Pressan - 02.07.1992, Síða 13

FIMMTUDAGUR PRESSAN 2. JÚLI 1992
13
*
Þrotabú Þorleifs Björnssonar og fyrirtækis hans Asbaks
VHTIMiMfEUIB
HHNDIMD 211
MILUÍIM KRÍNA
Þorleifur Björnsson var um skeiö umsvifamikill athafnamaöur, var fyrst í útgerö en rak síðan nokkra veitingastaöi og verslan-
irnar Skæöi og Ponte. Veldi hans er nú hrunið meö 200 milljóna króna skelli fyrir kröfuhafa.
Á skömmum tíma hafa þrota-
bú Þorleifs Björnssonar veit-
ingamanns persónulega og
hlutafélags hans Ásbaks verið
gerð upp eftir gjaldþrotaskipti
og í hvorugu tilfellinu fundust
eignir upp f samtals 190 millj-
óna króna kröfur að núvirði.
Þorleifur rak ýmsa veitingastaði
í eigin nafni eða nafhi Ásbaks
og má rekja fall hans til Jress er
embætti Lögreglustjórans í
Reykjavík lét fyrirvaralaust loka
Tunglinu um sumarið 1990.
Þorleifúr taldi þá lokun byggða
á afar hæpnum forsendum og
kærði hana til umboðsmanns
Alþingis, sem er enn með málið
til athugunar. í kærunni bendir
hann meðal annars á að hann
hafi verið sviptur veitingaleyfi
vegna Tunglsins, en ekki vegna
Sælkerans, þótt leyfin vegna
þessara staða hafi verið sam-
hangandi. Bendir Þorleifur í
þessu sambandi á að hann haft
keypt rekstur Sælkerans af
Sveini Ulfarssyni, tengdasyni
Signýjar Sen lögfræðings, sem
annast veitingaleyfamál fyrir
hönd lögreglustjóraembættisins.
Tengdasonurinn hafi enn verið
að fá greiðslur vegna kaupanna
og því haft augljósa hagsmuni
af því að Sælkeranum yrði ekki
lokað.
EITTHVERT STÆRSTA
ÞROTABÚ EINSTAK-
LINGS SEM UM GETUR
Þorleifur Björnsson hefur
komið við sögu rekstrar fjöl-
margra veitingastaða. I síðustu
viku urðu formleg skiptalok í
persónulegu þrotabúi hans hjá
sýslumannsembættinu í Hafnar-
firði. Þorleifur mætti ekki á
þennan síðasta skiptafund þrota-
bús síns frekar en fyrri fundi,
þótt lýstar kröfur í bú hans
næmu liðlega 150 milljónum
króna á núvirði. Vitað er til Jress
að fjölmörgum kröfúm haft ekki
verið lýst þar eð slfkt var talið
tilgangslaust. Engar eignir fund-
ust upp í Jtessar kröfur.
Ekki er langt síðan skiptalok
urðu í fyrirtæki Þorleifs, Ásbaki
hf., sem m.a. rak Tunglið,
Fimmuna, Sælkerann og Kafft
Hressó og þar fundust heldur
engar eignir upp í kröfur, sem
að núvirði voru um 40 milljónir
króna. I þessi tvö bú lágu því
fyrir kröfur upp á nærri 200
milljónir króna.
Persónulegt þrotabú Þorleifs
er eitt hið allra stærsta sem um
getur þegar einstaklingar eru
annars vegar. PRESSAN fékk
ekki umbeðna kröfulýsingarskrá
frá skiptaráðandanum í
Hafnarfirði samkvæmt úr-
skurði Más Péturssonar sýslu-
manns.
ÍSLANDSBANKITAPAÐI
23 MILLJÓNA KRÓNA
KRÖFU
Þær upplýsingar fengust þó
að alls haft 82 kröfur borist í bú-
ið. Ein forgangskrafa var lögð
fram upp á 315 þúsund krónur.
Almennar kröfur voru upp á
147 milljónir að núvirði og auk
Jtess samtals 3,2 milljónir króna
í ítölskum límm og belgískum
ffönkum. Þetta gerir samtals yfir
150 milljónir króna.
Eins og oft vill verða vom
skattyfirvöld með væna kröfu í
búið. Innheimta ríkissjóðs og
gjaldheimtumar í Reykjavík og
Hafnarfirði lögðu fram samtals
um 56 milljóna króna kröfur á
núvirði. Næst á eftir kom Is-
landsbanki með kröfur upp á
samtals rúmlega 23 milljónir
króna. Húseigendur að Austur-
stræti 20/22 lögðu fram kröfu
upp á 16,7 milljónir að núvirði,
en þetta em nánar tiltekið þeir
Leó E. Löve, Jón Guðmundsson
og Birgir Páll Jónsson, sem
leigðu Þorleifi húsnæðið undir
reksturinn. Búnaðarbankinn
vildi fá 6,5 milljónir, Lands-
bankinn 5,7 milljónir og loks
i&sM

má geta kröfu ffá ítalska fyrir-
tækinu Calzaturifico upp á 3,5
milljónir. Hæsta krafa einstak-
lings var upp á 6,2 milljónir, ffá
Guðrúnu Egilsdóttur.
ÞORLEIFUR OG VIL-
HJÁLMUR SVAN: 270
MILLJÓNA ÞROTABÚ
Þorleifur starfrækti veitinga-
staði sína í nánu samstarfi við
Vilhjálm Svan Jóhannsson,
keypti reyndar rekstur þeirra af
honum. Vilhjálmur var gerður
upp sem persónulega gjaldþrota
í febrúar síðastliðnum. I þrotabú
Vilhjálms vom lýstar kröfur lið-
lega 40 milljónir að núvirði, en
engar eignir fundust upp í þær.
Mjög óljóst er hversu umfang
Ásbaks var mikið, enda fundust
engin gögn yfir reksturinn, bók-
haldsgögn eða önnur. Áður en
Þorleifur tók við Tunglinu hafði
Vilhjálmur Svan rekið staðinn
og reyndar fleiri staði, undir
hatti hlutafélaganna Lækjarveit-
inga og Lækjamiðs. Bæði þessi
félög fóm á hausinn án Jiess að
nokkuð fengist upp í kröfur. í
tilfelli Lækjarveitinga fuku þar
28 milljónir og í tilfelli
Lækjamiðs um 13 milljónir.
f persónuleg þrotabú Þorleifs
og Vilhjálms og þrotabú Ás-
baks, Lækjarveitinga og
Lækjamiðs hafa því borist rúm-
lega 270 milljóna króna kröfúr
alls, án þess að nokkuð fengist
upp í þær.
KÆRT TIL UMBOÐS-
MANNS: HAGSMUNIR
TENGDASONARINS í
FORGRUNNI?
Sem fýrr segir vísaði Þorleif-
ur Bjömsson lokun Tunglsins til
embættis umboðsmanns Al-
þingis. Samkvæmt heimildum
blaðsins hafði heilbrigðiseftirlit-
ið komist að Jieirri niðurstöðu í
sérstakri skýrslu, að staðurinn
„héngi í því“ að geta uppfyllt
skilyrði sem veitingastaður, en
ekki skilyrði um vínveitinga-
leyfi. Eftir ýmsar lagfæringar
fékk Þorleifur bráðabirgðaleyfi,
þar til hann hefði uppfyllt öll
skilyrði, en það helsta sem var
eftir var að setja upp salemis-
standskálar úr postulíni í stað
ryðfrís stáls.
Skömmu síðar vom víneftir-
litsmenn á ferðinni í Tunglinu
og gáfu skýrslu um að verið
væri að selja áfengi á staðnum
eftir lokun. Var honum þá um-
svifalaust lokað. í kæmnni til
umboðsmanns spyr Þorleifur
hvort það standist lög að aftur-
kalla veitingaleyfi að hluta; veit-
ingaleyfi fyrir Tunglið og Sæl-
kerann hafi verið samhangandi
enda um tengdan rekstur að
ræða. í því sambandi bendir
Þorleifur sérstaklega á, að hann
hafi keypt Sælkerann af Sveini
Úlfarssyni og hafi enn verið að
greiða Sveini af kaupverðinu.
Sveinn hafi haft augljósa hags-
muni af því að Sælkeranum yiði
ekki lokað, enda hafi það ekki
verið gert. I því sambandi bend-
ir Þorleifur á að Sveinn sé
tengdasonur Signýjar Sen lög-
fræðings, en hún var sá yfir-
maður í lögreglustjóraembætt-
inu sem stjórnaði aðgerðum
gagnvart veitingahúsum.
Ekki síður er spurt um það
mikla vald sem sett er í hendur
víneftirlitsmanna, að einhliða
framburður þeirra geti leitt til
fyrirvaralausrar lokunar á at-
vinnustarfsemi með alvarlegum
afleiðingum. Samkvæmt heim-
ildum blaðsins hefur embætti
umboðsmanns Alþingis ritað
dómsmálaráðuneytinu fyrir-
spumarbréf um málið og m.a.
bent á að í framburði víneftir-
litsmannanna komi ekkert fram
um hver hafi verið að selja
áfengi eftir lokun, hvar, hvaða
áfengi hafi verið selt og hverj-
um.
Friörik Þór Guömundsson
Umboðsmaður
Alþingis hefur til
meðferðar kæru
Þorleifs vegna
fyrirvaralausrar
leyfissviptingar
og lokunar
Tunglsins, og
nefnir hann sér-
staklega hags-
munatengsl milli
Sveins Úlfarsson-
ar, sem seldi Þor-
leifi Sælkerann,
og Signýjar Sen,
tengdamóður
Sveins og fulltrúa
Lögreglustjórans
í Reykjavík.