Pressan - 05.03.1992, Blaðsíða 20
20
FIMMTUDAGUR PKESSAN 5. MARS 1992
i
M E N N
Matthías Bjarnason
Afhverju lœtur
fólk ekki hann
Matthías í friði?
Hvers vegna í andskotanum
vilja allir allt í einu fara að
skjpta sér af Matthíasi Bjama-
syni?
Fyrst var Þorvaldur Garðar
Kristjánsson eitthvað að ybba
sig. Þorvaldur Garðar hélt að
Matthías mundi hætta á þingi af
ÞaÖ er kominn
tími til aö fólk
velti fyrir sér
hvernig hér vœri
ástatt efenginn
vœri Matthíasinn
Bjarnason. Hver
ætti aÖ lána út úr
Byggðastofnun og
hver œtti að
greiöa atkvœöin
fyrir hann Árna?
því að hann ætlaði sjálfur að
hætta. f raun er það óskiljanlegt
hvað Þorvaldur var að meina eða
hvað hann (eða yfirleitt nokkur
maðurjer að skipta sér af því
hvort Matthías situr á þingi eða
ekki. Ef Matthías vill hætta þá
hættir hann. Ef hann vill sitja
áffam þá situr hann sem fastast.
Og spyr engan að því.
Síðan var Davíð Oddsson
með einhvem derring út af því
hverjum Matthías lánaði úr
Byggðastofnun og hveijum
ekki. Fram að þeim tíma hafði
enginn gert athugasemdir við
lánveitingar Matta.
Þeir einu sem skiptu sér af
þeim vom lántakendumir. Og
þeir vom ánægðir með þær. Það
er því skiljanlegt að það hafi sig-
ið í Matthíasi þegar Davíð fór að
kvabba. Það er nú sök sér að
menn láti sig hafa það að taka að
sér að deila út fjármunum
Byggðastofnunar þótt þeir þurfi
ekki að hafa einhvem tuðandi
strák á bakinu við það.
Nú síðast var eitthvert fólk að
gera athugasemdir við að Matt-
hías greiddi atkvæði fyrir Ama
Johnsen. Hvað er eiginlega að
fólki? Vill það frekar að Ámi
greiði atkvæðin sjálfur? Það veit
ekki hvað það er að kalla yfir sig.
Það er því ekkeit eðlilegra en
Matthías hafi orðið hissa. Hann
hefur setið niðri á þingi og reynt
að tryggja að þar fæm hluúmir
fram eins og þeir eiga að gera.
Hann hefur aldrei beðið neinn
um neina viðurkenningu þess
vegna. Það er hins vegar skiljan-
legt að honum renni í skap þegar
fólk hreytir í hann ónotum.
Það er kominn tími úl að fólk
velti fyrir sér hvemig hér væri
ástatt ef enginn væri Matthíasinn
Bjamason. Hver ætú að lána út
úr Byggðastofnun og hver ætti
að greiða atkvæðin fyrir hann
Áma? Þegar fólk hefur lagt þetta
niður fyrir sér mun það án efa
átta sig og koma fram við Matt-
hías af þeim virðuleik sem hann
á skilinn.
Og þegar fólk hefur séð að sér
mun Matthías geta stjómað land-
inu sem fyrr, án afskipta annarra.
Til þess er hann.
P ÁS
Páll Þorgeirsson
SEOST SEMJA UM ERLBN
r
LANTIL
ASIACO
Nú er unnið að því að selja
fyrirtækið Asiaco, sem hefur átt í
nokkmm rekstrarerfiðleikum
undanfarið. Væntanlegur kaup-
andi er Páll Þorgeirsson, fyrr-
verandi starfsmaður Asiaco, en
hann hefur meðal annars rekið
fyrirtækið Strandavör í Skútu-
vogi. Hefur öllum starfsmönn-
um verið sagt upp, en áður hafði
reyndar mörgum af reyndustu
starfsmönnunum verið sagt upp.
Að sögn Páls er hann nú að
fara yfir rekstur fyrirtækisins til
að meta kaupverðið. Hann sagð-
ist standa einn að kaupunum en
treysta á erlent lánsfjármagn.
„Ég hef undanfarið verið að afla
mér viðskiptasambanda erlendis
og vonast til að fá lánsfjármagn
þar,“ sagði Páll í samtali við
PRESSUNA þegar hann var
spurður um fjármögnun kaup-
anna.
Ekki er langt síðan mágamir
Gunnar Óskarsson, fyrrverandi
forstjóri Fjárfestingarfélags Is-
lands, og Eyjólfur Brynjólfsson
hjá Jöfri keyptu Asiaco. Fyrir-
tækið hafði þá verið rekið sem
fjölskyldufyrirtæki frá upphafi
af Kjartani Jóhannssyni og syni
hans.
Fyrirtækið
hefur fyrst og
fremst verið
með ýmsar
rekstrarvörur
fyrir sjávarút-
veginn auk
þess að selja
fiskafurðir út.
Fljótlega
eftir að
Gunnar og
Eyjólfur tóku
við rekstri
komu upp
reksúarerfið-
leikar sem
fóm saman
við erfiða
stöðu sjávar-
útvegsins að
sögn Gunn- páll Þorgeirsson
ars. PRESS-
AN hefur heimildir fyrir því að
þá hafi orðið ágreiningur um
söluverð fyrirtækisins, en þeir
Gunnar og Eyjólfur hafi talið sig
hafa borgað of mikið fyrir það.
Varð dráttur á greiðslum til
feðganna vegna þess í haust.
Einnig hefur því verið haldið
stefnir að því að kaupa Asiaco fyrir erlent lánsfé.
fiam að Páll hafi á sínum tíma
æúað að hafa milligöngu um
fjármögnun á kaupunum en
hann þvertók fyrir það — sagð-
ist fyrst núna vera að koma inn í
fyrirtækið, þó að á föstudaginn
síðasta væri hann kosinn stjóm-
arformaður fyrirtækisins. Urn
leið hætti Gunnar öllum afskipt-
um af fyrirtækinu, sem hann
hafði veitt forstöðu. Eyjólfur er
hins vegar áfram í stjóm, en
hann er nú hættur hjá Jöfri. Það
vekur athygli að þetta gerist án
þess að Páll hafi skrifað undir
nokkra samninga um kaupin.
ADKAUPA
Finnbogi Jónsson málari:
KÆRIR FRAMKVÆMDASTJÚRA HJÁ
RÍKISSPÍTULUM FYRIR MEIDYRDI
Finnbogi Jónsson málari hef-
ur ákveðið að höfða meiðyrða-
mál gegn Ingólfi Þórissyni og
Ríkisspítulum vegna bréfs Ing-
ólfs til Málarafélags Reykjavík-
ur, þar sem hann svaraði fyrir-
spum félagsins um ástæður fyrir
uppsögn Finnboga. I biéfi Ing-
ólfs kemur fram að Finnbogi
hafi verið ráðinn árið 1989 sem
verkstjóri málara, en
honum hafi farist
verkstjómin illa úr
hendi og ekki haft tök
á verkefni sínu.
Finnbogi segir hins
vegar, og ber fyrir sig
ráðningarsamning, að
hann hafi aldrei verið
ráðinn sem verkstjóri
og því sé um æm-
meiðandi ósannindi
að ræða. Finnbogi
krefst þess að um-
mælin verði dæmd
ómerk, Ingólfur sæti
refsingu og honum
sjálfúm verði dæmdar
miskabætur.
Eins og ffam kom í PRESS-
UNNI 13.febrúar sl. hefur Finn-
bogi borið tvo yfirmenn Land-
spítalans þungum sökum.
Hann heldur því fram að þeir
Egill T. Jóhannsson, umsjónar-
maður spítalans, og Þor\>aldur
Thoroddsen, tæknifræðingur á
spítalanum, hafi láúð starfsmenn
spítalans, aðallega þó iðnaðar-
menn, vinna fyrir sig persónu-
lega á vinnutíma spítalans og á
kostnað hans.
BER FYRIR SIG RÁÐN-
INGARSAMNING OG
AUÐKENNISKORT
Finnbogi hefur í bréfaskrift-
unt vegna þessa máls tilgreint
fjölda viúia, ásökunum sínum til
stuðnings. Þeir Egill og Þorvald-
ur eiga samkvæmt þessu að hafa
tekið efni frá spítalanum og látið
vinna við persónulegar eigur
sínar á verkstæði spítalans. Þess-
um ásökunum hefúr verið vísað
til Rannsóknarlögreglu ríkisins,
þar sem rannsókn fer enn fram.
Finnboga var sagt upp á síðasta
ári, án þess að ástæður væru úl-
teknar í uppsagnarbréfinu. Eftir
málaleitan Málarafélags Reykja-
víkur sendi Ingólfur, ffam-
kvæmdastjóri tæknisviðs Ríkis-
spítalanna, félaginu bréf, sem
hefst svo: „Finnbogi Jónsson
málari var ráðinn til Ríkisspítala
þann 30.5. '89 sem verkstjóri
málara á Landspítala. Fljótlega
kom í ljós að Finnboga fórst
verkstjómin illa úr hendi og var
honum gerð grein fyrir því að
hann yrði að bæta sig eða láta af
starfi." Finnbogi segir á hinn
bóginn að hann hafi aldrei verið
ráðinn sem verkstjóri, heldur
sem almennur málari og auk
þess hafi hann aldrei verið
áminntur eins og haldið er ffam í
bréfinu.
Hann ber fyrir sig ráðningar-
samning sinn við Ríkisspítala.
Þar kemur ffam undir liðnum
starfsheiti orðið „húsamálun",
en ekkert minnst á verkstjóm. Þá
vísar Finnbogi til þess að á sér-
stöku starfsmannaspjaldi, svo-
kölluðu auðkenniskorú, sem
vinnuveitandinn sjálfúr gefi út,
komi fram starfsheitið málari, en
ekki verkstjóri.
„LÆT ÞÁ EKKITRAÐKA
Á MÉR AÐ VILD“
Finnbogi heldur því fram að
þegar fymim verkstjóri á mál-
araverkstæðinu hafi látið af
störfum í ágúst 1989, tveimur
mánuðum efúr ráðningu sína,
hafi verið haldinn fundur þar
sem mætúr voru hann sjálfur,
Egill, Þorvaldur og Ingólfur. Þar
hafi verið ákveðið að Egill tæki
við verkstjóm á verkstæðinu.
Eftir þetta hafi Finnbogi litið svo
á að hann væri óbreyttur málari.
„Ég ætla í þetta meiðyrðamál
vegna þess að ég er enginn ann-
ars flokks Islendingur sem þess-
ir menn geta traðkað á að vild og
logið upp á. Þeir hafa komist
upp með slíkt og enginn þorað
að andmæla þessu sterka og öfl-
uga kerfi. I þau tvö ár sem ég
vann þama hitti ég Ingólf Þóris-
son einu sinni á fundi og sá hann
úlsýndar tvisvar. Hann fylgdist
ekki betur með en svo,“ segir
Finnbogi.
Finnbogi Jónsson var ráöinn til Landspítalans 1989 og rekinn tveimur
árum síðar sem ónothæfur verkstjóri. Finnbogi segist aldrei hafa veriö
ráöinn verkstjóri.