Morgunblaðið - 18.01.2004, Síða 39

V
etur konungur staðfesti svo
um munaði í síðustu viku að
Ísland er enn við heimskauts-
baug. Fárviðri og fannfergi
lamaði samgöngur og setti daglegt líf
úr skorðum víða um land. Landsmenn
voru enn einu sinni minntir á ógnarvald
snævarins þegar snjóflóð tók mannslíf í
Ólafsfirði. Eignatjón bliknar í sam-
anburði við slíkan hörmungaratburð.
Það má segja að íbúar höfuðborgar-
svæðisins hafi sloppið við norð-
anáhlaupið, utan hvað nokkuð blés um
Kjalnesinga. Víst er að hefði veðrið,
sem geisaði um norðan- og vestanvert
landið lungann úr vikunni, lent á
Reykjavík og nágrenni hefði ástandið
orðið erfitt viðureignar.
Megnið af vöruflutningum innanlands
fer með vöruflutningabílum. Vöruflutn-
ingabílstjórar sögðu í samtölum við
Morgunblaðið að veðurofsinn sem skall
á Norðurlandi og Vestfjörðum í síðustu
viku hefði verið sá versti í mörg ár. Það
er langt liðið síðan fjallvegir tepptust
svo dögum skipti. Bílstjórar drógu fram
snjókeðjur og skóflur og dustuðu rykið
af snjóakstursleikninni. Þegar allt um
þraut og allt stóð fast leituðu bílstjórar
gistingar á næstu sveitabæjum.
Ragnar Axelsson, ljósmyndari
Morgunblaðsins, fór norður í land í leit
að vetrarmyndum. Veðrinu var aðeins
tekið að slota og hægt að brjótast á
stórum jeppa norður yfir heiðar. Lífið
hafði hægt um sig í náttúrunni utan
hvað hross hímdu með endann upp í
veðrið eða tóku spretti um fannbarða
móa. Oft þurfti að beita lagni til að
halda bílnum á veginum, þegar vind-
urinn vildi taka stjórnina í hálkunni.
Snjóruðningstækin höfðu nóg að gera
við að ryðja vegfarendum braut og
þegar nær dró mannabyggð var ljóst
að tilveran þessa vikuna snerist um
snjó. Það var mokstur, ófærð, þæfingur,
tafir, puð, ofankoma, hríð, meira puð,
hleypa úr, skafa rúður, moka frá, klofa
skafla, moka meira. Hvenær ætlar ’ann
að lægja?
í veðurham
Morgunblaðið/Rax
Kristófer Smári Gunnarsson og Markús Már Gunnarsson á Hvammstanga horfðu á veðrið. Niðri við sjó á Hvammstanga ólmaðist veðrið og skóf snjóinn út á haf.
Hrossin skammt frá Staðarskála í Hrútafirði höfðu nóg að éta, enda nægar heyrúllur í girðingunni.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. JANÚAR 2004 39