Morgunblaðið - 06.07.2004, Blaðsíða 29

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. JÚLÍ 2004 29
✝ Pétur Kristófers-son var fæddur á
Litluborg í Vestur-
Húnavatnssýslu hinn
20. nóvember 1922.
Hann lést á sjúkra-
húsi Akraness 28.
júní síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Kristófers
Péturssonar bónda
og silfursmiðs frá
Stóruborg í Víðidal
og Guðríðar Emilíu
Helgadóttur ljósmóð-
ur og hjúkrunarkonu
frá Litla-Ósi í Miðfirði. Þau eign-
uðust sex börn. Elst var Steinvör
sem lést ung, þá Margrét Aðalheið-
ur sem er látin, þá Pétur, síðan
Steinvör sem býr í Reykjavík,
Ragnhildur sem er látin, og Þórð-
ur sem býr í Reykjavík.
Sonur Péturs er Kristófer vél-
virkjameistari, f. 15.
des. 1959, kvæntur
Ólafíu Guðrúnu
Björnsdóttur, búsett
á Teigarási í Innri-
Akraneshreppi og
eiga þau þrjú börn.
Þau eru: Guðrún
Birna, f. 24. júlí 1984,
sambýlismaður
hennar er Reynir
Már Sigmundsson og
eiga þau eina dóttur,
Alexöndru Ósk. 2)
Pétur, f. 20. desem-
ber 1987, og Margrét
Aðalheiður, f. 24. maí 1993.
Lengstan hluta ævi sinnar vann
Pétur sem viðgerðarmaður hjá ol-
íufélaginu í olíustöðinni í Hvalfirði.
Útför Péturs fer fram frá Akra-
neskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 14. Jarðsett verður í
Innra- Hólmskirkjugarði.
Ég vil í fáum orðum minnast föður
míns Péturs Kristóferssonar. Eins
og með svo marga aðra ólst pabbi
upp á búi foreldra sinna í sveit en við
nokkuð óvenjulegar aðstæður. Móð-
ir hans Emilía var lærð hjúkrunar-
kona sem oft varð að fara að heiman
til að hjálpa veiku fólki og faðir hans
var þjóðkunnur hagleiksmaður en
hvorugt þeirra hjóna hafði þessa
heims auð út úr því, enda var á þeim
tíma víða fátækt.
Snemma fór að bera á því hvað
pabbi var handlaginn. Hann fór að
fara í áhöld föður síns og tókst oft að
líkja eftir. Svo fóru að koma til hans
strákar úr sveitinni með reiðhjól sín,
hnakka og beisli, byssur og skilvind-
ur og í sumum tilfellum úr, þetta gat
hann lagfært þótt ungur væri.
Hann var greiðvikinn og reyndi að
aðstoða alla þá sem til hans leituðu.
Líkt og með foreldra hans hafði hann
ekki þessa heims auð út úr því.
Pabbi var mikill áhugamaður um
bíla. Fyrsta bílinn eignaðist hann 9.
desember 1946 sem var að gerðinni
Essex, árgerð 1929 og var vélin í
bílnum aðeins skráð 18 hestöfl.
En hann eignaðist ekki mjög
marga bíla yfir ævina. Flestir sem
hann þekktu muna best eftir honum
á bláum Ford 6m, árgerð 1942. Þann
bíl eignaðist hann árið 1953 en sá bíll
eyðilagðist í bruna árið 1974. Þá
eignaðist hann annan bíl með svip-
uðu útliti en mun yngri. Það var
Ford Mercury eight, árgerð 1947.
Um 1980 eignaðist hann Ford Cons-
ul, árgerð 1955. Mestalla tíð ók hann
eingöngu um á þessum bílum enda
átti hann ekki þá aðra bíla. Þessir
bílar voru líklega einu fornbílarnir
sem voru í fullri notkun til ársins
1998–2000 enda átti hann ekki aðra
bíla á þeim tíma.
Pabbi var félagslyndur og fannst
gaman að vera innan um fólk og
hann ferðaðist til margra landa.
Til að byrja með var vegurinn um
Hvalfjörð oft mjög erfiður á veturna
og þá varð hann stundum að drífa sig
á fætur um miðja nótt í stórhríð til að
hjálpa vegfarendum sem orðið höfðu
fyrir skakkaföllum. Eins og fyrr
greinir var Emilía móðir hans hjúkr-
unarkona. Í æsku fékk hann tvisvar
lungnabólgu og einu sinni blóðeitr-
un. Engin lyf voru til við þessu í þá
daga. Hún stundaði hann með slíkri
natni að ef hennar hefði ekki notið
við þá væri ekki þessi jarðarför 70
árum síðar.
Þú reyndist mér og fjölskyldu
minni vel alla tíð, við munum öll
sakna þín.
Þinn sonur,
Kristófer.
PÉTUR
KRISTÓFERSSON
Leiftrandi augun,
full af kærleik, ein-
lægni, lífsgleði, um-
hyggju, hlýju, forvitni
og glettni. Hláturinn
skemmtilega ákafur,
smitandi, hlátrasköll
með bakföllum. Ótrúlegur orkubolti.
Faðmlagið hlýtt og koss á kinn.
Þetta kemur fyrst upp í huga minn
er ég minnist Þóris. Ég kynntist Þóri
fyrst þegar ég var 17 ára stelpa,
hann tilvonandi mágur minn og hvað
hann tók mér vel. En fyrst og fremst
var hann einkar kær vinur alla tíð,
traustur. Gjöfull var hann hvort sem
var af veraldlegum eða andlegum
ÞÓRIR
JÓNSSON
✝ Þórir Jónssonfæddist í Hafnar-
firði 25. mars 1952.
Hann lést af slysför-
um að morgni 19.
maí síðastliðins og
var útför hans gerð
frá Víðistaðakirkju í
Hafnarfirði 27. maí.
gæðum, örlátur. Fyrir
allt þetta vil ég þakka
elsku Þóri af hjartans
einlægni.
Ég bið almættið og
allar góðar vættir að
varðveita elskuleg Þór-
isbörn, þau Erlu
Björgu, Auði Dögg,
Björk og Hjört, mína
kæru vini, foreldra
Þóris, Siggu og Jón,
systkini hans, þau
Magga, Unni, Pálma og
fjölskyldur þeirra og
ástvini alla, gefa þeim
styrk til þess að takast
á við missinn mikla og sára sorgina
við fráfall Þóris. En ljúfar minningar
um góðan dreng munu lifa. Ég og
Bjarni Víðir sonur minn erum svo
miklu ríkari að hafa átt vináttu þína.
Vonandi ertu að undirbúa „Pall-
inn“ á nýja staðnum og þar verður
örugglega mikið fjör.
Guð geymi þig.
Helga Bjarnadóttir.
Kársnesbraut 98 • Kópavogi • 564 4566 • www.solsteinar.is
SÓLSTEINAR erum fluttir á KÁRSNESBRAUT 98
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR JÓNU INGÓLFSDÓTTUR
frá Borðeyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalarheimilis
aldraðra í Borgarnesi
Dagmar Rögnvaldsdóttir, Þórarinn Ólafsson,
Helgi Rögnvaldsson, Helga Jónsdóttir,
Anna Inga Rögnvaldsdóttir, Guðlaugur Þórarinsson,
Valgerður Ásta Rögnvaldsdóttir,
Ingólfur Kristinn Rögnvaldsson, Sigurborg Ch. Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir
Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir
Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís
Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur
Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Helluhrauni 10, 220 Hfj.
Sími 565 2566
Englasteinar
Legsteinar
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legs eiginmanns míns, föður, tengdaföður og
afa,
GRÉTARS ÓLAFSSONAR
læknis,
Hvassaleiti 56.
Sérstakar þakkir færum við Þórarni E. Sveins-
syni lækni, starfsfólki deilda 11B, 11E og 11G
á Landspítala við Hringbraut og hjúkrunarþjónustu Karítasar.
Hólmfríður Magnúsdóttir,
Sólveig Grétarsdóttir, Guðmundur A. Guðmundsson,
Grétar Örn Guðmundsson, Jóhanna Fríða Guðmundsdóttir.
Útför ástkærs eiginmanns míns og fóstra,
ÓLAFS GUÐMUNDSSONAR,
Langagerði 9,
áður Holtsgötu 9,
Reykjavík,
fer fram frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 7. júlí
kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Félag sykursjúkra.
Alma Júlíusdóttir,
Karl Gunnarsson og fjölskylda.
Ástkæra móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
LÁRA INGA LÁRUSDÓTTIR,
Bergstaðastræti 28,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópa-
vogi að morgni miðvikudagsins 30. júní, verð-
ur jarðsungin frá Dómkirkjunni miðvikudaginn
7. júlí kl. 15.00.
Sævar Þór Sigurgeirsson, Unnur Magnúsdóttir,
Hafdís Sigurgeirsdóttir, Sigmundur Stefánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Höfðingi hefur verið borinn til
hinstu hvílu. Einar Sveinbjarnarson
stórbóndi á Ysta-Skála var öllum
eftirminnilegur er honum kynntust.
Einhvern veginn var allt stórt í
sniðum í kringum Einar, umhverfið,
búskapurinn og ekki síst hugur
hans sjálfs. Fjallahringurinn mótar
landseta sína. Hundrað hausar í
fjósi og þúsund fjár á fjalli þegar
mest var í gangi og þá þurfti í mörg
horn að líta.
Það var jafnan tilhlökkunarefni
að heimsækja frændfólkið undir
fjöllunum því miklir kærleikar voru
milli systkinanna Einars og móður
okkar. Einar tók fagnandi á móti
okkur, kátur og glettinn og áhuga-
samur um allra hagi, spurði margs
EINAR
SVEINBJARNARSON
✝ Einar Sveinbjarn-arson, bóndi á
Ysta-Skála, fæddist
að Ysta-Skála undir
Eyjafjöllum 11. nóv-
ember 1928. Hann
lést á Hjúkrunar- og
dvalarheimilinu
Lundi á Hellu 11. júní
síðastliðinn og var út-
för hans gerð frá
Ásólfsskálakirkju
undir Vestur-Eyja-
fjöllum 18. júní.
og var óspar á hrósið.
Faðir okkar og Ein-
ar voru sérlegir
áhugamenn um ræðu-
mennsku og héldu
gjarnan ræður hvor
yfir öðrum er þeir
hittust þar sem þeir
mærðu gjarnan nátt-
úrufegurð sveitanna
og gestristni hvor
annars. Í einni slíkri
heimsókn að Skála
varð faðir okkar
vindlalaus og hafði orð
á því við Einar hvort hann ætti
tóbak. Einar bað hann hinkra við
smá stund. Heldur dróst að Einar
kæmi en að lokum birtist hann með
lopapeysuna uppbretta framan á sér
og sturtaði á borðið vindlum af ýms-
um gerðum, neftóbaki, sígarettum
og ýmsu öðru tóbaki og sagði: „Og
reyktu nú, Sigurður!“ Hann hafði
ekið út að Steinum í verslunina þar
og orðið sér úti um tóbak því að
ekkert mátti gestinn skorta.
Við kvöddum og renndum úr
hlaði, venjulega leyst út með gjöf-
um.
Þannig var Einar og þannig mun-
um við hann.
Blessuð sé minning hans.
Systurnar á Hverabakka.