Morgunblaðið - 31.08.2003, Page 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 31. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
HALLFRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Halla
frá Helgafelli,
Svarfaðardal,
sem lést á dvalarheimilinu Hlíð laugardaginn
23. ágúst, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 2. september kl. 13.30.
Hulda Steingrímsdóttir, Ingvar Engilbertsson,
Halla Ingvarsdóttir,
Engilbert Ingvarsson, Aðalbjörg Rósa Sigurðardóttir,
Adda Soffía Ingvarsdóttir,
Sigrún María Engilbertsdóttir.
Elskuleg dóttir okkar, systir, mágkona og
frænka,
STEFANÍA GUÐRÚN PÉTURSDÓTTIR,
Prestastíg 11,
Reykjavík,
lést af slysförum á Spáni miðvikudaginn
27. ágúst.
Útförin auglýst síðar.
Sigrún Edda Sigurðardóttir, Pétur Emilsson,
Edda Marý Óttarsdóttir, Bergur Tómasson,
Ósk Laufey Óttarsdóttir, Gunnlaugur Jónsson,
Jónbjörn Óttarsson,
Bella Freydís Pétursdóttir, Gunnar Örn Arnarson,
Bjartur Blær og Bergdís María.
Faðir okkar,
JÓN GUÐMUNDSSON,
húsasmíðameistari,
hjúkrunarheimilinu Holtsbúð,
er látinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þóra Valgerður, Anna Björg, Ólafur Helgi,
Jóna og Ágúst Haukur.
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS RAGNAR ÞÓRARINSSON,
Eyjabakka 5,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Landakoti fimmtu-
daginn 28. ágúst.
Útför hans fer fram frá Fossvogskapellu
fimmtudaginn 4. september kl. 15.00.
Jón Arnar Magnússon, Jónína Pálsdóttir,
Þorkell Diego Jónsson,
Bryndís Diego Jónsdóttir,
Magnús Páll Jónsson.
✝ Margrét Ingi-björg Sigur-
geirsdóttir fæddist á
Seyðisfirði 27. ágúst
1931. Hún lést á
heimili sínu á Seyð-
isfirði 18. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Sigrún Matthildur
Einarsdóttir, f. á
Unaósi í Hjaltastaða-
þinghá í N-Múla-
sýslu 29. júní 1897,
d. 17. október 1991,
og Vigfús Sigurgeir
Þórðarson, ættaður
úr Berufirði, f. 16. júní 1885, d. 1.
desember 1953. Margrét Ingi-
björg var fimmta í röð sjö syst-
kina, hin eru Guðmundur Har-
aldur, f. 4. júlí 1924, Björg
Guðbjört, f. 9. september 1926, d.
4. júní 2001, Einar, f. 29. maí
1928, Jón Bjartmar, f. 19. mars
1930, d. 4. apríl 1956, Hreinn, f.
1. maí 1933, og Sigurður, f. 2.
febrúar 1935, d. 12.
október 1991.
Margrét Ingi-
björg giftist 16. jan-
úar 1960, Aðalsteini
Einarssyni frá Seyð-
isfirði, f. 9. júní
1929. Börn þeirra
eru: 1) Jónbjört, f.
26. júlí 1957, gift
Snorra Jónssyni, f.
22. júlí 1952. Þau
eru búsett á Seyðis-
firði. Börn þeirra
eru Páll Thamrong,
f. 1. apríl 1991, og
Friðþjófur Vífill
Ruparn, f. 27. febrúar 1998. 2)
Einar, f. 27. september 1959,
kvæntur Katrínu Bjarnadóttur, f.
10. desember 1960. Börn þeirra
eru Aðalsteinn, f. 25. september
1985, Þórunn, f. 8. febrúar 1988,
og Inga Karen, f. 7. ágúst 1992.
Útför Margrétar Ingibjargar
fór fram frá Seyðisfjarðarkirkju
25. ágúst.
Elsku mamma, amma og tengda-
mamma, eða Inga eins og þú varst
alltaf kölluð, þú varst okkur öllum
sem mamma, þú tókst þátt í lífi okk-
ar af áhuga og hlýju, þó að langt
væri á milli okkar, þú á Seyðisfirði
en við í Hafnarfirði, sambandið var í
gegnum síma en ef okkur vantaði
einhverja hjálp varst þú fljót að
koma og hjálpa okkur. Það var svo
gott að fá ráðleggingar frá þér og
hvatningu, þú hafðir áhuga á öllu
sem við tókum okkur fyrir hendur,
þú varst svo full af krafti og áhuga á
lífinu að það var ekki hægt annað en
að smitast af þér, til dæmist fékkst
þú mig til að fara að mála á postulín
sem tengdi okkur sterkum böndum.
Þegar við komum í fríum okkar á
Seyðisfjörð var stjanað við okkur á
alla lund, við máttum helst ekki gera
neitt, því við vorum í fríi eins og þú
sagðir oft.
Eitt af mörgu sem maður lærði af
því að vera með þér var að geyma
ekki til morguns það sem hægt er að
gera í dag enda var þetta í fullu gildi
hjá þér.
Það verður erfitt að lifa lífinu án
þín en við verðum að gera það sem
við getum, orna okkur við allar góðu
og yndislegu minningarnar sem við
eigum um þig og muna að lífið held-
ur áfram, eða eins og þú sagðir oft,
það þýðir ekkert að gefast upp þótt
á móti blási. Takk fyrir allt, elsku
Inga.
Einar, Katrín, Aðalsteinn,
Þórunn og Inga Karen.
Það er ekki alltaf auðvelt að ætla
að skrifa um látna vini sína. Mig
setti hljóða er mér var sagt frá láti
vinkonu minnar Ingibjargar Sigur-
geirsdóttur,eða Ingu eins og hún var
ætíð kölluð. Það var erfitt að trúa
því að Inga væri dáin, hún sem
nokkrum dögum áður hafði verið í
fullu fjöri.
En eins og segir; „enginn ræður
sínum næturstað“. Ég ætla af veik-
um mætti að minnast hennar með
fáeinum orðum.
Við höfðum í rauninni þekkst frá
því við mundum eftir okkur, lékum
okkur saman og vorum í sama bekk í
skólanum.
Um árabil unnum við á sama
vinnustað eða þar til við létum af
störfum vegna aldurs. Ekki lagði
Inga þó árar í bát, því þá snéri hún
sér af enn meiri krafti að alls kyns
handverki, sem hún hafði mikinn
áhuga á, því henni var margt til lista
lagt. Bar heimili Ingu og Alla, eig-
inmanns hennar, vott um mikinn
myndarskap og smekkvísi þeirra
beggja.
Síðustu tíu sumur höfum við fjór-
ar vinkonur rekið handverksmarkað
saman og var Inga ein af hópnum og
átti þar drjúgan hlut að máli, því það
var með fádæmum hversu afkasta-
mikil hún var, þannig var það, að
hverju sem hún gekk.
Nú söknum við vinar í stað og
minnumst hennar með þakklátum
huga og söknum þess að sjá ekki
framar gleðiglampann í augum
hennar og kímna brosið.
Ég bið eiginmanni Ingu og fjöl-
skyldum þeirra huggunar Guðs í
sorg þeirra og kveð kæra vinkonu
með söknuði og þakklæti í huga og
geymi ljúfar minningar.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald.
hinum megin birta er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, – Drottinn vakir
daga’ og nætur yfir þér
(Sigurður Kristófer Pétursson.)
Inga Hrefna.
MARGRÉT INGIBJÖRG
SIGURGEIRSDÓTTIR
✝ Erna Ingólfs-dóttir Sepe
fæddist í Reykjavík
9. maí 1924. Hún
lést 28. júlí síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Ingólfur
Daðason verkstjóri
og Lilja Halldórs-
dóttir húsfreyja.
Systkini Ernu eru
Fríða, f. 1908, Krist-
ín Laufey, f. 1910,
Elín Fanney, f. 1912,
Örn, f. 1917, Hrefna
Sólveig, f. 1920, og
Dóra María, f. 1926.
Systkinin eru öll fædd í Reykja-
vík, nema Fríða, sem er fædd í
Setbergi á Skógarströnd, og
Kristín Laufey, sem er fædd í
Stykkishólmi. Laufey og Dóra
lifa systkini sín.
Sonur Ernu og
Roberts Hooper er
Róbert Róbertsson,
f. 27. maí 1943,
hann á fjögur börn.
Erna giftist
Bandaríkja-
manninum Michael
Sepe slökkviliðs-
manni, fluttist með
honum til Banda-
ríkjanna og á með
honum þrjú börn: 1)
Vincent (f. á Ís-
landi); 2) Michael;
3) Lilju. Barnabörn-
in í Bandaríkjunum
eru þrjú.
Erna var húsmóðir á Long Isl-
and í New York þar sem hún bjó
mestan hluta ævi sinnar.
Útför Ernu fór fram á Long
Island 1. ágúst síðastliðinn.
Erna móðursystir mín er látin.
Hún lést í Bandaríkjunum sem voru
orðin hennar annað föðurland. En að-
eins í landfræðilegum skilningi.
Hjarta hennar tilheyrði alltaf Íslandi.
Erna lenti í því andlega reiptogi að
togast á milli fósturjarðarinnar og
nýs heimalands. Oftar en ekki mynd-
ast slíkt ástand ástand þegar makinn
er af erlendu bergi brotinn.
Erna giftist Bandaríkjamanninum
Michael Sepe og flutti alfarin til
Bandaríkjanna á sjötta áratugnum
þar sem hún eignaðist nokkur börn
og síðar barnabörn. Erna hélt börn-
um sínum og barnabörnum tengdum
við Ísland alla tíð; þau voru mörg
skírð íslenskum nöfnum og hún fór
oft í heimsóknir með þau til Íslands.
Erna hafði eignast son á Íslandi,
Róbert, með Bandaríkjamanninum
Robert Hooper. Sonurinn Róbert
flutti ekki með móður sinni þegar
Erna fluttist til Bandaríkjanna og
giftist Michael Sepe, heldur var kom-
ið í fóstur hjá ættingjum. Það var efa-
lítið þungbær ákvörðun fyrir móður
og son. Róbert eða Bibbi, eins og
hann var alltaf kallaður, varð að
myndarmanni; hárið hrafnsvart eins
og móðurinnar og augun hin sömu;
brún og geislandi. Ég öfundaði oft
Bibba frænda að eiga mömmu í Am-
eríku og bandarískan pabba þótt
samskipti feðganna væru engin. Am-
eríka var draumaland minnar kyn-
slóðar. Ég átti þó Ernu móðursystur í
draumalandinu. Og hún var aldeilis
betri en enginn; gullfalleg, lifandi,
fyndin og góðhjörtuð. Ég heimsótti
hana einu sinni til Long Island í New
York þar sem þau hjónin bjuggu með
börnum sínum. Ég var íslenskur ung-
lingur á sjöunda áratugnum og var
skyndilega kominn til himnaríkis;
hamborgarar, pitsur, litasjónvarp og
skýjakljúfar! Var hægt að biðja um
meira? Allt þetta voru óþekkt fyrir-
bæri á Íslandi á þessum árum.
Erna bjó ekki í ýkja farsælu hjóna-
bandi og þær hjónaerjur ýttu ugg-
laust undir heimþrá hennar. En hug-
urinn þráir oft hið óraunverulega og
sem ekki er fast í hendi. Það var auð-
vitað orðið of seint að snúa við til Ís-
lands; heimahagarnir horfnir eða
gjörbreyttir og óþekkjanlegir. Eigin-
maðurinn bandarískur, börn og
barnabörn orðin að Bandaríkjamönn-
um. Tíminn var hlaupinn frá móður-
systur minni. Engu að síður var föð-
urlandsástin óbifanleg og tengslin við
fjölskylduna heima voru alltaf jafn-
sterk.
Milli okkar Ernu voru alltaf hlý og
sterk bönd. Mér þótti afskaplega
vænt um hana og ég held að það hafi
verið gagnkvæm tilfinning. Okkur
leið alltaf vel í návist hvort annars og
gátum talað um allt milli himins og
jarðar. Erna var lifandi, fróð og víð-
sýn. Hún og faðir minn voru einu
heimsborgararnir í fjölskyldunni. Ég
á eftir að sakna sárt stundanna með
Ernu. Hennar verður einnig sárt
saknað af ættingjum og vinum á Ís-
landi og í Bandaríkjunum Okkur til
huggunar skilur hún eftir sig sterkan
ættarstofn beggja megin Atlansála.
Guð blessi minningu Ernu Ingólfs-
dóttur.
Ingólfur Margeirsson.
ERNA INGÓLFS-
DÓTTIR SEPE
MINNINGARGREINUM
þarf að fylgja formáli með upp-
lýsingum um hvar og hvenær
sá sem fjallað er um er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin
verður gerð og klukkan hvað.
Formáli minn-
ingargreina
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
ANTON LÍNDAL FRIÐRIKSSON,
sem lést föstudaginn 22. ágúst á heimili sínu,
Vesturgötu 7, Reykjavík, verður jarðsunginn
frá Langholtskirkju mánudaginn 1. september
kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem
vilja minnast hins látna, er bent á Krabbameins-
félag Íslands.
Guðrún Antonsdóttir, Gunnar Steinþórsson,
Eyrún Antonsdóttir, Sverrir Agnarsson,
Arnrún Antonsdóttir, Ingvi Sigfússon,
Dóróthea Sturludóttir Hartford,
barnabörn og barnabarnabarn.