Tíminn - 11.12.1975, Qupperneq 7

JÓLABLAÐ 1975
7
HelgiHaraldsson.
harmsaga heföi gerzt þarna og
mér var nú sagt frá. Þeir komu
þarna undir vetur, og ekkert hús
eða skýli að hafa, svo þeir voru
bókstaflega settir á guð og
gaddinn. Stjórnin gerði ekkert
fyrir þá nema að gefa þeim
landið, sem var þó hálfgerö
hefndargjöf. Auðvitaö varö
þarna sultur og mannfellir
fyrsta veturinn. Þarna voru
villtir Indiánar, sem reikuöu um
og veiddu sér villidýr til matar.
Aldrei höföu Indiánarnir séö
furðulegri hóp en þessa
tslendinga i vaðmálsfötunum
sinum, veöurbaröa og ;meö
bækur i farangri sinum en engin
vopn. Þeir voru þvi ekki hættu-
legir, og vinátta skapaðist á
milli, og Indiánarnir gáfu ts-
lendingunum villidýr, sem þeir
veiddu, þvl aö þeir sáu aö þeir
voru svangir, og hefur þetta
sjálfsagt komiö sér vel eins og á
stóö.
Fyrsti tslendingurinn, sem
fæddist i fyrirheitna landinu,
kom I þennan heim undir steini
á eyöitanganum Viöinesi, þar
sem gengiö var á land. Þaö
hefur sjálfsagt veriö stórum
ömurlegra en þegar Hrafn son-
ur Ketils hængs fæddist á
Hrafntóttum og var fyrsti maö-
urinn sem fæddist i þeim land-
nema hópi, sem nam Rangár-
þing.
Nú var þaö fyrsta, seta-
vesturfararnir uröu aö gera, aö
byggja sér kofa yfir mannskap-
inn. Þessir kofar eru enn til sýn-
is þarna á ströndinni viö Winni-
pegvatn. Þetta eru bjálkakofar,
þar sem stórum trjábolum er
raöað hverjum ofan á annan og
allt geirneglt á homunum. Svo
hefur veriö klesst leir og mosa i
allar rifur til þess aö ekki blési I
gegn. Þaö hefur sjálfsagt bjarg-
aö, aö nógur var eldiviöurinn til
þess aö hita upp kofana.
Þaö er saga um það, aö is-
lenzk kona var ein I kofa sinum.
Þá komu nokkrir Rauöskinnar
til þess aö skoöa þetta mann-
virki. Konan varö auðvitaö
dauöhrædd, en gestirnir settust
bara niðurog fóru aö reykja. Þá
setti konan upp ketilinn og gaf
þeim kaffi, aö islenzkum sveita-
siö. Þannig myndaöist gagn-
kvæmt traust milli þessara
óliku þjóöflokka. Þaö er lika
sagt, að Indiánar hafi kennt Is-
lendingunum aö fiska þegar is
var á vatninu. Þaö er taliö, aö
nálægt þriöji hver maöur, sem
þarna settist aö, hafi dáib á
næstu tveimur árum, og var
bólusótt þar einnig að verki. En
þeir sem eftir liföu hafa tekiö til
hendinni á Nýja-Islandi. Þeir
voru einir um hituna, og þar eru
öll bæjarnöfn islenzk. Þeir fluttu
meö sér islenzku kvöldvökúna
og lásu lestrana f Jónsbók og
sungu sálma Hallgrims. Þá
voru fornbókmenntirnar lesnar
á kvöldin. En þaö er furöulegt,
aö eftir 2 ár eru þessir landnem-
ar farnir aö gefa út blaö, sem
hét Framfari. Er taliö aö þaö sé
einsdæmi i sögu landnema þar
vestra, og er þaö vist rétt.
Þegar ég hefi rifjaö þaö upp,
sem okkur var sagt af fyrstu
vesturförunum, þá kemur i
hugann þegar ég var aö leika I
gamanleik Matthiasar, Vestur-
förunum, fyrir hálfri öld og
skáldið geröi óspart gys aö
vesturfara-agentunum, og lætur
Framhald á bls. 7 2
Vandaðar gjafavörur
Ryksugan vinsæla
Kr. 26.300
Ehrokud
Brauðrist
Kr. 5.875
Sjálfvirk kaffivél — 1 til 8 bolla
Kr. 8.930
FÁLKIN N*
Suðurlandsbraut 8 — Reykjavík
Nuddtæki með ýmsum fylgihlutum
Kr. 4.725
Sími 8-46-70