Morgunblaðið - 25.11.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 25. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Tryggvi Hall-dórsson fæddist
á Bæjum á Snæ-
fjallaströnd 24.
ágúst 1919. Hann
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
16. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Halldór
Halldórsson bóndi á
Bæjum Snæfjalla-
strönd og kona hans
Þorbjörg Brynjólfs-
dóttir klæðskeri frá
Broddanesi í
Strandasýslu. Systk-
ini Tryggva eru Rannveig, f. 5.
mars 1914, d. 12. júní 1993, Bryn-
fríður, f. 31. ágúst 1915, Kjartan,
f. 17. júní 1917, d. 7. mars 1993,
Guðbjörg, f. 10. apríl 1923, og
Sigríður sem lést á öðru ári.
Tryggvi kvæntist 18.12. 1948
Kristínu Kristjánsdóttur, f. í
Höfðadal í Tálknafirði 6. júní
1920, d. 4. sept. 2001. Þau slitu
samvistum. Foreldrar hennar
voru Kristján Kristófersson bóndi
og kona hans Jóhanna Pálsdóttir.
Börn Tryggva og Kristínar eru: 1)
Halldóra, f. 14. september 1948,
synir hennar eru Tryggvi Krist-
ófer Þrastarson, f. 30. apríl 1970,
ena, f. 2. september 1988, María
Kristín, f. 11. ágúst 1990, og Jó-
hann Örn, f. 24. október 1994.
Fyrir átti Kjartan einn son, Stef-
án Reyr Ólafsson, f. 19. október
1979.
Hinn 7. febrúar 1976 kvæntist
Tryggvi eftirlifandi eiginkonu
sinni Svanhildi Árnadóttur, f. 25.
apríl 1933. Foreldrar hennar voru
Árni Friðriksson frá Brekku í
Kaupangssveit í Eyjafirði og kona
hans Elín Kristjánsdóttir frá Jó-
dísarstöðum, Eyjafirði. Sonur
Svanhildar er Árni Konráð, f. 13.
apríl 1959, maki Anna Halldóra
Sigtryggsdóttir, f. 3. mars 1965,
börn þeirra eru Bjarni Konráð, f.
4. september 1986, Svanhildur
Anna, f. 27. janúar 1988, og Gréta
Rún, f. 22. mars 1995.
Tryggvi var tvo vetur í Bænda-
skólanum á Hvanneyri. Hann lauk
sveinsprófi í múraraiðn árið 1949
og starfaði í þeirri grein allt fram
til sjötugs. Tryggvi var mikill úti-
vistarmaður og starfaði mikið
með Ferðafélagi Íslands að fé-
lagsstörfum og fararstjórn. Hann
hafði yndi af skíðaiðkun og stund-
aði gönguskíði langt fram eftir
aldri og vann til margra viður-
kenninga. Á sínum mörgu ferðum
með Ferðafélagi Íslands, bæði
sem ferðalangur og fararstjóri,
tók hann margar frábærar ljós-
myndir af landi og þjóð.
Útför Tryggva fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
og Hjörtur Grétars-
son, f. 28. apríl 1979.
2) Kristján Jóhann, f.
1. júlí 1951, maki Óla
Björg Magnúsdóttir,
f. 5. febrúar 1951.
Börn þeirra eru:
Svanhildur Ásta, f. 9.
des 1971, maki Jón
Ómar Erlingsson, f.
17. maí 1971; Magnús
Baldur, f. 25. mars
1974, maki Guðrún
Valdís Ísaksdóttir, f.
23. janúar 1975, börn
þeirra eru Embla
Rán, f. 8. nóvember
2001, og Bjarki Berg, f. 13. maí
2003; og Elvar Snær, f. 4. mars
1978. 3) Þorgerður Björk, f. 15.
júlí 1955, maki Kjartan Þór Arn-
þórsson, f. 6. júní 1952, og eiga
þau eina dóttur, Berglindi Björk,
f. 14. apríl 1994, fyrir átti Þor-
gerður tvær dætur, Kristínu Evu
Ólafsdóttur, f. 14. apríl 1976,
maki Samúel Hörðdal Jónasson, f.
29. ágúst 1972, sonur þeirra er
Óliver Máni, f. 27. desember 2002,
og Karen Kjartansdóttur, f. 2.
september 1988. 4) Ólafur Kjart-
an, f. 5. janúar 1960, maki Soffía
Kristín Sigurðardóttir, f. 14. nóv-
ember 1958, börn þeirra eru Hel-
Það eru margar minningar sem
koma upp í hugann við þessi tíma-
mót. Það er alltaf sárt að kveðja þá
sem manni þykir vænt um og hafa
reynst manni vel. Ein er sú ferð
með þér er ég mun seint gleyma.
Það var þegar við brunuðum upp í
Bláfjöll og þú smelltir á mig
gönguskíðunum í fyrsta sinn, þetta
er eina skíðaferðin mín til þessa.
Pabbi var mikill áhugamaður um
ljósmyndun.
Til marks um það var hann á
ljósmyndasýningu tveimur dögum
fyrir andlát sitt og hafði mjög
gaman af.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín dóttir
Þorgerður Björk.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Kristín Eva, Samúel og
Óliver Máni.
Mig langar að minnast tengda-
föður míns Tryggva Halldórssonar
með nokkrum orðum, hann lést 16.
nóvember eftir erfið veikindi.
Þegar ég kom inn í fjölskylduna
var Tryggvi mikill útivistarmaður,
virkur félagi í Ferðafélagi Íslands,
gekk mikið á fjöll og um óbyggðir
landsins.
Fyrstu kynni mín af Tryggva og
Svönu voru á fjöllum, hann var þá
fararstjóri í ferð sem farin var inn
í Landmannalaugar, þar naut hann
sín vel enda þekkti hann öll fjöll og
kennileiti.
Tryggvi var einnig mikill áhuga-
maður um ljósmyndun, hann tók
mikið af myndum af náttúru Ís-
lands. Þegar við bjuggum erlendis
sendi hann okkur oft falleg kort
sem hann hafði tekið sjálfur.
Hann stundaði laugarnar dag-
lega ásamt göngutúrum næstum
fram á síðasta dag, lét það ekki
aftra sér þótt hann ætti orðið erfitt
með gang.
Svana reyndist Tryggva afar vel
í veikindum hans, sem við erum
mjög þakklát fyrir, einnig hafa
systur Tryggva verið allri fjöl-
skyldunni ómetanlegur styrkur í
gegnum árin.
Tryggvi fylgdist ætíð vel með
því sem við vorum að fást við
hverju sinni og gaf okkur góð ráð.
Í dag kveð ég tengdaföður minn
sem mér þótti mjög vænt um, enda
sýndi hann mér alla tíð mikla hlýju
og góðvild.
Innilegar samúðarkveðjur til
allra ástvina, guð geymi þig.
Þín tengdadóttir
Soffía.
Elsku afi minn.
Það er sárt að þú skulir vera far-
inn frá mér.
Það var alltaf mikil tilhlökkun
hjá mér að koma til ykkar ömmu
Svönu á jóladag að borða með ykk-
ur jólahangikjötið og laufabrauðið.
Þú verður alltaf í huga mér. Guð
geymi þig.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Karen.
Látinn er Tryggvi Halldórsson
múrari, eftir erfið veikindi hin síð-
ari ár.
Tryggvi gekk til liðs við Ferða-
félag Íslands um 1960. Ekki er of-
sagt, að með honum hafi félaginu
hlotnast frábær félagi, sem átti að
verða einn af burðarásum þess til
margra ára.
Tryggvi var frábær ferðamaður
og fararstjóri, sem lét sér mjög
annt um ferðafélaga sína, því vin-
sæll mjög. Hann hafði farið mjög
víða um landið á vegum F.Í. þá oft-
ast sem fararstjóri, enda sóst eftir
honum til þeirra starfa.
Tryggvi var félagsvera og naut
þess að vera með félögum sínum á
fjöllum, enda átti hann auðvelt
með að halda uppi þeim léttleika,
sem einkenndi ferðir hans njög.
Hann naut þess að syngja með
ferðafélögunum, er komið var á
áfangastað, enda hljómaði þá iðu-
lega mikill söngur.
Hann var sannkallaður gleði-
gjafi, sem kunni að láta fólk
skemmta sér við yl og söng.
Stundum í haust- og vetrar-
ferðum gátu veður verið válynd,
þannig að menn komust ekki úr
húsi.
Þá þótti Tryggva gott að láta
syngja:
Nóttin vart mun verða löng,
vex mér hjartastyrkur.
Inni er bjart með yl og söng
úti svartamyrkur.
(Þórður Kárason.)
Þá tók hann virkan þátt í bygg-
ingum sæluhúsa F.Í. og viðhaldi
þeirra, göngubrúa og göngustíga,
svo eitthvað sé nefnt. Var þá aldrei
dregið af sér við þau störf.
Í þakklætisskyni var Tryggvi
gerður að kjörfélaga Ferðafélags
Íslands.
Nú þegar við ferðafélagsmenn
og -konur kveðjum góðan dreng og
ferðafélaga, þökkum við samfylgd-
ina heils hugar.
Eftirlifandi konu hans og að-
standendum vottum við dýpstu
samúð.
F.h. Ferðafélags Íslands.
Grétar Eiríksson.
Elsku afi, mér þykir leitt að þú
ert dáinn.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pétursson.)
Amen.
Þín
Berglind Björk.
Elsku afi, okkur þótti erfitt að
vita að þú værir að fara frá okkur,
en núna ert þú kominn á góðan
stað, þar sem þér líður vel. Okkur
þótti mjög vænt um þig.
Þín verður sárt saknað.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Þín barnabörn
Helena, María Kristín
og Jóhann Örn.
Mig langar að minnast Tryggva
með nokkrum orðum.
Ég kynntist honum árið 1984
þegar ég hóf sambúð með Árna
fóstursyni hans og syni Svönu. Ég
kom til þeirra á Háaleitisbrautina
um jólin og var heldur kvíðin því
hvernig þau tækju á móti þessari
stelpu, sem hafði lagt snörur sínar
fyrir Árna. En þegar hann heilsaði
mér með þessu þétta sterka hand-
taki og sposka svipnum sínum, þá
hvarf mér allur kvíði. Hann hefur
örugglega fundið hvernig mér leið.
Þarna kynntist ég traustum og
góðum manni.
Tryggvi hafði mjög gaman af því
að ferðast og vissi mjög mikið um
landið sitt, hann talaði oft um
Borgarfjörð eystri og svo auðvitað
um æskustöðvarnar á Bæjum.
Hann var óþreytandi við að sýna
mér myndir sem hann hafði tekið á
ferðalögum sínum innanlands með
Svönu, og sem leiðsögumaður með
Ferðafélagi Íslands. Seinni árin
ferðuðust þau erlendis og tók
Tryggvi þá líka mikið af myndum.
Man ég sérstaklega eftir nokkrum
þar sem hann var á sjóskíðum og
brosandi út að eyrum. Tryggvi
TRYGGVI
HALLDÓRSSON
✝ Lárus Björnssonfæddist á Heggs-
stöðum í Andakílshr.
í Borgarf. 3. maí
1916. Hann lést á
Dvalarheimilinu
Höfða 18. nóvember
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Björn Lárusson
bóndi og hrepps-
stjóri á Heggsstöð-
um, f. 13. okt. 1882 á
Kóngsbakka í
Helgafellssveit, d. 9.
sept. 1965, og Aldís
Jónsdóttir, f. 14.
apríl 1886 á Stokkseyri, d. 5. nóv.
1968. Föðurforeldrar: Lárus
Bjarnarson kennari á Kóngs-
bakka og kona hans Rósa Jón-
asdóttir. Móðurforeldrar: Jón
Grímsson bóndi og hafnsögumað-
ur á Stokkseyri og kona hans
Ingveldur Jónsdóttir.
Þegar Lárus er þriggja vikna
flytja foreldrar hans að Ósi í Skil-
mannahreppi. Þar elst hann upp
ásamt systkinum sínum og var
hann næstelstur. Systkini Lárusar
eru: Rósa, f. 1915 látin, Ingveldur,
f. 1919, Ragnar, f. 1920, látinn,
14. jan. 1949, maki Rósa Halldórs-
dóttir, f. 5. febr. 1950. Þau eiga
fjögur börn. Fósturdóttir Lárus-
ar, dóttir Júlíönnu, er Kolbrún
Leifsdóttir, f. 17. okt. 1939, maki
Jón Heiðar Magnússon, f. 13.
mars 1935. Þau eignuðust fimm
börn og er yngsta þeirra látið.
Alls eru langafabörnin orðin 33.
Júlíanna og Lárus hófu sinn bú-
skap inni á Ósi þegar þau giftu sig
og bjuggu þar til haustsins 1944
er þau fluttu í eigið húsnæði sem
þau höfðu byggt á Heiðarbraut 34
á Akranesi. Vorið 1977 flytja þau
að Hjarðarholti 1, en sumarið
1979 flytja þau til Reykjavíkur og
búa þar í rúm sjö ár, flytja þá aft-
ur á Akranes og hafa búið þar síð-
an, síðast á Höfðagrund 27. Síð-
ustu sex ár hefur Lárus dvalið á
Dvalarheimilinu Höfða.
Lárus tók vélstjórapróf 1938 og
vann sem vélstjóri á fiskibátum
hjá Haraldi Böðvarssyni til ársins
1956. Hann fór þá í vélvirkjanám
hjá því fyrirtæki og vann þar
áfram bæði til sjós og lands til
ársins 1967. Starfaði síðan í
Skipasmíðastöð Þorgeirs og Ell-
erts til ársins 1979. Þá flytja þau
hjón til Reykjavíkur og vann hann
við vélgæslu hjá Sláturfélagi Suð-
urlands til ársloka 1986, flytja þá
aftur heim á Akranes.
Útför Lárusar verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Sigurjón, f. 1923, lát-
inn, og Ingibjörg Þór-
dís, f. 1927, látin.
Þessi systkin og for-
eldrar þeirra voru yf-
irleitt kennd við Ós.
Lárus kvæntist 29.
nóv. 1941 Júlíönnu
Guðmundsdóttur, f.
30. júlí 1918 á Akra-
nesi. Foreldrar henn-
ar voru Guðmundur
Guðmundsson sjó-
maður á Akranesi, f.
4. sept. 1884 í Reykja-
vík, d. 24. júlí 1938,
og kona hans Kristín
Jónsdóttir, f. 10. ágúst 1881 á
Akranesi, d. 3. mars 1966. Börn
Lárusar og Júlíönnu eru 1) Aldís,
f. 2. sept. 1942, maki Leifur Rúnar
Guðjónsson, f. 16. júní 1943. Þau
eiga fjögur börn. 2) Kristín
Munda, f. 23. des. 1943, maki
Ingvar Sveinsson, f. 15. maí 1943.
Þau eiga tvö börn. 3) Björn, f. 2.
febr. 1945, maki Sigríður Jóns-
dóttir, f. 5. febr. 1954. Þau eiga
þrjú börn. 4) Ásta Þórey, f. 25.
febr. 1948, maki Björn Gunnar
Yngvason, f. 15. maí 1944. Þau
eiga fimm börn. 5) Valdimar, f.
Elsku besti afi, nú ert þú kominn á
þann stað sem þér líður vel. Búinn að
fá máttinn aftur og kominn upp til
himna. Það er svo ótrúlega margt sem
kemur upp í hugann og mig langar
bara að segja þér hvað ég elska þig
mikið og hversu mikið ég sakna þín.
Daginn sem Guð ákvað að fá þig til
sín kom ég til þín, tók utan um þig,
kyssti þig og strauk fallega andlitið
þitt og talaði smá við þig. Þótt þú hafir
sofið allan tímann vona ég að þú hafir
fundið fyrir mér, elsku afi. Þá stund
mun ég varðveita í hjarta mínu.
Þegar ég skrifa þessi orð horfi ég á
fallega mynd af ykkur ömmu, tár
streyma niður kinnar mínar og ég
hugsa um svo margt sem ég hef feng-
ið að gera með þér, t.d. ferðirnar til
Reykjavíkur þegar þið áttuð heima
þar. Ég man alltaf eftir því þegar ég
kom til ykkar og amma var að vinna á
myndlistarsýningu og þú fórst með
mig til hennar og ég var ægilega
montin að geta labbað beint inn með
þér. Ekki fannst mér heldur leiðinlegt
að standa við gluggann og sjá lög-
reglubílana þjóta um með blikkandi
ljós og sírenurnar á fullu því að það
sást aldrei neitt svoleiðis á Skagan-
um. En loks fluttuð þið amma aftur
upp á Akranes og stundum fengum
við systkinin að vera hjá ykkur á
Stekkjarholtinu, það var alltaf gam-
an.
En afi minn, ég varðveiti allar aðr-
ar minningar sem ég á um þig í hjarta
mínu og kveð þig með þessu sálm-
versi:
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
LÁRUS
BJÖRNSSON
Lundi V/Nýbýlaveg
564 4566 • www.solsteinar.is
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta