorkenni
alltaf fólkinu sem stendur í ferða-
þjónustu, mér sýnist það vera á sí-
felldum þönum mikið af sólar-
hringnum við að þjóna okkur
„letingjunum“.
Daginn eftir var farið yfir Stein-
grímsfjarðarheiði, þar sýndi hita-
mælirinn 22 stiga hita á háheiðinni,
síðan farið norður Snæfjallaströnd,
þar er mjög fallegt, í Skjaldfann-
ardal sem við fórum inn í botn á
með leyfi Indriða bónda á Skjald-
fönn. Þar er stutt í jökulinn og
kyrrðin algjör, einnig er ægifagurt í
Kaldalóni og Unaðsdal.
Ég vil hvetja þá sem ekki hafa
farið þessar tvær dagleiðir að láta
verða af því og ef tími er til þá væri
þess vert að stoppa lengur, en velja
þarf gott veður til fararinnar.
Þeir sem útdeila fjármagni til
vegagerðar mættu huga meira að
þessu svæði því örugglega á ferða-
fólki eftir að fjölga og enn er blóm-
lega byggt á mörgum jörðum og á
Hólmavík og Drangsnesi virðist
fólkið una sér vel.
RAGNAR GUNNLAUGSSON,
fv. bóndi, Bakka.
Ferð um Strandir
og Snæfjallaströnd
Frá Ragnari Gunnlaugssyni
ÉG ER nýkominn frá að skoða
Dimmugljúfur við Kárahnjúka. Þetta
eru í einu orði sagt stórkostleg gljúf-
ur. Því miður er svo lítið hægt að sjá
af gljúfrunum, þar sem staðið er á
gljúfurbrúninni en þau svæði, þar
sem hægt að komast niður fyrir
brúnina, eru mjög fá og erfitt að
komast að þeim.
Þeir foreldrar, sem voru með börn
þarna, voru svo uppteknir við að
gæta barnanna að þeim gafst varla
tími til að skoða gljúfrin með okkur
hinum sem voru barnlaus en það er
heldur ekki hættulaust fyrir fullorðið
fólk að horfa á gljúfrin standandi efst
á brúninni, hvorum megin sem er.
Foreldrar njóta þess að fara með
börnin í Almannagjá á Þingvöllum,
því þar er gengið um gjábotninn og
sést því öll gjáin mjög vel, auk þess
sem lítil hætta er á ferðum og geta
því allir notið þess sem fyrir augun
ber (áhyggjulausir!). Er ekki ljóst af
reynslunni af Almannagjá að for-
senda fyrir „nýtingu“ Dimmugljúfra,
þ.e.a.s. hámarks „upplifun“ sé háð
því að hægt sé að ganga um gljúf-
urbotninn? Þeir, sem gengið hafa um
Almannagjá vita að það eru ekki ein-
göngu fallegir klettaveggir sem
heilla mann þar, heldur er það eitt-
hvað svo seiðmagnað og ævintýra-
legt að ganga um gjá með hrikalega
klettaveggi allt um kring. Slíkt verð-
ur ekki „upplifað“ með því að standa
á gjábrún og horfa niður. Maður get-
ur vart ímyndað sér hve ævinýralegt
það verður að ganga um Dimmu-
gljúfur, þegar stíflan verður komin
(alveg óháð því hversu skynsamleg
eða óskynsamleg öll þessi virkjunar-
framkvæmd er). Það var ánægjulegt
að sjá að stíflan er staðsett efst í
klettagljúfrunum, þannig að þau fara
ekki undir vatn en fyrir ofan stífluna
(það sem fer undir vatn) er miklu
lægra landsvæði sem maður tekur
varla eftir, þegar staðið er við stíflu-
svæðið, vegna samanburðar við hin
risavöxnu klettagljúfur. Ég minnist á
þetta hér, því mér finnst hafa
gleymst í umræðunni um Dimmu-
gljúfur, hvernig við getum notið
þeirra sem best og vona að sem flest-
ar hugmyndir komi fram frá lesend-
um blaðsins.
GUÐMUNDUR STEINN
GUÐMUNDSSON,
Ölduslóð 22, Hafnarfirði.
Hugleiðing um Dimmu-
gljúfur og Almannagjá
Frá Guðmundi Steini
Guðmundssyni