Morgunblaðið - 07.12.2003, Síða 56

FÓLK Í FRÉTTUM
56 SUNNUDAGUR 7. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Munið
að slökkva
á kertunum




























Staðsetjið ekki
kerti þar sem
kisur eða hundar
geta hlaupið þau
um koll
Slökkvilið
Höfuðborgarsvæðisins




Útsölustaðir
Apótek og lyfjaverslanir
Töskur
Ekta leður
Verð frá kr. 2.800
HARMONIKUGLEÐI Í RÁÐHÚSINU
- DAGUR HARMONIKUNNAR
Harmonikufélag
Reykjavíkur.
Léttir tónleikar Harmonikufélags Reykjavíkur
í Ráðhúsi Reykjavíkur í dag kl. 15:00.
Á dagskrá er tónlist úr ýmsum áttum flutt af fjölmörgum hljóðfæra-
leikurum. Fram koma m.a. Matthías Kormáksson, hljómsveitir
Hildar Petru Friðriksdóttur og Ulrics Falkner, hljómsveitin
Rafveitan og Léttsveit Harmonikufélags Reykjavíkur undir stjórn
Jóhanns Gunnarssonar, sem jafnframt verður kynnir.
Matthías Kormáksson áritar nýútgefinn hljómdisk sinn á staðnum.
Allir velkomnir. - Enginn aðgangseyrir.
S
íðustu þrjú árin hafa verið
annasöm hjá Guðmundi
Jónssyni og félögum hans
í Sálinni. Tvær plötur,
söngleikur, tónleika-
ferðalög og nú síðast plata með sin-
fóníuhljómsveitinni. Og í stað þess að
fara í „bestulaga“-pakkann þar völdu
Sálverjar að semja nýtt efni til flutn-
ings með sinfóníunni, en tónleikarnir
fóru fram síðasta haust. Þetta er
sannarlega búin að vera keyrsla en
Guðmundur er vel sáttur með vinn-
una og má líka vel vera það.
Þetta er annar mynddiskurinn
ykkar?
„Jú jú. Við riðum á vaðið haustið
2001 með 12. ágúst ’99 sem var víst
fyrsti íslenski mynddiskurinn sem
hljómsveit gaf út.“
Hvað finnst þér nú um Vatnið og
vinnuna í kringum það?
„Þetta tilefni gaf manni möguleika
á því að blása dálítið upp dramatíkina
í lögunum. Vorið 2002 hafði sinfón-
íusveitin samband við okkur og vildi
vinna með sveitinni. Þá var ég með
fimmtán lög á lager og Jens setti sig í
stellingar og samdi eitt. Við völdum
svo úr þau lög sem okkur fannst
passa inn í þessa hugmynd. Svona
meðalhröð lög og dáldið dramatísk.“
Af hverju ekki bara að taka slag-
ara?
„Við vorum búnir að taka þann
pakka í 12. ágúst ’99 og líka búnir að
vera að garfa í söngleiknum þar sem
stuðst er við Annan mána og Logandi
ljós. Þannig að leita til baka einu sinni
en var bara aðeins of mikið. Tónlistin
í Vatninu er svona í beinni línu við
þessi epísku stóru lög eins og „Synd-
ir“ og „Á nýjum stað“. Þetta er stíl-
brigði sem við höfum verið að þróa
undanfarin ár.“
En þetta var auðvitað viss áhætta.
„Já, vissulega. Við áttum von á
1.000 manns sem væru þá að hlusta á
einhverja tónlist í fyrsta skipti. En
við ákváðum að vera með allar upp-
tökugræjur í gangi og gefa þetta þá
út ef vel gengi. Og mér finnst þetta
hafa verið rétt skref hjá okkur.“
Nótur hvað!?
Það er búið að vera talsvert að
gera hjá ykkur undanfarin ár …
„Já, það er búin að vera mikil ferð á
okkur og þetta hefur gengið vel. Þá
er bara sjálfsagt að halda þeirri línu.
Við settumst niður í ársbyrjun 2000 á
örlagaríkum fundi og ákváðum að
gefa út tvær plötur á tveimur árum
sem síðan yrði snúið upp í söngleik.
Við skuldbundum okkur í tveggja ára
vinnu. Sinfónían kom svo í kjölfarið á
þessu.“
Þið spiluðuð þrjú kvöld með sin-
fóníunni …
„Já. Við fórum svo í hljóðver og
völdum úr þessum kvöldum, klippt-
um til og gengum frá svo þetta yrði
útgáfuhæft. Okkur langaði til að gera
plötu sem stæði eins og hljóðvers-
plata. Þannig að við tókum t.d. allt
klapp í burtu. Þetta var ein erfiðasta
hljóðblöndun sem ég hef lent í en ég
og Addi 800 vorum í þessu meira og
minna í allt sumar. Fyrst bárum við
svo mikla virðingu fyrir sinfóníusveit-
inni að popphljómsveitin týndist al-
veg. Þannig að við hófum að draga
hana fram á réttu stöðunum. Sam-
starfið við Þorvald (Bjarna) gekk
mjög vel og Bernharð (Wilkinson,
stjórnanda) sömuleiðis. Hann sá um
að halda andrúmsloftinu léttu og
skemmtilegu. Við vorum eins og kett-
lingar þegar við komum þarna fyrst!
Nótur og slíkt var eitthvað alveg nýtt
fyrir okkur. Fyrstu þrjár æfingarnar
fóru bara í að samstilla hljóm, þannig
að þetta væri í þokkalegu jafnvægi.“
Og hvernig var svo tilfinningin á
fyrsta kvöldinu?
„Það var … mjög stressandi!
(hlær). Ég fann þó strax eftir fyrsta
lag að þetta var að ganga. Þannig að
þetta varð síðan ofsalega gaman.
Þetta var auðvitað alveg ný reynsla
fyrir okkur. Það veitti líka visst ör-
yggi þegar maður frétti að það hefði
selst upp á alla tónleikana. Á mynd-
diskinum eru aðrir tónleikarnir, en
það kvöld gekk allt upp.“
Endurnýjaður kraftur
En svo er aukadiskur þarna
með …
„Já, það eru upptökur frá fimmtán
ára afmælistónleikum sem haldnir
voru í Nasa í september. Tónleikarn-
ir tókust svo skemmtilega að við
ákváðum að skella þeim þarna með.
Við sátum svona í hring á sviðinu og
vorum að spjalla saman á milli laga.
Svona svipað og Storytellers á VH1.
Það sést á þessum tónleikum hvernig
menn eru í bandinu en það sést ekki
oft. Já, þetta var fínt … hráir og
skemmtilegir tónleikar.“
Þið eruð komnir með hörkuaðdá-
endaklúbb á bakvið ykkur …
„Já, þetta eru krakkar sem kalla
sig Gullna liðið (í höfuðið á safnplöt-
unni Gullna hliðið frá 1998.
Aðdáendasíða er á www.salin.is). Það
var skrýtið þegar maður frétti af
þessu. Maður hefur tekið eftir því að
ákveðið fólk hefur mætt mjög grimmt
á tónleika í gegnum tíðina. Þetta hef-
ur haldið lífi í sveitinni í öll þessi ár
því það hafa komið tímabil þegar Sál-
in hefur ekki þótt merkilegur pappír.
Þá sótti maður styrk í tónleikana því
það hefur alltaf verið vel mætt frá
fyrsta degi. Þegar safnplatan kom út
árið 1998 var eins og þjóðin hefði ver-
ið kristnuð upp á nýtt. Þegar við fór-
um síðan að spila árið eftir það var
alls staðar fullt. Það hleypti í okkur
krafti til að gera órafmögnuðu plöt-
una 12. ágúst ’99.“
Og hvað svo? Er þetta einhver
endapunktur?
„Já … ég held að ég geti sagt að
við séum í leiðinni í frí á næsta ári.
Aldrei þessu vant er ekkert fram-
undan hjá okkur. Yfirleitt erum við
mjög skipulagðir og erum búnir að
marka okkur einhverjar línur. En
þetta er orðið nóg í bili … ég held að
fólk átti sig ekki á því hvað er mikil
vinna á bak við þetta allt saman. Mað-
ur er búinn að vera vakinn og sofinn
yfir þessu í þrjú ár. Allt frá byrjun
þessarar aldar sem sagt (hlær). Nú
bíðum við bara eftir að hungrið komi
aftur.“
Sálin hans Jóns míns gefur út Vatnið ásamt Sinfóníuhljómsveit Íslands
Morgunblaðið/Kristinn
Þessi mynd er tekin á afmælistónleikum Sálarinnar í haust, en upptaka frá þeim fylgir aukalega með Vatninu
(mynddisknum). Þarna dúkka Stefán og Guðmundur upp sitthvorum megin við Stefán trymbil.
Allt eins og það á að vera
Vatnið með Sálinni og
Sinfó er nú komið út á
hljóm- og mynddiski.
Arnar Eggert Thor-
oddsen ræddi við Guð-
mund Jónsson um þetta
krefjandi verkefni Sál-
arliða sem verður það
síðasta … í bili.
Vatnið er komið út, bæði á
hljóm- og mynddiski. Platan er
tilnefnd til Íslensku tónlistar-
verðlaunanna.