Fréttablaðið - 24.05.2006, Blaðsíða 57

Fréttablaðið - 24.05.2006, Blaðsíða 57
MARKAÐURINN S P Á K A U P M A Ð U R I N N 17MIÐVIKUDAGUR 24. MAÍ 2006 S K O Ð U N Vinnuslysum í byggingastarf- semi hérlendis fjölgaði um 140 prósent á síðasta áratug. Á sama tíma eru dæmi um stóra vinnu- staði hérlendis þar sem tvær milljónir vinnustunda hafa liðið án slysa sem leitt hafa til fjar- veru. Þannig er háttað uppbygg- ingu Fjarðaáls við Reyðarfjörð sem er að sögn kunnugra orð- inn að stærsta skóla á landinu í vinnuvernd. Helsta ástæða fyrir góðum árangri á þessu sviði fyrir austan er að forvarnir eru eðlilegur hluti af starfi og verklagi allra starfs- manna. Hvert verk er greint með tilliti til hættu og starfsmenn leggja mikið á sig til að koma í veg fyrir slysin. Hver starfsmað- ur fær fræðslu og þjálfun, bæði varðandi sitt verksvið og eins varðandi áhættugreiningu. Eitt af meginmarkmið- um Fjarðaálsverkefnisins er „Starfsemi án slysa“. Vegna áherslu á slysavarnir og góðan árangur ríkir tiltraust hjá starfs- mönnum gagnvart forvörnum og því markmiði að hægt sé að koma í veg fyrir öll slys. Þessi markmið eru sett fram af starfs- mönnum og fyrst og fremst til að vernda þá sjálfa. Allir starfsmenn sækja nám- skeið í öryggismálum þar sem þeir læra að greina hættur og tileinka sér ákveðið verklag við vinnu. Áður en öll verk eru unnin er gert áhættumat á verkinu og greint hvernig draga megi úr hættunum. Þetta er alltaf gert þegar nýtt verk er hafið eða nýr starfsmaður kemur að verkinu. Allir starfsmenn fá öryggis- búnað þegar þeir hefja störf. Á framkvæmdasvæðinu er einnig gripið til umfangsmikilla örygg- isráðstafana til að benda á hætt- urnar og draga úr þeim, leiðbeina fólki og búa því öruggara vinnu- umhverfi. Grundvallaratriði er að veita engan afslátt af öryggiskröf- unum. Við Íslendingar eigum töluverða vinnu fyrir höndum til að draga úr vinnuslysum en við getum náð árangri á næstu miss- erum, meðal annars með því að læra af stærsta vinnuverndar- skóla á landinu. Þór Sigfússon, Forstjóri Sjóvár Hvernig má vinna tvær milljónir vinnustunda án slysa?���������������������������������������������������������������������� ����� ���� ����� ���������� ��� ��������� �� ��������� ����� ���� ����������� ����������������� ���� ������������� �������� �� ��� ������ ��� ������ �������������� � � ����� ��������� ��� ����� ���� ������ ������������� ��� ��������������� ��������������� �� ������ ����� ����� �������������� ���� ��������������� Eitt af meginmarkmiðum Fjarðarálsverkefnisins er „Starfsemi án slysa“. Þetta er nú auma ástandið þessa dagana. Það er hvergi hægt að aðhafast neitt af viti. Íslenski markaðurinn steindauður og þegar maður var farinn að horfa út, þá fóru hinir markað- irnir niður líka. Það er ekki einu sinni skjól á hrávörumörkðum. Meira að segja gullið glóir ekki lengur. Í svona ástandi er ekkert að gera nema að fara út á golfvöll og taka hring til að láta tímann líða. Þá bregður svo við að ekki er veður til að spila. Ekki það að maður hafi ekki efni á að skella sér til Spánar með kylfurnar. Það er bara of mikið um að vera hjá fjölskyld- unni til að maður eigi heiman- gengt. Allir sem ég tala við eru á því að engin stemning sé sýnileg á markaðnum. Það bíða allir núna og það gildir að tímasetja sig rétt inn aftur. Bankarnir vilja ekkert lána af viti á móti bréfum og líklegt að maður hafi hægt um sig á hlutabréfamarkaðnum í bili. Það virðast vera fín kaup fyrir langtímafjárfesta. Ég er bara ekki svoleiðis fjárfestir. Ég geri þá kröfu til minna peninga að þeir vinni mikið og hratt. Fari úr einu verkefni í annað. Lífeyrissjóðirnir geta látið sína peninga hanga fram á skófl- una aðgerðarlausa svo vikum og mánuðum skiptir. Hjá mér á að taka til hendinni, moka inn hratt og örugglega og finna svo nýja jörð til að plægja. Það er ekkert að fyrir- tækjunum á markaðnum. Framleiðslufyrirtækin eru að pikka upp hagnað á lækkun krónunnar og koma sennilega til með að leiða markaðinn í byrjun næstu uppsveiflu. Hvenær sem hún nú byrjar. Landsbankinn nýbúinn að koma verðbréfa- sjoppunum sínum undir eitt merki og kominn með verulega öfluga alþjóðlega greiningar- deild. Fínt að vera áskrifandi að þeirra stöffi. Hinir bankarnir eru á fínu svingi. Það er bara deyfð yfir markaðnum og ef það er eitthvað sem maður gerir ekki í verðbréfaviðskiptum þá er það að rífast við markaðinn. Kúnstin er að vera sammála honum og helst áður en hann áttar sig sjálfur á hverrar skoð- unar hann er. Ég verð í fyrsta holli þegar markaðurinn sýnir merki um að vera farinn að snúa við, en ég býst ekki við því að það gerist fyrr en í fyrsta lagi í haust. Þá er bara að birti til á öðrum mörkuðum og að það verði veður fyrir golf í sumar. Spákaupmaðurinn á horninu Ekki veður fyrir golf ���������������������������������������������������� ���� ������������ ������������ ������������� ��������������������������������������� ��������� ������������������������������������������������������������� ���������������������������������������������� ���������������� ������������������������������������������������������� ���� ���� ��� �������� �� ���� ������������ ��� ���� �������� ��������� ������ ����������� ����������� ������ ����� ����������� ��� ������� ���� ���� ��� ������������������������������������������������������������������������ ������������������������������������������������������������������������ ������������������������������������������������������������ ����� ���� ��������������������������������� ���� ���� ���� ���� ����������������� �� ������ ���������� ������ ����� ������� ����������������������������������������������������������������������� ������������������������������������������������������������������������� �������� � ���� ���������������� ����������� ��� ����� ��� ������ ��� ����� ���� �������������� ���������������������������������������������������������������������������� ��������������������������������� ��������������������������������������� ����������������������������������������������������� ��������������������������������������������������������� �������������������������������������� �� �����������������������������������������������
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.