Morgunblaðið - 18.01.2004, Blaðsíða 48
MINNINGAR
48 SUNNUDAGUR 18. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Helgi Felix Ás-mundsson fædd-
ist að Neðri-Brekku í
Saurbæ í Dalasýslu
19. janúar 1915.
Hann lést á Landa-
kotsspítala 3. janúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar Helga voru Ás-
mundur Þórðarson, f.
í Snartatungu í
Strandasýslu 8. apríl
1880, d. 5. mars 1934
og Markrún Felix-
dóttir, f. að Klepps-
stöðum í Stranda-
sýslu 6. september
1885, d. 15. desember 1981. Helgi
var næstyngstur systkina sinna, hin
voru Einar , f. 1910, Svava, f. 1912
og Þorsteinn, f. 1917. Þau eru öll
látin.
Kona Helga var Guðlaug Sveins-
dóttir, f. á Öxnalæk í Ölfushreppi
Árn. 12. júní 1907, d. 12. nóvember
1970. Foreldrar hennar voru
Sveinn Hannesson, f. 11. júlí 1867 á
Skrautási í Hrunamannahreppi og
Sigríður Magnúsdóttir, f. á Lága-
ar Ásmundur Harðarson, f. 1965,
og Helena Björg Harðardóttir, f.
1967. 5) Viðar, f. á Neðri-Brekku í
Saurbæ, Dalasýslu 4. desember
1945, d. 1956. 6) Erla, f. á Neðri-
Brekku í Saurbæ í Dalasýslu 17.
júní 1948, maki Stefán Kristján
Stefánsson, f. 1945. Börn hennar
eru: Guðrún Anna Jóhannesdóttir,
f. 1966, Guðlaug Helga Jóhannes-
dóttir, f. 1968, Sigurður Guðmann
Jóhannesson, f. 1973, og Bjargey
Ósk Stefánsdóttir, f. 1985. 7) Björk,
f. á Neðri-Brekku í Saurbæ í Dala-
sýslu 10. mars 1950, maki Ívar
Magnússon, f. 1940. Börn hennar
eru: Viðar Helgason, f. 1968, Sig-
urður Helgi Helgason, f. 1971, og
Elvar Bjarki Helgason, f. 1973.
Langafabörn Helga eru 24 talsins.
Helgi ólst upp á Neðri-Brekku í
Dalasýslu og var vinnumaður á hin-
um ýmsu bæjum framan af og fór
ungur á vertíð á veturna með föður
sínum. Hann hóf fyrst búskap að
Ósi í Dalasýslu með Guðlaugu konu
sinni, árið 1943 fluttu þau að Neðri-
Brekku þar sem þau stunduðu bú-
skap. Þau fluttu síðan til Reykjavík-
ur vorið 1957 og bjuggu þar lengst
af á Grettisgötunni. Í Reykjavík
stundaði Helgi hin ýmsu störf á
meðan heilsa leyfði.
Útför Helga var gerð frá Foss-
vogskapellu í Reykjavík 13. janúar.
núpi í V-Barðastranda-
sýslu 27. júlí 1875, d.
11. október 1967.
Helgi og Guðlaug eiga
sjö börn, þau eru: 1)
Ásmundur Markús, f. í
Reykjavík 18. nóvem-
ber 1934. Börn hans
eru Flosi, f. 1958, Lauf-
ey Helga, f. 1962,
Fanney Birna, f. 1963,
Dagný Rós, f. 1971, og
Aníta Rut, f. 1973. 2)
Sigríður, f. á Kvenna-
Brekku í Dalasýslu 28.
maí 1936, d. 19. apríl
1989, maki Gunnar Jó-
hannes Guðbjörnsson, f. 1934, d. 25.
desember 2003. Börn þeirra eru
Guðlaug Ósk, f. 1963, og Gunnar
Jóhannes, f. 1969. 3) Nanna, f. í
Dalasýslu 20. maí 1937, d. 4. mars
1986, maki Guðlaugur Höskulds-
son, f. 1945. 4) Sveindís Helgadótt-
ir, f. á Staðarhóli í Saurbæjar-
hreppi í Dalasýslu 24. nóvember
1938, maki Albert Rúnar Ágústs-
son, f. 1938. Börn hennar eru Gunn-
ar Viðar Hafsteinsson, f. 1956, Rún-
Elsku besti afi, ég ber sorg í
hjarta en ég veit að örlög okkar allra
eru þau að kveðja þennan heim.
Sorg mín er ef til vill ekki síst vegna
þess að nú verður Grettó ekki til
staðar, þ.e. þú verður ekki þar. Allt-
af tókstu vel á móti mér og samtöl
okkar eru mér í fersku minni og ylja,
sögurnar af ströndunum þegar þú
varst barn, þegar þú varst í Viðey
með langafa Ásmundi, vertíðarsög-
urnar og ekki síst æskusögur af
börnum þínum og ekki síst henni
mömmu. Ég þakka þér mikið að
hafa miðlað sögu okkar til mín, ræt-
urnar skipta mig miklu máli og þú
gafst mér mikið þegar þú fræddir
mig.
Ég hugsa líka til ís-ferðanna, þeg-
ar ég var barn var það fastur liður
um helgar á laugardögum að ganga
niður Laugaveginn og inn í Austur-
stræti þar var ísbúð sem seldi bleik-
an ís, þú leiddir mig ætíð og stund-
um kom hún Laufey með okkur.
Gengið var í Hljómskálagarðinn og
aftur heim á Grettó. Grettisgatan,
sem ég hef ætíð kallað Grettó, hefur
verið samastaður allt mitt líf, ég bjó
ásamt foreldrum mínum, Gunnari
sem andaðist á jóladag síðastliðinn
og Siggu sem andaðist 19 apríl 1989,
á neðri hæðinni á Grettó meðan þau
stóðu í húsbyggingu á sínum tíma og
ég hafði það fyrir vana ef ég fór í
miðbæinn að koma við.
Þú gladdist með mér þegar ég
eignaðist börnin mín og þú gladdir
mig mikið með því.
Þú skilaðir til mín arfi sem er
ómetanlegur því þú skilaðir til mín
rótum sem skipta mig miklu máli,
þ.e. hver ég er og hvaðan ég er.
Sorg er tilfinning sem við flest
hræðumst og kvíðum, sorgin felur í
sér tilfinningu sem erfitt er að
stjórna og ekki er hægt að segja fyr-
ir verkum. Nú er það hlutverk okkar
sem eftir erum að standa vörð um
það sem þú stóðst fyrir og varðveita
meðal okkar. Ég stend við það sem
ég lofaði og sendi þér ljóðið sem var
þér svo hugleikið.
Það vex eitt blóm fyrir vestan,
og vornóttin mild og góð
kemur á ljósum klæðum
og kveður því vögguljóð.
Ég ann þessu eina blómi,
sem aldrei ég fékk að sjá.
Og þangað horfir minn hugur
í hljóðri og einmana þrá.
Og því geng ég fár og fölur
með framandi jörð við il.
Það vex eitt blóm fyrir vestan
og veit ekki, að ég er til.
(Steinn Steinarr.)
Ástarkveðja
Guðlaug Ósk Gunnarsdóttir.
Látinn er mikill drengskapar- og
heiðursmaður, Helgi Felix Ás-
mundsson, fyrrum bóndi og verka-
maður frá Neðri-Brekku í Saurbæ,
Dalasýslu. Ég vil með örfáum orðum
kveðja þennan góða og trausta vin
nú þegar komið er að leiðarlokum.
Kynni okkar Helga hafa varað lengi
og þótti mér sérlega vænt um að
eiga Helga að vini.
Er Helgi lést átti hann nokkra
daga í 89 ára afmælið sitt og er ég
talaði við hann rétt fyrir jól var eng-
an bilbug á honum að finna. Sagðist
vera farinn að bíða eftir betra tíðarf-
ari svo hann gæti verið meira útivið.
Kynni mín og Helga hófust er ég
opnaði fyrirtækið mitt Barnabrek.
Hann var fyrsti starfsmaður minn
og kom eins og himnasending því að
mig vantaði svo sannarlega hjálp.
Þessi eldri maður, þá orðinn löggilt-
ur eftirlaunaþegi, gekk í öll verk,
hvort sem það var pössun á Jóni syni
mínum eða afgreiðsla og pökkun á
vörum. Helgi, þessi gamli verkamað-
ur og bóndi, var ekki verkkvíðinn
maður. Hann hafði misst konu sína
frá ungum börnum og þurfti því
bæði að sinna vinnunni og sjá um
uppeldi barna sinna og það gerði
hann svikalaust.
Helgi vann hjá mér í tíu ár eða á
meðan ég rak mitt eigið fyrirtæki.
Og aldrei fór neitt annað en gott á
milli okkar. Helgi var stjórnsamur
og réð því sem hann vildi ráða, en
betri starfsmann hefði ég ekki getað
fengið. Samstarf okkar Helga var
gott og skilur eftir sig minningu um
góðan dreng þar sem prúðmennska,
glaðværð og traust gnæfði hæst.
Börnum og afkomendum Helga
sendi ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Takk fyrir allt
Kristín Þorsteinsdóttir.
HELGI FELIX
ÁSMUNDSSON
Mig langar að skrifa nokkur orð
um tengdamóður mína. Þó að ég og
sonur hennar búum ekki lengur sam-
an var ég samt alltaf tengdadóttir
hennar, enda var alltaf mjög kært á
milli okkar.
Ég hef aldrei fyrr kynnst mann-
eskju sem helgaði líf sitt jafn mikið
börnum sínum og barnabörnum, það
var ekkert sem hún vildi ekki gera
fyrir okkur. Barnabörnin sóttust í að
fá að vera hjá henni um helgar og
voru þau alltaf velkomin.
Ég heimsótti hana á spítalann
tveim dögum áður en hún dó og var
hún svo hamingjusöm hvað aðgerðin
hefði heppnast vel og hún átti að
koma heim daginn eftir. Hún talaði
um að nú sætum við uppi með hana
þar til hún yrði níræð.
Það var mikil sorg og söknuður
sem einkenndu jólin hjá okkur en það
er mikill missir fyrir börnin mín að
sjá á eftir afa sínum fyrir tveim mán-
uðum og núna ömmu. En við eigum
fallegar og góðar minningar um ynd-
islega ömmu.
Elsku Fanný, ég skal hugsa vel um
strákana þína. Takk fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur.
Guð geymi þig.
Þín tengdadóttir,
Sigríður.
Elsku amma, ein tilfinning er áber-
andi sterk núna en það er söknuður.
Við erum afar þakklát fyrir þann
tíma sem við fengum með þér. Við vit-
um að það er vel tekið á móti þér
handan þessarar veraldar og að þér
líður vel núna. Við kveðjum þig með
orði og bæn og vitum að þú vakir yfir
okkur öllum um ókomna tíma.
Þær eru ófáar stundirnar sem við
eyddum hjá þér, sitjandi fram eftir
kvöldi að spjalla um lífið og tilveruna,
og ófáar gistinætur sem við fengum
að vera á þínu heimili. Alltaf vildir þú
okkur vel, hvattir okkur áfram í námi
með því að bjóða okkur aðstöðu og
frið frá amstri, til að læra, og orð þín,
heimili og hvatning var okkur mikil
hjálp í því námi sem við lögðum fyrir
okkur. Alltaf vorum við meira en vel-
komin hjá þér, elsku amma okkar, og
FANNÝ
RAGNARSDÓTTIR
✝ Fanný Ragnars-dóttir fæddist á
Hellissandi 15. jan-
úar 1933. Hún lést á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi 20.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Hólmfríður
Ásbjörnsdóttir og
Ragnar Konráðsson.
Fanný á sex systkini.
Fanný á tvö börn:
1) Hallfríði Alfreðs-
dóttur, maki Jón Þór
Sigurðsson. Börn
þeirra eru: a) Sigurð-
ur Arnar, unnusta Sigurbjörg,
dóttir þeirra Sara Dögg, b) Ester
Ósk og c) Fanný Dögg. 2) Kristjón
Kristjónsson. Með Sigríði Hall-
björnsdóttur á hann Kristjón Sig-
urð og Adam Eið.
Útför Fannýjar fór fram í kyrr-
þey, að ósk hinnar látnu.
sama hvað við afrekuð-
um, alltaf varstu jafn-
stolt af okkur systkin-
unum. Á ísskápnum hjá
þér er enn myndin af
Ester á karatemóti fyr-
ir mörgum árum síðan,
blaðaúrklippa af
Arnari, og allt föndur
sem Fanný hefur gert í
gegnum tíðina var í
þinni vörslu. Það lýsir
þér vel, elsku amma,
stolt af öllum þínum
barnabörnum og sást
alltaf hið jákvæða í okk-
ur. Eiginlega man ekk-
ert okkar eftir neinu skipti þar sem
þú reiddist, hvorki okkur né öðrum.
Rétt fyrir jólin 2002 hlotnaðist Arnari
og Sigurbjörgu sú hamingja að eign-
ast litla dóttur, Söru Dögg. Ekki var
gleði þín neitt minna en gleði hinna
nýbökuðu foreldra. Þú fékkst að
njóta þess að hafa litlu langömmus-
telpuna hjá þér af og til og við erum
mjög þakklát fyrir að þú fékkst að
fylgjast með Söru Dögg fyrsta æviár-
ið hennar. Mikið ofsalega varstu allt-
af sæl með það. Talaðir um það við
mömmu í símann næstu dagana eftir.
Sérstaklega er okkur minnisstætt
þegar þú fékkst að fara með henni og
horfa á í ungbarnasundi. Brosið og
hamingja verður okkur lengi í minn-
ingum höfð þegar þú sást litla krílið
svamla um í lauginni. Það eru þessi
litlu atvik sem eiga eftir að hjálpa
okkur í minningu það sem eftir lifir
okkar lífs, því ekki þurfum við annað
en að hugsa um slíka hluti til að brosa
og minnast þín.
Þrátt fyrir veikindi þín undir það
síðasta léstu aldrei á þér bug finna,
stóðst eins og hetja og lést okkur allt-
af skipta máli. Við kveðjum þig nú
með söknuði, elsku amma, guð geymi
þig.
Arnar, Ester, Fanný,
Sigurbjörg og Sara Dögg.
Elsku amma, ég man allar þær
helgar sem ég, Kristjón og Fanný
vorum hjá þér í Breiðholtinu. Og
jólin sem þú áttir með okkur, þetta
voru yndislegar stundir. Þegar ég
frétti að þú værir farin var eins og
slitið væri úr mér hjartað.
Elsku amma mín, ég mun minn-
ast allra þessara stunda sem við
áttum saman.
Hvíldu í friði, amma mín, við
hittumst aftur í betri heimi.
Þinn
Adam Eiður.
Elsku amma mín, ég sakna þín
mikið. Ég vildi að þú værir ennþá
hjá okkur.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þinn
Kristjón.
HINSTA KVEÐJA
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, sími 565 5892
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Sími 551 3485 • Fax 551 3645
Áratuga reynsla í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 896 8284
Eyþór Eðvarðsson
útfararstjóri
Sími 892 5057
Vaktsími allan sólarhringinn
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi.