Tíminn - 18.03.1973, Blaðsíða 8

-t <*43». 'J
Frá Korngarfti. Flutningaskip fyrir framan kornhlöftuna
um. Þar af fór gegnum korn-
hlöðuna um 22.000 tonn. I blandað
kjarnfóður eru eftirgreindar
tegundir algengastar hér:
Mais heill.
Rúgur
Valsað bygg
Valsaðir hafrar
Soyja-mjöl
fiskimjöl (yfirleitt 20%)
loðnumjöl og sildarmjöl.
grasmjöl, og kalk .
Þaö sést af upptalningunni, að
sum fóðurefnin eru innlend.
Fiskimjöl loðnumjöl og síldar-
mjöl, ásamt grasmjöli og kalki.
Þessvegna er innlend fóðurgerð
svo mikilsverð
Gera má ráð fyrir að korn-
hlaðan afkasti um 30.000 tonnum
á ári, eða að gegnum hana fari
það magn. Avinningur af korn-
hlffðu er margvislegur. Hreinn
spamaður er i flutningi og
erlendkr kostnaður lækkar veru-
lega, þagar innlent vinnuafl er
notað við fóðurgerðina. Áður en
kornhlaðan kom til sögunnar
kostaöi flutriípgur á lausu korni 16
dollara smálestin, en laust korn
er nú flutt fyrtr 11 dollara. Þá
sparast einnig if,m 20 dollarar á
lestina, þvi «ð lausakornið er
fyrirferðarminna i flutningi en
sekkjað. Það kostar t.d. 20 dollara
að sekkja kornið i USA og við get-
um sagt, að hver smálest kosti
um 34 dollurum minna með þess-
um hætti. Þarna er stórfelldur
gjaldeyrissparnaður. Það kostar
lika minna að blanda korn og
sekkja hér heima en erlendis
(USA), og stefnan hlýtur þvi að
vera sú, að nýta islenzk hráefni til
fóðurgerðar og islenzkan vinnu-
kraft við fóðurgerðina, svo gjald-
eyrisnotkun sé rpinni vegna land-
búnaðarins og búvörufram-
leiðslunnar.
Innflutningur á fóðurvörum
hefur farið vaxandi ár frá ári.
Það borgar sig að gefa gripunum
kjarnfóður. Það nást ekki t.d.
„full afnot” af mjólkurkúm án
fóðurbætis. Verðþróun erlendis
og verðþróunin innanlands ræður
auðvitað miklu um samkeppnis-
aðstöðu fóðurgerðanna og land-
búnaðarins i heild. Verð á fiski-
mjöli er til dæmis mjög hátt núna,
og magnið sem landbúnaðurinn
þarfnast frá ári til árs er nokkuð
misjafn.
K]arnfóðurnotkun
á íslandi
Kjarnfóðurnotkun byrjar á
Islandi fyrir hálfri öld um árið
1920. Þá voru flutt inn 59 tonn af
kjarnfóðri Arið 1929 nam inn-
flutningur þessi um 2000 tonnum.
Arið 1934 nam innflutningur þessi
um 5500 tonnum.
Þá er farið að nota sildar og
karfamjöl og nam sú notkun 2000
tonnum árið 1936. Eftir 1950 eru
innflutningstölur, sem hér
greinir.
1951 11.443 tonn
1952 14.425 tonn
1953 14.056 tonn
1954 12.526 tonn
1955 19.840 tonn
1956 24.075 tonn
1957 16.924 tonn
1958 16.157 tonn
1959 17.405 tonn
1960 18.650 tonn
1961 22.635 tonn
1962 28.436 tonn
1963 30.903 tonn
1964 32.733 tonn
1965 35.000 tonn
1967 51.804 tonn
1968 57.812 tonn
1969 55.065 tonn
1970 70.948 tonn (kalárið)
1971 59.903 tonn
1972 58.134 tonn
Kjarnfóður var flutt til landsins
fyrir um það bil 800 milljónir
króna á siðasta ári. Gifurleg
verðhækkun hefur orðið á korni.
Nixon hefur komið á kornsölu til
Kina og Sovétrikjanna. Mikill
uppskerubrestur er orðið viða i
heiminum og allt hækkar þetta
verðið. Verð á innlendu mjöli
hefur lika tvöfaldazt, en það er
auðvitað takmarkað hvað hægt er
að gefa af þvi. Verð á mais hefur
til dæmis hækkað úr 50 dollurum
smálestin i 90 dollara. Þetta hefur
mikil áhrif á tilkostnaðinn og þá
um leið afurðaverðið., og hag-
kvæmni i rekstri fóðurgerðar
innanlands er þvi þýðingarmikil
fyrir verðþróun i landbúnaði.
Dreifing k)arnfóðurs
Kornhlaðan i Sundahöfn þjónar
svæðinu frá Skaftafelli norður i
Skagafjörð, Kjarnfóðurnotkun er
auðvitað mikil i öðrum landshlut-
um, en þar kemur Kornhlaðan i
Sunahöfn ekki mikið við sögu.
Kornmiðstöðvar eru i undir-
búningi á Akureyri og Austfjörð-
um og nokkrar minni blöndunar-
stöðvar eru á Norðurlandi.
Kornhlaðan, eða þeir sem að
henni standa hafa um 85% af
sölunni á kjarnfóðri hér á landi.
Sala í fullunnum fóðurvörum,
sem fluttar hafa verið inn frá
Danmörku, nemur um 9000 lest-
um. Óvissa er þó nokkur um verð
i Danmöku, eftir að Danir hafa
gengið i EBE.
Sala á fóðurbæti er háð hey-