Fréttablaðið - 09.06.2006, Blaðsíða 56

9. júní 2006 FÖSTUDAGUR
��������� ������������������
���������� ����������������������� ��������
��������������� �����������������������
����������� �������������������
�������������������� �����������������
�����������
����������
����������
����������
�������������
����������
������
�������
�������
������������������
�����������������
��������� ���������
����������� ������
����������������
�������
��������
��������
����������
���������������������
�����������������
��������������
���������� ��������
���������������������� ������
�������������������
����������
���������������
������������
�����������
���������
�����������������
������������
�������������
�������������
����������
�������������
���������
��������������
������������
�������
�������
������� ���������������������������
���������������������������
����
����� ����
����� �������
�����
�����
�����������������������
������������ ���������
�����������������
��������������������������
����������������������������
�������������� ���������
�������������
��������
����������������������
���������������������
������������
��������������
�����
�������
Því fylgir ákveðin
tilvistarkreppa
að vera í fríi
vegna þess að
þegar maður
hefur ekkert að
gera neyðist
maður til þess
að hugsa og
eyða óhóflegum
tíma með sjálf-
um sér. Einhverjir geta sjálfsagt
haft gagn og gaman af slíku en í
mínu tilfelli er þetta beinlínis
hættulegt þar sem ég er frekar
þreytandi félagsskapur.
Til þess að brjóta þessi eintóna
leiðindi aðeins upp hef ég lagst í
ítarlega rannsókn á kaffihúsa-
menningu Reykjavíkur og er
búinn að smakka svart kaffi á
flestum stöðum sem bjóða upp á
slíkt í 101.
Fann á þessu flakki mínu sann-
kallaða vin í þeirri andlegu eyði-
mörk. Alþjóðahúsið við Hverfis-
götu er einhver notalegasti staður
sem ég hef dottið inn á í háa
herrans tíð. Stærsti kosturinn við
þetta afdrep er að það er sam-
komustaður nýbúa og því eru
Íslendingar í miklum minnihluta
fastagesta. Maður stígur því inn í
annan heim og í stað þess að heyra
bergmálið af íslenskum kjafta-
sögum, karlagrobbi og barlómi
hlustar maður á fólk tala alls
konar tungum og skilur iðulega
ekki eitt einasta orð. Góð tilbreyt-
ing.
Stærsti kosturinn við krána
Staupastein í gamanþáttunum
Cheers ku hafa verið sá að þar
þekktu þig allir. Stærsti kosturinn
við Alþjóðahúsið er að þar þekkir
þig enginn og þér er því í sjálfs-
vald sett hvort þú vilt blanda geði
við aðra eða sitja einn. Það svífur
í það minnsta enginn á þig og
segir. „bleeeessaður, hvað seg-
irru?“
Það er mér alltaf hulin ráðgáta
að fólk frá öðrum löndum skuli
vilja setjast að í þessu guðsvolaða
veðravíti hroka og fordóma sem
Ísland er, en um leið verð ég að
vera þakklátur fyrir að einhverjir
kæri sig um það. Við þurfum fleiri
útlendinga og fleiri alþjóðahús til
þess að lyfta okkur á hærra plan.
STUÐ MILLI STRÍÐA Í húsi allra þjóða
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON HASLAR SÉR VÖLL Á ALÞJÓÐAVETTVANGITAPAÐI ÍA
SJÖTTA LEIKNUM
Í RÖÐ?
–þú veist það ef þú lest
Fréttablaðið
– Vel lesið!
F
í
t
o
n
/
S
Í
A