Fréttablaðið - 24.05.2006, Blaðsíða 57
MARKAÐURINN
S P Á K A U P M A Ð U R I N N
17MIÐVIKUDAGUR 24. MAÍ 2006
S K O Ð U N
Vinnuslysum í byggingastarf-
semi hérlendis fjölgaði um 140
prósent á síðasta áratug. Á sama
tíma eru dæmi um stóra vinnu-
staði hérlendis þar sem tvær
milljónir vinnustunda hafa liðið
án slysa sem leitt hafa til fjar-
veru. Þannig er háttað uppbygg-
ingu Fjarðaáls við Reyðarfjörð
sem er að sögn kunnugra orð-
inn að stærsta skóla á landinu í
vinnuvernd.
Helsta ástæða fyrir góðum
árangri á þessu sviði fyrir austan
er að forvarnir eru eðlilegur hluti
af starfi og verklagi allra starfs-
manna. Hvert verk er greint með
tilliti til hættu og starfsmenn
leggja mikið á sig til að koma í
veg fyrir slysin. Hver starfsmað-
ur fær fræðslu og þjálfun, bæði
varðandi sitt verksvið og eins
varðandi áhættugreiningu.
Eitt af meginmarkmið-
um Fjarðaálsverkefnisins er
„Starfsemi án slysa“. Vegna
áherslu á slysavarnir og góðan
árangur ríkir tiltraust hjá starfs-
mönnum gagnvart forvörnum
og því markmiði að hægt sé að
koma í veg fyrir öll slys. Þessi
markmið eru sett fram af starfs-
mönnum og fyrst og fremst til að
vernda þá sjálfa.
Allir starfsmenn sækja nám-
skeið í öryggismálum þar sem
þeir læra að greina hættur og
tileinka sér ákveðið verklag við
vinnu. Áður en öll verk eru unnin
er gert áhættumat á verkinu og
greint hvernig draga megi úr
hættunum. Þetta er alltaf gert
þegar nýtt verk er hafið eða nýr
starfsmaður kemur að verkinu.
Allir starfsmenn fá öryggis-
búnað þegar þeir hefja störf. Á
framkvæmdasvæðinu er einnig
gripið til umfangsmikilla örygg-
isráðstafana til að benda á hætt-
urnar og draga úr þeim, leiðbeina
fólki og búa því öruggara vinnu-
umhverfi.
Grundvallaratriði er að veita
engan afslátt af öryggiskröf-
unum. Við Íslendingar eigum
töluverða vinnu fyrir höndum til
að draga úr vinnuslysum en við
getum náð árangri á næstu miss-
erum, meðal annars með því að
læra af stærsta vinnuverndar-
skóla á landinu.
Þór Sigfússon, Forstjóri Sjóvár
Hvernig má vinna tvær milljónir
vinnustunda án slysa?���������������������������������������������������������������������� ����� ���� ����� ���������� ���
��������� �� ��������� ����� ����
����������� �����������������
���� ������������� �������� �� ���
������ ��� ������ ��������������
�
�
����� ��������� ��� ����� ���� ������
������������� ��� ��������������� ��������������� �� ������ �����
����� �������������� ����
���������������
Eitt af meginmarkmiðum Fjarðarálsverkefnisins er
„Starfsemi án slysa“.
Þetta er nú auma ástandið þessa
dagana. Það er hvergi hægt að
aðhafast neitt af viti. Íslenski
markaðurinn steindauður og
þegar maður var farinn að
horfa út, þá fóru hinir markað-
irnir niður líka. Það er ekki einu
sinni skjól á hrávörumörkðum.
Meira að segja gullið glóir ekki
lengur.
Í svona ástandi er ekkert að
gera nema að fara út á golfvöll
og taka hring til að láta tímann
líða. Þá bregður svo við að ekki
er veður til að spila.
Ekki það að maður hafi ekki
efni á að skella sér til Spánar
með kylfurnar. Það er bara of
mikið um að vera hjá fjölskyld-
unni til að maður eigi heiman-
gengt.
Allir sem ég tala við eru á því
að engin stemning sé sýnileg á
markaðnum. Það bíða allir núna
og það gildir að tímasetja sig
rétt inn aftur. Bankarnir vilja
ekkert lána af viti á móti bréfum
og líklegt að maður hafi hægt
um sig á hlutabréfamarkaðnum
í bili. Það virðast vera fín kaup
fyrir langtímafjárfesta. Ég er
bara ekki svoleiðis fjárfestir. Ég
geri þá kröfu til minna peninga
að þeir vinni mikið og hratt.
Fari úr einu verkefni í annað.
Lífeyrissjóðirnir geta látið sína
peninga hanga fram á skófl-
una aðgerðarlausa svo vikum og
mánuðum skiptir. Hjá mér á að
taka til hendinni, moka inn hratt
og örugglega og finna svo nýja
jörð til að plægja.
Það er ekkert að fyrir-
tækjunum á markaðnum.
Framleiðslufyrirtækin eru að
pikka upp hagnað á lækkun
krónunnar og koma sennilega til
með að leiða markaðinn í byrjun
næstu uppsveiflu. Hvenær sem
hún nú byrjar. Landsbankinn
nýbúinn að koma verðbréfa-
sjoppunum sínum undir eitt
merki og kominn með verulega
öfluga alþjóðlega greiningar-
deild. Fínt að vera áskrifandi að
þeirra stöffi. Hinir bankarnir
eru á fínu svingi. Það er bara
deyfð yfir markaðnum og ef það
er eitthvað sem maður gerir
ekki í verðbréfaviðskiptum þá
er það að rífast við markaðinn.
Kúnstin er að vera sammála
honum og helst áður en hann
áttar sig sjálfur á hverrar skoð-
unar hann er.
Ég verð í fyrsta holli þegar
markaðurinn sýnir merki um
að vera farinn að snúa við, en
ég býst ekki við því að það
gerist fyrr en í fyrsta lagi í
haust. Þá er bara að birti til
á öðrum mörkuðum og að það
verði veður fyrir golf í sumar.
Spákaupmaðurinn á horninu
Ekki veður
fyrir golf
����������������������������������������������������
���� ������������
������������ �������������
���������������������������������������
��������� �������������������������������������������������������������
���������������������������������������������� ����������������
�������������������������������������������������������
���� ���� ��� �������� �� ���� ������������ ��� ���� �������� ��������� ������
����������� ����������� ������ ����� ����������� ��� ������� ���� ���� ���
������������������������������������������������������������������������
������������������������������������������������������������������������
������������������������������������������������������������ �����
���� ���������������������������������
���� ���� ���� ���� ����������������� �� ������ ���������� ������ ����� �������
�����������������������������������������������������������������������
�������������������������������������������������������������������������
�������� � ���� ���������������� ����������� ��� ����� ��� ������ ��� ����� ����
��������������
����������������������������������������������������������������������������
���������������������������������
���������������������������������������
�����������������������������������������������������
���������������������������������������������������������
��������������������������������������
�� �����������������������������������������������