Morgunblaðið - 18.01.2004, Síða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. JANÚAR 2004 49
✝ Guðný GunnþóraGuðmundsdóttir
fæddist í Vestmanna-
eyjum 16. september
1923. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Garðvangi laugar-
daginn 3. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Magnea
Gísladóttir, f. 7. júní
1893, d. 10. febrúar
1975, og Guðmundur
Gunnarsson segla-
saumari, f. 21 októ-
ber 1884, d. 17. októ-
ber 1965. Systkini
Guðnýjar voru sex og er Sigríður
Guðmundsdóttir Miolla, búsett í
Bandaríkjunum, ein á lífi.
Guðný ólst upp í Vestmanna-
eyjum til 18 ára aldurs en fluttist
þá til Reykjavíkur. Þar kynntist
hún Sigurhans S. Sigurhanssyni
skipstjóra, f. 3. desember 1920, d.
19. maí 1993 og gengu þau í
hjónaband 6. júní
1942. Þau stofnuðu
heimili í Reykjavík
að Laugavegi 93 en
1951 fluttust þau til
Keflavíkur og
bjuggu þar æ síðan.
Þau eignuðust 6
börn sem eru:
Hrafn, f. 13.10. 1942,
Magni Sverrir, f.
16.10. 1943, Signý
Hrönn, f. 21.6. 1947,
Anna Dóra, f. 30.7.
1954, Guðný Gunn-
þóra, f. 10.3. 1956,
og Sigríður Birna, f.
23.5. 1958. Barnabörnin eru
þrettán og barnabarnabörnin
fjórtán.
Guðný var heimavinnandi hús-
móðir en starfaði um tíma við
verzlunarstörf í Álnabæ í Kefla-
vík.
Útför Guðnýjar fór fram í kyrr-
þey, að ósk hinnar látnu.
Elsku amma, kallið er komið og
ég efast ekki um að þú ert hvíldinni
fegin. En fyrir okkur hin sem eftir
standa erum við aldrei tilbúin að
kveðja.
Það eru margar fallegar minning-
ar sem ég á um þig og afa sem mun
ávallt eiga stað í hjarta mínu.
Sem barn kom ég oft til Keflavík-
ur. Þegar foreldrar mínir skruppu
til útlanda, dvaldi ég oft hjá ykkur á
meðan. Svo um helgar var ég oft
send til Kefló með rútunni, stundum
ein, og einnig með systur minni. Það
var alltaf gaman og viss stemning
að koma til ykkar. Afi kom yfirleitt
einn á rútustöðina að sækja mig, og
á meðan hitaðir þú kakó og kringlur
svo allt væri tilbúið þegar ég kæmi
inn um dyrnar, og þar stóðst þú með
bros á vör og faðmaðir mig. Þú
varst mikil húsmóðir, amma mín, og
góð amma.
Svo mörgum árum síðar, eftir að
ég var orðin fullorðin og komin með
fjölskyldu komu þið afi svo oft í
heimsókn til mín.
Eftir að afi dó snerist það við, þá
varst það þú sem tókst rútuna til
mín, og ég sótti þig á BSÍ. Þá var
rúntað aðeins um bæinn, síðan var
ferðinni heitið heim til mín út á Sel-
tjarnarnes. Þar sem við eyddum
deginum saman. Þar sátum við í eld-
húsinu og spjölluðum mikið saman
og hlógum. Það var hægt að segja
þér allt og treysta þér fyrir öllu.
Amma var pottþétt.
Síðustu árin hefur þú dvalið á
Garðvangi og ég hef búið erlendis
ásamt manni mínum og tveim börn-
um síðustu 6 árin, svo við höfum
ekki hist eins oft og við gerðum. Ég
hugsaði mikið til þín og kom alltaf
til þín þegar ég kom til Íslands í
heimsókn. Og núna síðast sá ég þig
nokkrum dögum áður enn þú
kvaddir, og hvíslaði ég mörgu að þér
sem við munum geyma saman.
Ég kveð nú stórglæsilega konu og
yndislega ömmu.
Hvíl þú í friði.
Kveðja
Ólöf Hrafnsdóttir.
Nú þegar þú ert farin, elsku
amma mín, rifjast upp fyrir mér svo
margar góðar stundirnar sem við
áttum saman. Minningarnar eru svo
óskaplega margar og góðar. Ég
man þau fjölmörgu skipti þegar ég
og Magnea systir gistum hjá ykkur
afa á Faxabrautinni. Við systurnar
gátum alltaf gleymt okkur uppi í
„ævintýra“ risinu, sem hafði að
geyma svo margt skrítið og
skemmtilegt dót. Svo marga dular-
fulla króka og kima. Þá var morg-
unmaturinn þinn eitthvað sem við
biðum alltaf eftir. Hann var alltaf al-
veg himneskur.
Þú varst alltaf svo hress og fljót
að svara fyrir þig. Alltaf með hnytt-
ið svar við öllu til taks og snerir út
úr í gríni við hvert tækifæri. Í dag
lít ég svo á að einmitt þennan létt-
leika og jákvæða hugarfar hafi ég
ekki síst lært af þér.
Nú þegar senn líður að fæðingu
fyrsta barns míns hugsa ég til þín
amma mín. Um leið og ég er hrygg
yfir því að börnin mín munu ekki
njóta samvista við þig í þessu lífi, þá
er ég glöð því að geta miðlað til
þeirra allri lífsgleðinni sem mér
finnst ég hafa tekið í arf frá þér.
Það er svo gott og fallegt að
hugsa til þess að þú og afi séu nú
loksins aftur saman. Í minningunni
voruð þið alltaf sem eitt og eruð þá
nú á ný. Þín
Bryndís.
GUÐNÝ G.
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Birgir V. Schiöth,fyrrv. kennari og
myndlistarmaður,
fæddist á Siglufirði 30.
september 1931. Hann
lést á líknardeild HSS
í Keflavík þriðjudag-
inn 30. desember síð-
astliðinn. Birgir var
sonur hjónanna Aage
R. Schiöth, lyfjafræð-
ings og lyfsala, f. á Ak-
ureyri 27.6. 1902, d.
10.12. 1969, og Guð-
rúnar E. J. Julsö Schi-
öth húsfreyju, f. í Kaupmannahöfn
14.5. 1903, d. 6.7. 1938.
Birgir kvæntist árið 1952
Magdalenu Björk Jóhannesdóttur
húsmóður, f. á Siglufirði 6.5. 1934,
og eignaðist með henni tvær dæt-
ur, þær eru: 1) Guðrún Schiöth,
fangavörður í Reykjavík, börn
Guðrúnar eru: a) Birgir Örn
Tryggvason tónlistarmaður, sam-
býliskona Birgis er Vigdís Jó-
hannsdóttir markaðsfltr., fyrir átti
Birgir börnin Magdalenu Björk og
Brynjar Karl, b) Ómar Aage
Tryggvason, nemi í Tækniskólan-
um, og c) Ellen Alma Tryggvadótt-
ir, deildarstjóri í Húsasmiðjunni. 2)
Inger M. Schiöth, bókari í Vík í
Mýrdal, maki Sveinn Þórðarson
brúarsmiður, börn þeirra eru
Magdalena Katrín og Breki Þór.
Birgir og Magdalena skildu árið
1973.
Eftirlifandi eiginkona Birgis er
Ingrid Lovísa Schiöth Brandt, bú-
sett í Keflavík.
Birgir fór ungur í
Menntaskólann á Ak-
ureyri. Þaðan lá leið-
in í Iðnskólann á
Siglufirði og lauk
hann prófi þaðan í
málaraiðn. Birgir fór
á samning hjá Her-
bert Sigfússyni, mál-
arameistara á Siglu-
firði, og öðlaðist
meistararéttindi.
Hann hóf nám í
Myndlista- og hand-
íðaskólanum í
Reykjavík og lauk þaðan prófi með
handavinnu- og teikniréttindi.
Þegar Birgir bjó á Siglufirði
kenndi hann teikningu og smíði við
Gagnfræðaskólann á Siglufirði.
Birgir var félagi í karlakórnum
Vísi á Siglufirði.
Birgir fluttist með fjölskyldu
sína frá Siglufirði árið 1973.
Hann lagði fyrir sig húsa- og
bílamálun en aðalstarf hans var
teikni- og handavinnukennsla við
Flataskóla í Garðabæ til fjölda ára
eða allt þar til hann lét af störfum
fyrir aldurs sakir.
Hann sótti fjöldann allan af
myndlistarnámskeiðum m.a. hjá
Hring Jóhannessyni.
Birgir hefur haldið margar
myndlistarsýningar og liggja eftir
hann hundruð vatnslita-, pastel- og
olíumynda og blýantsteikninga.
Fyrirmyndirnar sótti hann jafnt í
náttúru sem og mannlíf.
Útför Birgis fór fram í kyrrþey,
að ósk hins látna.
Elsku pabbi.
Mig langar að taka upp þráðinn
þar sem við hættum síðast.
Þú vissir betur. Þú varst kominn í
„frí“ frá sjúkrahúsinu og varst alsæll
að komast heim. Við vildum fá ykkur
í Víkina yfir hátíðirnar eins og búið
var að ákveða en þú vissir betur.
Þú sagðir við okkur að það kæmi í
ljós hvort einhvern hlekkinn eða
hjólið vantaði og ég skildi ekki orð af
þessu. Sveinn hins vegar skildi þig.
Þið einhvern veginn skilduð alltaf
hvor annan. Ég man að ég hugsaði:
„Æ, svona karlakjaftæði.“
En Sveinn útskýrði þetta svo fyrir
mér og þá náði ég samhenginu, þetta
liggur allt í höndum Almættisins.
Við vorum öll búin að hlakka svo
til að þú loksins kæmir og sæir nýja
heimilið okkar. Þig langaði svo að
koma austur.
Enda er ég mikið fegin í dag að við
tókum myndir af öllu og sýndum
þér.
Í hvert sinn er búið var að ákveða
ferð í Víkina hömluðu veikindin þín
ferðinni.
Kvöldið sem þér versnaði til muna
og hringt var í mig af sjúkrahúsinu
vissi ég að þú værir að fara. Ég fór
ekki einu sinni að sofa heldur beið ég
eftir að hringt yrði í mig um nóttina.
Þegar síminn svo hringdi var ég
pollróleg yfir öllu. Tók saman föt til
skiptanna. Kaffi á brúsa og keyrði til
Keflavíkur.
Þú varst sofandi þegar ég kom og
Inga grátandi yfir þér.
Ég herti mig upp og sagði henni
að nú væri kominn tími til að rifja
eitthvað skemmtilegt upp úr minn-
ingaflórunni.
Inga rifjaði upp hverja skemmti-
lega minninguna af annarri og við
tístum úr hlátri þarna um miðja nótt.
Ég sá þig fyrir mér ýta á rassinn á
henni til að koma henni upp á ein-
hvern klettinn eða steininn á mörg-
um af ykkar göngutúrum. Ég fór að
hugsa um síðustu mánuði. Ég bara
vildi óska að samskipti okkar í gegn-
um tíðina hefðu verið eins og síðustu
mánuðir. Við sátum hlið við hlið og
þú straukst á mér kollinn eða bakið.
Tókst utan um mig og sagðir það
gott að vera umkringdur fólki sem
þætti vænt um þig og þér þætti vænt
um. Mörg samtölin áttu sér stað og
við urðum nánari. Þú ætlaðir að
kenna mér að oðra þegar þú yrðir
betri til heilsunnar. Við ætluðum að
fara að veiða í vor og svona mætti
lengi telja. Ég er svo þakklát fyrir
síðustu mánuði og ég er svo þakklát
fyrir hvað hið eiginlega „stríð“ tók
stuttan tíma. Bænin virkar.
Þú hafðir sko ekki skap til að
liggja langdvölum fárveikur og vita
hvorki í þennan heim né annan.
Við vorum ekki alltaf sammála og
tókumst oft á. Oft illa.
En ég sit uppi með hugsunina „af
hverju gat þetta ekki alltaf verið
svona gott eins og síðustu mánuði“?
Magdalena yngri saknar afa „Dana“
en hefur eignast afa „engil“.
Hún erfir frá þér listamannshæfi-
leikana og er snögg að teikna eins og
þú.
Veit upp á hár hvað hún ætlar að
gera.
Breki Þór er frekar „fúll“ yfir að
þú sért fluttur til Guðs. Þú átt nefni-
lega að vera heima hjá þér svo að
hann geti heimsótt þig.
En þau eiga myndirnar eftir þig
og tala við þig í gegnum þær.
Ég sagði Breka að afi engill kæmi
með hinum englunum þegar hann
lokaði augunum á kvöldin svo nú
liggur hann á kvöldin og pírir augun,
í von um að hann sjái bara „smá“.
Láttu þér líða vel pabbi minn. Þú
ert loks umvafinn elsku mömmu
þinni sem þú misstir svo ungur svo
og öllum ættingjum okkar.
Þú getur líka þráttað við ömmu
Kötu um rollurnar eins og þið voruð
vön.
Knús og kossar elsku pabbi.
Inger.
BIRGIR
SCHIÖTH
✝ Sveinn Pálsson fæddist íSkammadal í Mýrdal 21. júní
1912. Hann lést á Landspítalan-
um í Fossvogi 12. nóvember síð-
astliðinn. Foreldrar Sveins voru
Bergþóra Sveinsdóttir húsfreyja,
f. 1879, d. 1959, og Páll Sigurðs-
son bóndi í Skammadal, f. 1872,
d. 1954. Sveinn átti tvær systur,
Sigurbjörgu Pálsdóttur, f. 6. júlí
1907, d. 23. ágúst 1989, maki Ár-
sæll Sigurðsson, og Gyðríði Páls-
dóttur, f. 7. desember 1918, d. 6.
júlí 1989, maki Páll Marteinsson.
Sveinn lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík og
dvaldi um skamma hríð við nám
í Svíþjóð. Lengst af starfaði
hann hjá Fræðslumyndasafni
ríkisins.
Sveinn var ókvæntur og barn-
laus.
Útför Sveins var gerð í kyrr-
þey.
Páll Sigurðsson og Bergþóra
Sveinsdóttir hófu búskap í
Skammadal í Mýrdal árið 1904. Páll
var sonur Sigurðar Sigurðssonar
bónda og snikkara á Breiðabólsstað
á Síðu og konu hans, Gyðríðar
Ólafsdóttur frá Steinsmýri. Sigurð-
ur snikkari, mikill ættfaðir, var
dóttursonur snillingsins Ólafs Þór-
arinssonar frá Seglbúðum sem dó
inni í Eintúnahálsi á Síðu árið 1840.
Um hann og niðja hans sem skilið
hafa eftir sig mörg hagleiksverk í
tréskurði, málmsmíði og kirkju-
smíði hefi ég nú bók í smíðum. Eitt
margra og merkra systkina Páls í
Skammadal var höfðingshúsfreyjan
Elín kona Lárusar Helgasonar
bónda og alþingismanns á Kirkju-
bæjarklaustri.
Bergþóra í Skammadal var dóttir
hins nafnfræga skipasmiðs Mýr-
dælinga, Sveins Einarssonar á Gilj-
um og konu hans, Bjargar Filipp-
usdóttur frá Hvoli í Fljótshverfi.
Þau Skammadalshjón voru öndveg-
isfólk eins og gamla fólkið sagði.
Heimili þeirra var orðlagt fyrir
þrifnað, reglusemi og vönduð
vinnubrögð. Páll þótti í fremstu röð
bænda í Mýrdal og var kjörinn til
margra trúnaðarstarfa. Efnahagur
var góður á þeirra tíma mælikvarða
og gestabeini sem best varð á kosið,
en heimilið í gestagötu og gest-
kvæmt. Skarð þótti fyrir skildi er
þau hjón fluttu suður til Reykjavík-
ur 1945. Börn þeirra voru fjögur.
Eitt þeirra, Fanney, dó ársgamalt
en hin voru: Sigurbjörg (f. 1907),
Sveinn (f. 1912) og Gyðríður (f.
1918).
Bæjarstæðið í Skammadal er eitt
hið fegursta er hugsast getur, þau
eru raunar mörg fögur í Mýrdal.
Það er í skjóli af fagurgróinni hlíð,
Geitafjall er á vestri dalsvæng,
Reynisfjall á þeim eystri og djásnið
Dyrhólaey í miðju dalsmynni. Feg-
urð æskudalsins geymdu systkinin
frá Skammadal ætíð í minni og báru
jafnan mikla rækt til heimahaga.
Systurnar Sigurbjörg og Gyðríð-
ur urðu báðar mikilhæfar húsfreyj-
ur í Reykjavík og Kópavogi. Sig-
urbjörg giftist Ársæli Sigurðssyni
kennara og síðar skólastjóra við
Austurbæjarskólann, Gyðríður,
sem ætíð var nefnd Gyða af vinum
sínum, giftist Páli Marteinssyni
verkstjóra, afbragðsmanni, dönsk-
um að ætt. Báðar eru þær horfnar
sýnum, Sigurbjörg og Gyða dóu á
sama ári, 1989. Ársæll skólastjóri
dó 1970 og lét eftir sig stórt og
verðmætt bókasafn á fögru heimili
þeirra hjóna. Þau voru barnlaus.
Sigurbjörg gerði erfðaskrá 1988 og
gaf þá fjármuni til stofnunar menn-
ingarsjóðs sem ber heitið: Minning-
arsjóður Ársæls Sigurðssonar og
Sigurbjargar Pálsdóttur. Hlutverk
hans í framtíð er að styrkja fræði-
mann til rannsókna á ættum Skaft-
fellinga og byggðasögu Vestur-
Skaftafellssýslu og er hið síðara
stórum þýðingarmeira því í
byggðasögu héraðsins er fjöld
ókannaðra fræða í skjalasöfnum og
þeim mannaminjum sem jörðin
geymir.
Bókasafn þeirra hjóna, Ársæls og
Sigurbjargar, fór allt að Skógum. Í
því er margt merkra bóka í þjóð-
fræði, eigi síst mannfræði. Nú mjög
dýrmætt í því safnstarfi og fræða-
starfi sem fram fer í Skógum.
Sveinn Pálsson var sem fyrr seg-
ir fæddur í Skammadal 1912. Hann
varð fyrir slysi á unga aldri, meidd-
ist á fæti og berklar settust að í
meiðsli. Minjar þess bar hann síðan
alla ævi, steig aldrei heilum fæti á
jörð. Hann var prýðilega gefinn að
upplagi, varð stúdent og fór síðan
til náms í Svíþjóð en dvaldi þar
stutt. Ævistarf hans var unnið í
Fræðslumyndasafni ríkisins. Alúð
og skyldurækni einkenndu öll störf
hans. Einfari var hann, giftist ekki
og hélt heimili sitt í Blönduhlíð 7, í
sama húsi og Sigurbjörg og Ársæll.
Ég átti því láni að fagna að starfa
með Sveini og systursyni hans, Páli
Ævari Pálssyni tannlækni, í stjórn
Minningarsjóðs Ársæls og Sigur-
bjargar, en Sveinn var formaður
sjóðsstjórnar. Sveinn hafði þar hina
bestu yfirsýn í öllu sem að fjársýslu
laut, ráðhollur og tillögugóður.
Hann var einstaklega notalegur
maður í allri viðræðu og ég minnist
hans með virðingu og þökk. Í engu
bar hann blæ þess að vera kominn
hátt á níræðisaldur í þessum sam-
skiptum. Hann lét lítið yfir sér en
persónan öll var mér vitni fjöl-
þættrar þekkingar og í huga sínum
bar hann mikinn fróðleik frá fyrri
tíð. Hann dó 12. nóvember þessa
árs 91 árs að aldri og var kvaddur
hinstu kveðju af vinahópi í Reyn-
iskirkju hinn 22. sama mánaðar.
Þar hvílir hann í æskudalnum fagra
við hlið föður og móður. Vel var á
móti honum tekið, lognkyrrt hafið
og landið allt laugað af skammdeg-
issól.
Ég sendi Páli Marteinssyni og
börnum hans, Bergþóru Karen,
Stefáni Þór og Páli Ævari, þakkir
og samúðarkveðjur frá Skógum.
Þórður Tómasson.
SVEINN
PÁLSSON
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar