Tíminn - 08.04.1973, Blaðsíða 21

20
TÍMINN
Sunnudagur 8. april 1973.
Sunnudagur 8. april 1973.
TÍMINN
21
MAÐUR er nefndur isak Georgs-
son. Reyndar er það nú ckki hans
upphaflega nafn, það er hann
fékk í barnæsku, heldur veittu is-
lendingar lionum það jafnframt
rlkisborgararéttinum. Maðurinr.
er nefnilega hingað kominn alla
lcið frá Jcrúsalem.
bað þarf naumast oröum að þvi
að eyða, hversu mjög ólik
Miö-Austurlönd eru Islandi, eöa
hvilik viðbrigði það hljóta að vera
manni að flytjast búferlum alla
þá leið. — Mér verður fyrst fyrir
að spyrja isak:
Hafði búizt við öðru
— Hvenær sást þu island i
fyrsta skipti á ævinni?
— Ég kom hingað i fyrsta sinn i
mai 1966, og var hér þangaö til i
september.
— Hvernig likaði þér sú dvöl?
— Hún var mjög skemmtileg.
Að sjálfsögðu haföi ég hugsað
mér landiö allt öðru visi. Ég hélt,
aö hér væri miklu meiri snjór (til
dæmis i fjöllum), og þjóðin ef til
vill blönduð eskimóum. Að visu
hafði ég lesið nokkuð um landið,
en aðeins ekki nóg, svo aö ég veit
óneitanlega miklu meira um
landið nú en þá.
— Fannst þér samt ekki óþægi-
lega kalt hér fyrst?
— Jú. Mér fannst loftslagiö
mjög óþægilegt, þvi að það er svo
allt öðru visi en við eigum að
venjast á minum æskustöðvum.
Ég þoldi illa breytinguna og varö
veikur fyrstu mánuðina, sem ég
var hér. Þá hugsaði ég með sjálf-
um mér, að bezt væru að fara
heim aftur og sjá til, hvort þetta
lagaðist ekki.
— Gerðir þú það svo?
— Já, ég fór aftur heim, en kom
svo aftur hingað i aprilmánuði ár-
ið 1968, þvi að mér fannst alltaf,
að ekki myndi vera til betra land
en Island.
— A hverju byggðir þú þá skoð-
un, fyrst þér likaði illa veðurfar-
ið?
— Ég byggði hana fyrst og
fremst á þvi, að tsland er vopn-
laust og friðsamt land. t öðru lagi
er hér mikil náttúrufegurð og
þess vegna er ákaflega gaman að
skoða landið. 1 þriðja lagi er svo
þaö, að lslendingar eru mesta
ágætisfólk, sem gott er að um-
gangast.
En það er auðvitaö ákaflega
mikill munur á veðurfarinu, og sá
samanburður er lslandi ekki hag-
stæður, þótt að visu eigum við
heima við okkar vandamál að
striða á þvi sviði lika. Það er bara
þveröfugt hjá okkur, þvi að þar
rignir alltof litiö. Undanfarin ár
hafa verið erfið þar, vegna þess,
að ekki hefur komið dropi úr lofti.
Það má segja, að þvi meira sem
rignir þar, þeim mun betra verði
árferðiö, þvi aö það veröur tæp-
lega of mikið af úrkomunni.
— Hefuröu ferðazt mikið um
Island, siöan þú komst hingað?
— Já, dálitið hef ég gert aö þvi,
en alls ekki nóg. Ég hef hug á þvi
að ferðast i kringum landið, en
ekki veit ég, hvort af þvi verður á
þvi sumri, sem bráðum fer I hönd,
eða hvort það verður að biða eitt
ár i viöbót.
— Finnst þér ekki mikill munur
á siöum Islendinga og þvi, sem þú
átt aö venjast i heimahögunum?
— Jú, á þeim er mikill munur,
sem ekki er neitt undrunarefni,
þar sem Island er norðlægt land
og I mjög mikilli fjarlægð frá okk-
ur, hinum suðlægari þjóðum. Við
hugsum ööruvisi, við lifum ööru-
visi og viö notum tima okkar alit
öðruvisi en þið.
Islendingar vinna mun meiri
yfirvinnu heldur en við gerum,
þar sem ég ólst upp. Við vinnum
átta klukkustundir á dag, einnig á
laugardögum, og við verðum að
halda okkur vel að vinnunni. Fri-
stundum eyðir fjölskyldan sam-
an, en fjölskyldubönd eru mjög
sterk meðal Araba. Annars eru
manneskjur yfirleitt alls staðar
eins, ef frá er talinn ólikur
hugsunarháttur og tungutak.
— Þú sagðir, að Islendingar
ynnu mikið. Finnst þér þá streit-
an meira hér, en til dæmis i Jerú-
salem?
— Ef til vill — og þó er ég ekk-
ert viss um það. Islendingar eru
vinnusamir. Þeir eru duglegir, og
þá beinlinis langar til þess að
koma miklu i verk, þvi hef ég
veitt athygli. En þeir eru ekki að-
eins duglegir að afla peninga.
Þeir eru lika duglegir við að nota
sina fjármuni. Þeir eru óþreyt-
andi við að byggja sér hús og að
laga land sitt á margvislegan
hátt. Og þeir ferðast lika mikið.
En það, sem mér finnst þó
merkilegast af öllu er, að þeir
Hluti af hinni fornu borg, Jerúsalem. Þar hafa ættmenn tsaks átt heima mann fram af manni, jafnvel öldum saman.
skuli ekki verja svo mikið sem
einni krónu til hermála, heldur
reyna að nota peningana til þess
að láta þjóðinni liða vel. Það er
vissulega dáiitið undarlegt að
koma allt i einu til lands, þar sem
hvorki er herskylda eða nein út-
gjöld til þeirra mála. En þetta er
einmitt með fegurstu einkennum
á islenzku þjóðlífi, og eitt af þvi,
sem gerir það svo eftirsóknarvert
að vera hér.
— Ert þú kvæntur islenzkri
konu?
— Já, ég er það, og við eigum
einn son, sem er tveggja ára.
— Ert þú Múhameðstrúarmað-
úr, eins og algengt er I Araba-
löndum?
— Það halda vist margir, að
svo sé, en það er nú ekki. Ég er
grisk-kaþólskur, og satt að segja
er mjög mikið af kristnum mönn-
um i heimalandi minu, bæði
grisk-kaþólskum, og meira að
segja lika Lútherstrúarmönnum.
Auðvitað er lika mjög mikið af
Múhameðstrúarfólki i Austur-
löndum, þótt mikið sé þar af
kristnum mönnum, og að sjálf-
sögðu erum við öll Arabar, þótt
trúin sé ekki hin sama. Siðir okk-
ar mótast að sjálfsögðu af trúnni,
og þvi er ekki að neita, að hjá
okkur, kristnum mönnum er
meira frjálsræði en hjá
Múhameðstrúarmönnum. Hinu
er ekki heldur að neita, að hjá
Evrópubúum er frjálsræðið enn
meira en hjá okkur.
Engar trúarbragðaerjur
— Eru nokkrar erjur á milli
kristinna manna og Múhameðs-
trúarmanna i Arabalöndum?
— Nei, ekki af trúarlegum
ástæðum. Það var vist eitthvað
um það hér fyrrum, en nú er allt
slikt fyrir löngu úr sögunni.
— Nú eru Arabar frægir fyrir
sinn mikla höfuðbúnað. Er hann
enn i tizku hjá ykkur?
— Ef til vill er það svo i sumum
Arabalöndum, en hjá okkur er
það búið að vera. Fyrrum voru
allir með þennan búning hjá okk-
ur, en nú keppast menn við að
leggja hann niður og að fylgja
tizku nútimans. Það er helzt að
gamalt fólk, karlar og konur, eigi
búninginn, en þaö notar hann ekki
mikið.
— Er ekki kristnum Aröbum
bannað fjölkvæni?
— Jú, jú. Það er stranglega
bannaö. Við megum aðeins vera
kvæntir einni konu.
— Fer þetta ekki lika minnk-
andi hjá Múhameðstrúarmönn-
um?
— Jú, eins og er, fer það mjög
minnkandi. Menn beina athygli
sinni I æ rikara mæli að allt öðr-
um hlutum en konum, til dæmis
að námi og framkvæmdum ýmiss
konar.
— Er mikið af klaustrum
heima hjá þér?
— Já, þau eru algeng, og ég
held að fullyrða megi, að þar sé
fólk styrkara i trú sinni, heldur en
i Evrópu.
— Hvort er algengara, nunnu-
klaustur eða munklifi?
— Það er álika mikið af hvoru
tveggja.
— Mega prestar kvænast?
— Arabaprestur má ekki
kvænast, eftir að hann hefur tekið
vigslu. En ef hann hefur kvænzt,
áður en hann varð prestur, þá er
ekki neitt sagt við þvi. Og hann
fær prestsembætti ekkert siöur,
þótt hann sé kvæntur.
— Er þá ekki mikil festa og
regla i hjúskaparmálum hjá ykk-
ur?
— Hjónaskilnaðir eru sjaldgæf-
ir, og það getur tekið langan tima
að fá skilnaö, jafnvel allt upp i sjö
ár. Og sá maöur, sem vill skilja
við konu sina, verður að leggja
fram gildar ástæður fyrir þeirri
ákvörðun.
— En hvað um andlegt lif,
meðal annars i tónlist og skáld-
skap?
— Hjá okkur er mikið af hvoru
tveggja, en mér finnst þaö galli,
að listamenn okkar skuli ekki
fara til Evrópu og kynna þar list
sina. Aö visu myndi það kosta þá
nokkurt fé, en ég held að það
myndi borga sig fyrir þá.
— Er mikið iþróttalif hjá ykk-
ur?
— Það er talsvert, en samt held
ég, að islenzkir iþróttamenn séu
betri en okkar.
Skreyta gæðdnginn
— Hefur þú kynnzt hinum
frægu arabisku hestum?
— Arabiskir hestar eru
mjög fallegir, og þeir geta lært
furðumargt. Það er hægt að
kenna þeim að stiga dansspor til
hægri og vinstri, og að gera
margt fleira. Göngulag arabiskra
hesta er mjög frábrugðið gangi
annarra hestakynja. Arabar eru
lika miklir hestamenn og framúr-
skarandi þolinmóðir og lagnir við
að kenna hestum sfnum margvis-
legar listir.
— Er ekki mjög dýrt að eiga
hesta i Arabalöndum?
— Jú, það er ákaflega dýrt
Sjálfur hesturinn er feikilega dýr,
en auk œss er dýrt að eiga hann.
Það er nefnilega ekki nóg að eiga
sjálfan gripinn, maður verður
lika að geta keypt á hann viðeig-
andi skreytingu.
— Hefur þú nokkurn tima átt
hest?
— Nei, ekki ég, en afi minn átti
hest. Og sú tiö er nú liðin.
Ilafa búið öldum
saman i Jerúsalem
— Hafa ættmenn þinir lengi bú-
ið i Jerúsalem?
— Já, min ætt hefur búið *ar
ákaflega lengi.
— Hafið þið alltaf verið kristin,
eða voruð þiö einhvern tima
Múhameöstrúar?
— Ég veit að ætt móður
minnar er búin að vera kristin i
margar aldir. Liklega i kringum
þrettán hundruð ár. Þaö er langur
timi. Og það fólk hefur alltaf átt
heima i Jerúsalem.
— Eru menn fastheldnir við trú
sina þarna?
— Já. Fólk er mjög fastheldið
og breytir helzt aldrei til i þeim
efnum.
— Finnast þér lffskjör almenn-
ings betri hjá ykkur en til dæmis
hér á tslandi?
— Nei. Ég held, að almenn vel-
megun sé meiri hér. Eiginlega
finnst mér, að allir Islendingar
hljóti að vera ákaflega rikir.
Hér eru ljómandi fallegar ibúðir,
mjög margir eiga sina eigin bila,
og þeir ferðast yfirleitt talsvert
mikið. Mér finnst það lika alveg
rétt af Islendingum að sækja sér
sólskin til annarra landa, þvi að
Islenzka sumarið er venjulega
heldur slæmt, eða svo hefur það
að minnsta kosti verið hér i
Reykjavik þau ár, sem ég er bú-
inn að eiga hér heima.
Hér vil ég vera
— Hefur þú i hyggju að setjast
hér að til frambúðar, eða ætlar þú
að fara aftur til Jerúsalem?
— Ég hef ekki hug á þvi að
flytjast aftur alfarinn til Jerúsal-
em. Ég. mun þó heimsækja for-
eldra mina og ættingja, en ég ætla
ekki að setjast þar að. Ég er orð-
inn islenzkur rikisborgari, hér er
ágætt aö vera, og ég er sannfærð-
ur um, aö það muni verða bezt
fyrir mig að eiga hér heima. vs
Þennan forna höfuöbúning þjóðar sinnar ber tsak, þegar hann gengur i Hér er móðir tsaks ásamt fjórum af nfu börnum sinum.
kirkju á stórhátfðum, til dæmis jólum og páskum.
Georg, faöir tsaks
tsak Georgsson.